مجله هفته/ دیکتاتورها که رفتند گردشگری‌ رونق گرفت

دیپلماسی ایرانی: البته واضح و مبرهن است که خیلی ها دوست دارند پس از سقوط دیکتاتورهای مردم خوار، راهی سرزمین های تحت سلطه آنها شوند و دست گل ها و شاهکارهای آنها را به چشم ببینند و به جای موبایل، دوربین های عکسبرداری و فیلمبرداری دست بگیرند و تصاویر مجسمه ها و نقاشی های دیواری دیکتاتورها را ثبت و ضبط کنند و خاطره نگاری کنند و پای صحبت مردم فلک زده بنشینند و نگاه ها و علقه های آنها را نسبت به حاکمان دیکتاتورشان بشنوند و بطور کلی بازیدی همه جانبه از این کشورهای تحول یافته داشته باشند.

البته بدیهی است کشورهایی که به تازگی از زیر دست دیکتاتورها خلاص شده اند و تازه دارند خودشان را می شناسند و پیدا می کنند، هر چه دیدنی دارند متعلق به همان دوره گذشته است و هنوز فرصت آن را پیدا نکرده اند که خود دست به سازندگی بزنند و مملکتشان را بسازند.

اما جالب است که تا پیش از مرگ کیم جونگ ایل، برخی کشورهایی که طی سال های گذشته دیکتاتورهای خود را به طریقی از دست دادند، با رونق گردشگری مواجه شده اند و دارند از خیرات و برکات زمانه "دیو چو بیرون رود" بهره می برند.

یکی از مقاصد گردشگران در این گونه کشورها، اقامتگاه‌های دیکتاتورهای سابق است. محل سکونت و حکومت دیکتاتورها همواره از نقاط مرموز و کنجکاوی برانگیزی بوده است که بخشی از آن با دیدن فضای زندگی و درک علائق و سلایق دیکتاتورها برآورده می شود و همین مسئله زمینه رونق صنعت گردشگری را در این کشورها فراهم می کند.

به گزارش ایسنا، در شرایطی که در سال‌های اخیر کشورهای مختلف تلاش‌های فراوانی را برای جذب گردشگر انجام داده‌اند، مقام های گردشگری کشورهای آلمان، عراق، تونس، لیبی و رومانی برای رونق صنعت گردشگری کشورهایشان، اقامتگاه‌های دیکتاتورهای سابق این کشورها را به مقاصد گردشگری تبدیل کرده‌اند.

اقامتگاه زیبای «آدولف هیتلر»، دیکتاتور نازی که «آشیانه عقاب»‌ نام دارد بر بالای کوه‌ «کهلشتاین» در منطقه باواریای آلمان واقع شده، ماهانه به طور متوسط میزبان ‌30 هزار گردشگر است.

آشیانه عقاب‌ برای پنجاهمین سالروز تولد هیتلر به عنوان هدیه تولد از سوی مقامات ارشد حزب نازی ساخته شد. هدف اصلی آنها ساخت چنین مکانی برای هیتلر این بود که وی در آنجا بتواند به دور از شلوغی‌های همیشگی و با توجه به موقعیت استثنایی محل به استراحت بپردازد.

در اتاق اصلی پذیرایی آشیانه عقاب یک شومینه مرمرین ایتالیایی قرار دارد که توسط دیکتاتور ایتالیا ـ موسولینی ـ به هیتلر هدیه داده شده بود. هیتلر با وجود علاقه‌ای که به آشیانه عقاب داشت، تنها در حدود ‌10 بار و هر بار کمتر از نیم ساعت در آنجا اقامت گزید و به همین دلیل آشیانه عقاب با وجود حملات مخرب جنگ جهانی دوم سالم و دست نخورده باقی ماند. تا سال ‌1960 میلادی آشیانه عقاب در دست نیروهای آمریکایی قرار داشت تا اینکه در نهایت به استان بایرن آلمان بازپس داده شد و به یک مقصد گردشگری تبدیل شد.

قصر رومی «صدام حسین» بر فراز تپه‌ای در نزدیکی شهر «هیلاه» در 60 مایلی غرب «بغداد» پایتخت عراق به سبک قصرهای رومی ساخته شده و از مدتی قبل به یک هتل بسیار مجلل و جاذبه گردشگری تبدیل شده و روزانه پذیرای هزاران گردشگر است. هزینه‌ فقط یک شب اقامت در این قصر که بسیار مورد علاقه صدام بود، 220 دلار است، هرچند بازدید از آن رایگان است.

دولت عراق همچنین قصد دارد 9 قصر دیگر صدام را که در کنار محوطه‌های تاریخی مشهور عراق از جمله شهر تاریخی بابلیان یا مشرف به رود فرات‌ هستند و تاکنون مورد استفاده نیروهای امریکایی بوده‌اند را به هتل های بسیار مجلل تبدیل ‌کنند، این در حالی است که لوازم و مبلمان بخش اعظم این قصرها در سال 2003 میلادی و در زمان حمله‌ آمریکا به عراق توسط مردم عراق غارت شده یا ‌به دلیل نگهداری نامناسب توسط سربازان آمریکایی به شدت صدمه دیده‌اند.

همچنین قصر زیبای «زین‌العابدین بن‌علی»، دیکتاتور تونس موسوم به قصر «سیدی بوسعید» که در حومه شمالی پایتخت این کشور واقع شده، یکی از زیباترین قصرهای قاره آفریقا بوده و قرار است در آینده نزدیک با تبدیل شدن به یک موزه، به یک مقصد گردشگری تبدیل شود.

در این قصر پس از فرار دیکتاتورتونس به «عربستان سعودی»، مقادیر زیادی آثار تاریخی نیز کشف شد که در آینده نزدیک به نمایش در می‌آید.

اما اقامتگاه اسرارآمیز «معمر قذافی» دیکتاتور لیبی در «باب العزیزیه» شهر طرابلس، پایتخت کشور آفریقایی لیبی واقع شده و در داخل آن نقاشی‌های انتزاعی بر روی دیوارها و مبل‌های چرمی قابل مشاهده است.

این اقامتگاه همچنین دارای باغی بزرگ با فواره‌ها و مجسمه‌های زیبا، سالن بازی بچه‌ها، استخری بزرگ و زیبا، دو رستوران، سالن‌های ورزشی، چندین چادر و یک بیمارستان مجهز است. در عمق 40 متری باب العزیزیه و در سطح زیرین اقامتگاه اسرارآمیز قذافی، پناهگاهی بسیار بزرگ قرار دارد که ده ها سال از ساخت آن می گذرد، هرچند که در هفته‌های گذشته بخش هایی از آن تخریب شده است. این پناهگاه که با سقوط طرابلس از سوی انقلابیون کشف شد، توسط قذافی و خانواده‌اش در جهت حفظ امنیت شخصی آنها بنا شده، این در حالی است که در روزهای که از سقوط طرابلس می‌گذرد، اقامتگاه اسرارآمیز قذافی و همچنین قصر دخترش، «عایشه»، روزانه میزبان هزاران گردشگر هستند.

مورد دیگر، قصر بزرگ «نیکلای چائوشسکو» دیکتاتور رومانی در شهر بخارست است که مقر فرماندهی وی و یکی از بزرگ ترین قصرهای جهان محسوب می‌شود. این قصر در سال‌های اخیر به یکی از جاذبه‌های گردشگری رومانی تبدیل شده و روزانه میزبان هزاران گردشگر است.