ایران نگران است چرا که ...

روزنامه الحیات، چاپ لبنان سر مقاله امروز خود را به همین موضوع اختصاص داده و می‌نویسد: این حق ایران است که احساس نگرانی کند. علی رغم این که نظام جمهوری اسلامی ایران به قدرت خود اطمینان دارد و معتقد است توانایی‌هایش بالا است در عین حال به طور منطقی از اوضاع احساس نگرانی می‌کند. اتفاق سفارت بریتانیا از یک سو، انفجارهایی که در مناطق نظامی و هسته‌ای ایران رخ داد، از سوی دیگر و اظهارات آتشینی که فرماندهان سپاه پاسداران بر زبان راندند و در عین حال تهدیدهایی آزاردهنده‌ای که غرب علیه ایران می‌کند، همگی نشان می‌دهد که ایران واقعا نگران است و وقتی که مزاحمت‌هایی که هر روز از غرب و شرق ایران یعنی از عراق و افغانستان متوجه ایران می‌شود را هم اضافه می‌کنیم، می‌بینیم که این نگرانی‌ها کاملا به حق است.

در ادامه این یادداشت که آن را که غسان شربل، ستون‌نویس ثابت این روزنامه نوشته، آمده است: این در حالی است که هنوز شکست‌های امریکا در عراق و افغانستان ادامه دارد و این مساله سیاست‌های آنها را تحت الشعاع قرار داده است. همچنین بیماری‌های اقتصاد غرب نیز به مرحله مزمن خود رسیده و بوی ورشکستگی از گوشه گوشه آن به مشام می‌رسد. علی‌رغم نفوذ بسیاری که امریکا در بغداد دارد باید اذعان کرد که واشنگتن نتوانسته سیاست‌های خود را در این کشور پیش ببرد و در حال حاضر نیز مجبور به عقب‌نشینی علی‌رغم میل باطنی‌اش است. مساله سوریه نیز در این میان چالش‌زا شده است. ایران هم‌پیمان تمام قد دمشق است و در لبنان نیز علاوه بر در اختیار داشتن دولت حضوری تاثیرگذار دارد.

وی در ادامه می‌نویسد: ایران می‌تواند خروج نیروهای امریکایی را از عراق جشن بگیرد و می‌تواند بگوید که امریکا در وضعیتی شبهه ویرانی و شکست کامل از این کشور در حال عقب‌نشینی است. در سوریه نیز توانسته است به دمشق کمک کند تا مانع جنگ‌افروزی امریکا در این کشور شود. واشنگتن نه تنها در عرصه نظامی در عراق شکست خورده بلکه در ایجاد یک هم‌پیمانی قابل اعتماد برای خود در بغداد نیز عاجز مانده است. همچنین در ساخت کشوری دموکراتیک از نوع غربی و وابسته به خود در عراق که بتواند برای دیگر کشورهای منطقه الگو باشد نیز شکست خورده است. همه اینها درست است ولی این حقیقت را هم نباید نادیده گرفت که امریکا با خروج از عراق می‌تواند با فراغ بال بیشتری بر تهران فشار بیاورد.

شربل همچنین می‌نویسد: عقب‌نشینی امریکا از عراق بی‌شک ایران را در راس کشورهای تصمیم‌گیر در بغداد قرار می‌دهد. بر کسی پوشیده نیست که فعالیت نیروهای وابسته به ایران در عراق کمک شایانی به خروج نیروهای امریکایی از عراق کرد و در صورتی که بنا باشد آشتی ملی در عراق میان جریان‌های سیاسی صورت بگیرد بدون این که نگاهی به جریان‌های متمایل به ایران شود، بی‌شک عراق وارد جنگ داخلی خواهد شد، جنگ داخلی که پایان آن را هم باز ایران رقم خواهد زد.

شربل سپس می‌نویسد: حق ایران است که احساس نگرانی کند چرا که هر کار کرده نتوانسته به غرب بفهماند که به هیچ وجه دنبال تولید سلاح هسته‌ای نیست و خوب می‌داند که رسیدن به چنین هدفی تا چه اندازه می‌تواند موازنه قدرت در منطقه که اهمیت شدید اقتصادی برای جهان دارد را به هم بزند. همین مساله باعث شده است تا ایران برای مهار تهدیدهای بی‌امان غرب به فکر گسترش تسلیحات خود بیفتد و در این رابطه نیز از کشورهای بلوک شرق سابق کمک بگیرد.

ستون‌نویس روزنامه الحیات می‌افزاید: ایران حق دارد نگران باشد چرا که بهار عربی در برخی از کشورهای عرب از اهداف حقیقی‌اش منحرف شده و در برخی از کشورها زمینه‌هایی مهیا شده تا غرب و در راس آنها امریکا و اسرائیل از انقلاب‌های عربی سوء استفاده کنند. از سویی در داخل منطقه نیز تنش‌های طایفه‌ای شیعه و سنی روز به روز به طور مرموزی در حال افزایش است.

در پایان این یادداشت آمده است: نگرانی‌های ایران بسیار است و به حق. اما با همه اینها منطقه به کدام سمت و سو حرکت می‌کند. در حالی که غرب هر روز لبه تیغ را بیشتر مقابل چشمان ایران می‌گیرد، تهران تصمیم دارد برای مهار بحران دست به چه کارهایی بزند؟ هنوز مشخص نیست باید نشست و دید که ایران برای رفع نگرانی‌هایش چه خواهد کرد؟