مصالحه تنها راهکار غرب در برابر تهران
علم دانشمند ایرانی با بمب محو نمی شود
حتی بمب ها و موشک های امریکایی هم نمی تواند آنچه را دانشمند ایرانی در خصوص فناوری هسته ای آموخته و در ذهن دارد از میان بردارد. غرب در این فضا تنها می تواند تهران را از برداشتن گام های بیشتر بازدارد.
دیپلماسی ایرانی: "اتحادیه اروپا ایران را تحریم نفتی کرد. تهران به تلافی از ممنوعیت احتمالی تجارت نفتی با قاره سبز سخن می گوید. بان کی مون دبیر کل سازمان ملل از ایران و اعضای غربی درگیر در پرونده هسته ای این کشور می خواهد که خویشتن داری به خرج دهند. بازرسان آژانس بین المللی انرژی هسته ای به ایران رسیدند." سر خط اخباری که این روزها در خصوص ایران می خوانیم مطالبی از همین دست است. آیا منازعه میان تهران و غرب تا بدان جا پیش می رود که برگرندان ورق برای هر دو طرف سخت یا غیرممکن شود؟ سایت نشنال در تازه ترین نوشتار خود تلاش می کند از زاویه ای دیگر و مرمت گونه به این رابطه نگاه کند و می نویسد: تحریم بانکی، تجاری و نفتی از سوی امریکا و دوستان غربی اش در اروپا بر ایران تحمیل شده است. قرار است این تحریم ها ایران را از منظر اجتماعی و اقتصادی تحت شدید ترین فشارها قرار دهد. قرار است ایرانی ها با درک این تحریم ها به این قطعیت برسند که هزینه برنامه هسته ای آنها بسیار بیش از آن چیزی است که در ذهن داشتند. با اینهمه هدف تعریف شده برای تحریم ها این است که منجر به تغییر رفتار دولتمردان ایرانی شود و نه اینکه مردم عادی را تحت فشار قرار دهد.
رئیس جمهوری ایران محمود احمدی نژاد روز پنجشنبه در سخنانی اعلام کرد که کشورش آماده ازسرگیری مذاکره با غرب در خصوص برنامه هسته ای است. رئیس جمهوری ایران به صراحت اعلام کرد که برنامه غنی سازی اورانیوم ایران قابل مذاکره است. غنی سازی اورانیوم ایران خارج از اصول معاهده منع تکثیر تسلیحات هسته ای نیست اما غربی ها ادعا می کنند که تهران سودای دستیابی به تسلیحات هسته ای را با این غنی سازی در سر دارد.
نشنال در ادامه می نویسد: یک نگاه بدبینانه وجود دارد و آن هم این است که رئیس جمهوری ایران ژستی سیاسی گرفته که مصرف داخلی دارد و قرار نیست برنامه هسته ای با مذاکره ره به جای جدیدی ببرد. یک سال پیش بود که نمایندگانی از امریکا، بریتاینا،فرانسه ، المان، روسیه و چین در استانبول در یک سوی میز مذاکره و مقابل ایران نشستند. در نهایت هم مذاکرات با بن بست مواجه شد و تهران هم طرح تبادل سوخت را رد کرد. خوش بین بودن در پرونده هسته ای ایران کار آسانی نیست. با اینهمه غربی ها اعتقاد دارند که تحریم 78 میلیون ایرانی به منظور به زانو در آوردن آنها بوده است. زمانی که محمود احمدی نژاد از مذاکره سخن می گوید باید این فرصت را به ایران داد.
ایرانی ها همواره تاکید کرده اند که حق برخورداری از انرژی صلح آمیز هسته ای را دارند. بنابراین غربی ها باید غرور ملی ایرانی ها را در نظربگیرند و طرحی را به ایران ارائه دهند که بر اساس آن تنها موارد مشکوک مورد ادعای غرب از برنامه هسته ای تهران حذف شود چرا که دولتمردان این کشور حاضر به انجام حرکتی نیستند که منتهی به ضعیف نشان دادن آنها شود. بر همین اساس است که بسیاری در داخل حاکمیت ایران با طرح تبادل سوخت مخالف می کنند چرا که به باور آنها با این طرح توانمندی ایران در تولید و غنی سازی آنچه بر اساس ان پی تی مجاز است از بین می رود.
در شرایطی که طرح تبادل سوخت را از روی میز کنار گذاشته باشیم نزدیک ترین احتمال بعدی مدل ژاپنی ها خواهد بود. این کشور صنعت هسته ای پیشرفته ای دارد اما به تسلیحات هسته ای دستیابی پیدا نکرده است. ایران هم می تواند دست بازرسان آژانس را برای بازدید های متعدد و هرزچندگاهی اما دائم باز بگذارد و در نتیجه به تکنولوژی پیشرفته هسته ای هم دست بیابد. حتی بمب ها و موشک های امریکایی هم نمی تواند آنچه را دانشمند ایرانی در خصوص فناوری هسته ای آموخته و در ذهن دارد از میان بردارد. غرب در این فضا تنها می تواند تهران را از برداشتن گام های بیشتر بازدارد.
تهیه کننده: تحریریه دیپلماسی ایرانی
رئیس جمهوری ایران محمود احمدی نژاد روز پنجشنبه در سخنانی اعلام کرد که کشورش آماده ازسرگیری مذاکره با غرب در خصوص برنامه هسته ای است. رئیس جمهوری ایران به صراحت اعلام کرد که برنامه غنی سازی اورانیوم ایران قابل مذاکره است. غنی سازی اورانیوم ایران خارج از اصول معاهده منع تکثیر تسلیحات هسته ای نیست اما غربی ها ادعا می کنند که تهران سودای دستیابی به تسلیحات هسته ای را با این غنی سازی در سر دارد.
نشنال در ادامه می نویسد: یک نگاه بدبینانه وجود دارد و آن هم این است که رئیس جمهوری ایران ژستی سیاسی گرفته که مصرف داخلی دارد و قرار نیست برنامه هسته ای با مذاکره ره به جای جدیدی ببرد. یک سال پیش بود که نمایندگانی از امریکا، بریتاینا،فرانسه ، المان، روسیه و چین در استانبول در یک سوی میز مذاکره و مقابل ایران نشستند. در نهایت هم مذاکرات با بن بست مواجه شد و تهران هم طرح تبادل سوخت را رد کرد. خوش بین بودن در پرونده هسته ای ایران کار آسانی نیست. با اینهمه غربی ها اعتقاد دارند که تحریم 78 میلیون ایرانی به منظور به زانو در آوردن آنها بوده است. زمانی که محمود احمدی نژاد از مذاکره سخن می گوید باید این فرصت را به ایران داد.
ایرانی ها همواره تاکید کرده اند که حق برخورداری از انرژی صلح آمیز هسته ای را دارند. بنابراین غربی ها باید غرور ملی ایرانی ها را در نظربگیرند و طرحی را به ایران ارائه دهند که بر اساس آن تنها موارد مشکوک مورد ادعای غرب از برنامه هسته ای تهران حذف شود چرا که دولتمردان این کشور حاضر به انجام حرکتی نیستند که منتهی به ضعیف نشان دادن آنها شود. بر همین اساس است که بسیاری در داخل حاکمیت ایران با طرح تبادل سوخت مخالف می کنند چرا که به باور آنها با این طرح توانمندی ایران در تولید و غنی سازی آنچه بر اساس ان پی تی مجاز است از بین می رود.
در شرایطی که طرح تبادل سوخت را از روی میز کنار گذاشته باشیم نزدیک ترین احتمال بعدی مدل ژاپنی ها خواهد بود. این کشور صنعت هسته ای پیشرفته ای دارد اما به تسلیحات هسته ای دستیابی پیدا نکرده است. ایران هم می تواند دست بازرسان آژانس را برای بازدید های متعدد و هرزچندگاهی اما دائم باز بگذارد و در نتیجه به تکنولوژی پیشرفته هسته ای هم دست بیابد. حتی بمب ها و موشک های امریکایی هم نمی تواند آنچه را دانشمند ایرانی در خصوص فناوری هسته ای آموخته و در ذهن دارد از میان بردارد. غرب در این فضا تنها می تواند تهران را از برداشتن گام های بیشتر بازدارد.
تهیه کننده: تحریریه دیپلماسی ایرانی
نظر شما :