پیونگ یانگ متحول می شود؟

آقای دکتر، توافق اخیر آمریکا و کره شمالی شامل چه مسائلی است؟

دولت کره شمالی چهارشنبه گذشته اعلام کرد که آزمایش موشک های دور برد و عملیات غنی سازی اورانیوم را در این کشور به حالت تعلیق در می‌ آورد. این تصمیم بر اساس توافقی بوده است که بر اساس آن دولت آمریکا ۲۵۰ تن مواد غذایی به شکل کمک بلاعوض به این کشور می ‌فرستد. کره شمالی از زمان قحطی در دهه ۱۹۹۰ به بعد دچار مشکلات زیاد برای تامین مواد غذایی بوده و برای رفع نیازهای خود، به کمک های خارجی محتاج است. این توافق می تواند در راستای این نیازها باشد.

آیا این اتفاق به منزله چرخشی در سیاست خارجی این کشور می تواند محسوب شود؟

نه. باید توجه داشت که این بار اولی نیست که کره شمالی دست به چنین اقدامی می زند. کره شمالی قبلا نیز در مذاکره با کشورهای کره جنوبی، چین ، آمریکا، ژاپن و روسیه در جریان مذاکرات شش جانبه چنین کاری کرده بود. در سال 2006 نیز کره شمالی اعلام کرده بود که با تعلیق فعالیت های هسته ای خود در برابر دریافت کمک های خارجی موافقت کرده است اما دوسال بعد به این دلیل که مدعی بود آمریکا به تعهدات خود عمل نکرده مجددا فعالیت های خود را از سر گرفت.

آیا می توان گفت که این اتفاق تحت تاثیر فوت کیم جونگ ایل، رهبر سابق این کشور و به قدرت رسیدن  کیم جونگ اون است؟

به نظر من این گونه نیست. چرا که مقدمات این توافق قبل از فوت کیم جونگ ایل شروع شده بود. مرگ او منجر به توقف این موضوع شد. پس از مرگ اوهم کیم جونگ اون بالافاصله آمادگی خود را اعلام کرد که به مذاکرات ادامه دهد. ولی ایام طولانی عزاداری برای مرگ رهبر سابق این کشور توقف در مذاکرات را منجر شد. پس از گذشت ایام عزاداری مذاکرات بین کره شمالی و آمریکا بدون سر و صدا برگزار شد و به نظر می رسد حالا به نتیجه رسیده است. بنابراین این توافق مبتنی بر مذاکراتی است که در زمان رهبر سابق کره شمالی آغاز شده بود و حرکت جدید و ابتکاری از سوی رهبر جوان کره شمالی محسوب نمی شود.

چرا کره شمالی به این توافق تن داده است و به نوعی از مواضع خود عقب نشینی کرده است؟

به نظر می رسد که این وضعیتی که در جهان پیش آمده در این تصمیم موثر بوده است. به هر حال  بیساری از کشورهایی که متحد کره شمالی بوده اند و از این کشور حمایت کرده اند، دچار مشکل شده اند و نظام هایشان در ادامه حیات خود با مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنند. این تحولات بر ذهنیت مقامات کره شمالی نیز قطعا تاثیر می گذارد و آنها خود را آماده می کنند که به توافقی به آمریکا برسند.

بنابراین شما در مجموع این حرکت را مثبت و امیدوار کننده ارزیابی می کنید؟

اگر چه این حرکت می تواند مثبت و امیدوار کننده ارزیابی شود ولی چنانچه اشاره کردم نباید دور از ذهن داشت که کره شمالی پیش از این هم با طرفهای مذاکره خود توافقاتی کرده بود و حتی فعالیت های راکتور خود را متوقف کرده بود ولی ظاهرا آمریکا و دیگران در ارسال مواد غذایی کوتاهی کردند و توافقات را نادیده گرفتند و همین منجر به شکست مذاکرات شده بود. در این مورد هم باید صبر کرد و دید آیا واقعا دو طرف به مفاد این توافق پایبند خواهند بود و آیا آمریکا می تواند نظر مثبت مقامات کره شمالی را جلب کند یا خیر؟
 

تهیه کننده: تحریریه دیپلماسی ایرانی/16