تاکتیک ایران وحدت غرب را شکست

روزنامه القدس العربی چاپ لندن یادداشتی را به نقل از روزنامه صهیونیستی اسرائیل الیوم منتشر کرده که به همین موضوع پرداخته است. نویسنده این یادداشت مطلب خود را با یکی از داستان‌های آگاتا کریستی، نویسنده مشهور انگلیسی داستان‌های پلیسی آغاز کرده و می‌نویسد: آگاتا کریستی در کتاب خود با عنوان "از بغداد آمدند" داستانی را به تصویر می‌کشد که در آن شماری از مقام‌های عالی‌رتبه در نشست بین‌المللی مهمی در بغداد حضور می‌یابند که ناگهان ناپدید می‌شوند. کریستی تلاش می‌کند که تا پایان داستان خوانندگان خود را سر در گم نگه دارد اما در نهایت کتابش را به خوبی به پایان می‌رساند. حالا در نشست بغداد نمایندگان ایران با نمایندگان 1+5 یعنی 5 کشور عضو شورای امنیت به علاوه آلمان بر سر برنامه هسته‌ای‌اش به مذاکره نشستند. در این نشست هیچ کس مورد تهدید قرار نگرفت اما همه شوکه شدند. در حالی که گمان می‌رفت حاضران در این نشست به تفاهمی در چارچوب مذاکراتشان رسیده باشند، دیدیم که دو طرف از اظهارات هم ابراز شگفتی می‌کنند و در نهایت تصمیم می‌گیرند که مذاکرات خود را در مسکو ادامه دهند.  

در ادامه این یادداشت آمده است: در همان روز و در حالی که دو طرف در حال مذاکره بودند، اعلام شد که در تاسیسات هسته‌ای فوردو بقایای اورانیوم 27 درصد غنی شده، کشف شده است. همچنین اطلاعاتی منتشر شد مبنی بر این که ایران ذخایر اورانیوم غنی شده خود را ظرف سه ماه گذشته از 73.7 کیلوگرم به 145 کیلوگرم افزایش داده است. مرکز علوم و امنیت ملی که یک موسسه مستقل در واشنگتن است، مدعی شد که ایران با همین میزان اورانیومی که در اختیار دارد می‌تواند 5 بمب هسته‌ای بسازد.

نویسنده این یادداشت در این جا تحلیل خود را در این زمینه متوقف می‌کند و به سراغ تحلیل رفتاری ایرانی‌ها در مذاکرات بغداد می‌رود و می‌نویسد: به هیچ وجه روشن نیست که نتیجه مذاکرات هسته‌ای ایران موفقیت‌آمیز خواهد  بود یا خیر و این که غربی‌ها می‌توانند ایران را قانع کنند که حداقل در بخشی از برنامه هسته‌ای‌اش تجدید نظر کند یا این که تا چه اندازه از تحریم‌های غرب علیه ایران کاسته خواهد شد. اما آن‌چه از دو نشست بغداد و استانبول برداشت شد این بود که ایرانی‌ها در هر دو نشست تاکتیک روشنی استفاده کردند که در نوع خود بی‌نظیر بود. آنها توانستند در طرف مقابل خود تفرقه و دو دستگی ایجاد کنند و آنها را وادار سازند که به طور جدی به فکر کاهش تحریم‌ها بیفتند و در صورتی که چنین اتفاقی بیفتد آن‌گاه به این فکر می‌کنند که در بخشی از برنامه‌های هسته‌ای‌شان تجدید نظر کنند.  

در ادامه این یادداشت آمده است: آن‌چه در این میان نگران کننده است، احتمال حمله اسرائیل یا ایالات متحده امریکا به ایران در آینده نزدیک است. اما از سویی با نزدیک شدن به زمان انتخابات ریاست جمهوری امریکا گزینه نظامی بیش از پیش کم‌رنگ می‌شود. ایرانی‌ها نیز از این مساله به خوبی آگاهند. آنها خوب می‌دانند که امریکایی‌ها هر چه به موعد انتخابات نزدیک می‌شوند کمتر به فکر استفاده از گزینه نظامی می‌افتند، از این رو با زیرکی تمام در حال پیشبرد مذاکرات به طرفی هستند که اهدافشان را محقق کنند. از سویی باراک اوباما و تیم او در کاخ سفید نیز تلاش بسیاری می‌کنند که عملیات نظامی از سوی اسرائیل یا امریکا علیه ایران صورت نگیرد. مواضع امریکا را به وضوح از زبان مشاور امنیت ملی رئیس جمهوری شنیدیم. او گفت: هدف ما و اسرائیل این است که اجازه ندهیم ایران به قدرت هسته‌ای نظامی تبدیل شود. اما سوالی که برای همه مطرح است این است که آیا امریکا از گزینه نظامی علیه ایران برای رسیدن به این هدف استفاده می‌کند؟ حقیقت این است که تا کنون امریکا هیچ علاقه‌ای به صحبت از جنگ با ایران از خود نشان نداده است. سفر هفته گدشته نماینده وزیر امور خارجه امریکا در مذاکره با ایران یعنی وندی شرمن به اسرائیل که با رد دیدار مقام‌های اسرائیلی با او همراه شد نیز در حقیقت رساندن همین پیام بود که به مذاق اسرائیلی‌ها خوش نیامد.

در پایان این یادداشت آمده است: باید اذعان کرد که ایران به رغم تحریم‌های سنگین توانسته موفقیت‌های بسیاری در برنامه هسته‌ای‌اش به دست آورد و بی‌اعتنا به تهدیدها اهداف خود را دنبال کند. این مساله‌ای است که اکثریت کارشناسان و تحلیلگران به آن اذعان دارند. اکنون باید دید که در سه هفته آینده که فصل جدیدی از مذاکرات ایران و غرب آغاز می‌شود، نتیجه گفت‌وگوها به کجا خواهد انجامید. بدیهی است که ایران با این همه دستاورد تسلیم غرب نخواهد شد و به سادگی از حق هسته‌ای‌اش کوتاه نخواهد آمد. به خصوص این که ایمان قوی‌ای که نزد ایرانی‌ها سراغ داریم باعث می‌شود تا از هیچ گلوله‌ سیاسی‌ای نترسند و با قدرت اهداف خود را دنبال کنند. باید دید که آیا در مسکو نتیجه مذاکرات ثمربخش خواهد بود؟