مجله هفته/ نگاه خریدارانه به مطبوعات

روزنامه جمهوری اسلامی 26 شهریور در سرمقاله خود به تازه ترین اظهارات احمدی نژاد در اردبیل اشاره کرده و درباره اظهارنظر او مبنی بر "پاک ترین دولت تاریخ" نوشته است: اول آنکه ادعای "پاک‌ترین دولت در طول تاریخ" ادعای بسیار بزرگی است که حتی شامل دولت‌های معصومین هم می‌شود و بهتر است همگان در به کار بردن کلمات و عناوین دقت داشته باشند و چیزی نگویند که کسی آن را باور نکند. در میان دولت‌های غیرمعصومین هم دولت‌هائی که این قیاس با آنها معقول نیست وجود داشته‌اند.  دوم آنکه اگر منظور آقای احمدی‌نژاد از "طول تاریخ" تاریخ ایران باشد، این نیز قابل اثبات نیست. زیرا حتی در همین 32 سال اخیر یعنی یعنی دوران استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران، ایشان نمی‌تواند ادعا کند دولت‌های نهم و دهم از دولت‌های سوم و چهارم یعنی دولت‌های حضرت آیت‌الله خامنه‌ای پاک‌تر است. البته اطلاعات موجود نشان می‌دهند دولت آقای احمدی‌‌نژاد در مقایسه با سایر دولت‌های نظام جمهوری اسلامی یعنی دولت‌های اول و دوم و پنجم تا هشتم نیز نمی‌تواند ادعای پاک‌تر بودن را داشته باشد‌.

این روزنامه در ادامه می نویسد: ادعای سکوت به احترام رهبری و مردم، از تأمل‌برانگیزترین فرازهای اظهارات آقای احمدی‌نژاد است. زیرا ایشان در مناظره تلویزیونی معروف خود که در تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری سال 88 انجام داد برخلاف نظر رهبری، شخصیت‌های مهمی را متهم کرد که به فرموده رهبری در خطبه نماز جمعه 29 خرداد همان سال هیچ‌یک از اتهامات درباره آنها به اثبات نرسیده و اگر قرار بود ایشان به احترام رهبری و مردم سکوت می‌کردند، در آن مناظره که 50 میلیون بیننده داشت، می‌بایست چنین می‌کردند. علاوه بر این، خانه‌نشینی 11 روزه آقای احمدی‌نژاد در بهار سال جاری پس از حکم حکومتی رهبر انقلاب به ابقاء وزیر اطلاعات، میزان پای بندی ایشان به نظر ولایت فقیه را بر همگان آشکار ساخت و با وجود نمونه‌های فراوانی از این قبیل، اکنون حنای اظهاراتی از قبیل "سکوت به احترام رهبری و مردم" رنگی ندارد.

موج دوم انقلاب در خاورمیانه

روزنامه کیهان در سرمقاله روز یکشنبه خود به «موج دوم انقلاب در خاورمیانه» پرداخت و با اسلامی خواندن این موج نوشت: موج جدید تحولات منطقه شفاف شدن ایدئولوژی نظم جایگزینی است که مردم منطقه در پی آن هستند. غربی ها از روز اول در مقابل پذیرش این ایده که این انقلاب ها نهایتا رنگ و بوی دینی و اسلامی خواهد داشت سخت مقاومت کردند و به اصرار تمام گفتند که با پدیده ای سکولار مواجه اند. حقیقت دینی انقلاب های منطقه اکنون در حال تحمیل خود به همه کسانی است که وجودش را انکار می کردند و این امر دلیل روشنی هم دارد و آن هم این است که پذیرش یا عدم پذیرش غرب تغییری در این حقیقت ایجاد نمی کند که انقلابیون منطقه مسلمان اند پس لاجرم ایدئولوژی انقلاب آنها اسلام خواهد بود چرا که اساسا اکنون در جهان هیچ ایدئولوژی انقلابی دیگری به جز اسلام که برانگیزاننده توده ها باشد، وجود ندارد.

کیهان ویژگی دیگر موج دوم انقلاب های منطقه را شکست پروژه مدل سازی لائیک برای این انقلاب ها دانست و افزود: ترک ها که نیامده می خواستند بروند، تصور می کردند با چند مانور رسانه ای می توانند سرنخ تحولات منطقه را به دست بگیرند و به دوستان آمریکایی خود هم ظاهرا اطمینان داده بودند که از دل مدل ترکیه جز «لائیسیته» چیز دیگری بیرون نخواهد آمد. یکی از مهم ترین ویژگی های موج دوم این است که این پروژه رهبرسازی قلابی را افشا می کند و کنار می گذارد. ترک ها در چند هفته گذشته میزبانی سپر دفاع موشکی ناتو را پذیرفته اند، به صراحت گفته اند که یک الگوی لائیک را به کشورهای منطقه توصیه می کنند و حتی در موضوع چالش با اسراییل نشان داده اند که هدف آنها بیشتر نوعی غرور ملی است تا نزاع ایدئولوژیک، بنابراین ساده ترین نتیجه این است که ترکیه نمی تواند رهبر قیام های منطقه باشد.

انقلاب های منطقه ترکیبی از اسلام، ملی گرایی و دموکراسی خواهی است

«تکرار غفلت ممنوع!» عنوان سرمقاله‌ روزنامه‌ جمهوری اسلامی در 27 شهریور است که در آن به بررسی تفاوت رویکرد ترکیه و ایران در تحولات جاری منطقه پرداخته شده است. در این یادداشت می خوانیم: عده‌ای در خود جهان عرب و همچنین در غرب تلاش می‌کنند اسلامی بودن این قیام‌ها را انکار کنند و آنها را صرفاً عربی و یا دموکراتیک بدانند. آقای رجب طیب اردوغان، نخست‌وزیر ترکیه، نیز در سفر به مصر و لیبی بارها تلاش کرد با ارائه ترکیبی جدید، و البته نامأنوس، اعلام کند این قیام‌ها می‌توانند از یک ترکیب "عربی - ترکی" برخوردار باشند. وی اصرار دارد برخورداری این قیام‌ها از ماهیت دینی را انکار کند و اذهان ملت‌های عرب را به سابقه حکومت مشترک عثمانی و کشورهای عربی معطوف دارد، غافل از اینکه اولاً یادآوری این سابقه در اذهان اعراب، مترادف با خلافت و حکومت دینی است و ثانیاً فشارهای طاقت‌فرسای حاکمان عثمانی بر ملت‌های عرب که سرانجام منجر به همکاری آنها با قدرت‌های استعماری غربی برای فروپاشی عثمانی شد هنوز از حافظه مردم این کشورها پاک نشده و این مردم بطور طبیعی، بازماندگان عثمانی را پس می‌زنند و در برابر آنها واکنش نشان می‌دهند.

این روزنامه ادامه می دهد: با قطع نظر از تحرکات رجب طیب اردوغان و دولتمردان ترک برای نفوذ در کشورهای انقلاب کرده عربی و شمال آفریقا و سوار شدن بر موج‌های به راه افتاده در این کشورها، واقعیت این است که این انقلاب‌ها ترکیبی از اسلام، ملی گرایی و دموکراسی خواهی هستند. هر چند نسبت‌ها و درصدهای هر یک از این سه عنصر در این انقلاب‌ها را نمی‌توان با دقت و قاطعیت تعیین کرد،‌ لکن آنچه در این میان تردیدناپذیر است تأثیری است که ملت‌های عرب از آرمان‌های مطرح شده توسط امام خمینی برای قیام علیه سلطه گران بین المللی و لحکومت‌های خودکامه داخلی گرفته‌اند.

توطئه اسلام لائیک

«توطئه اسلام لائیک» عنوان سرمقاله‌ روزنامه‌ سیاست روز به قلم محمد صفری است که در آن به نسخه لائیک ترکیه برای کشورهای منطقه اشاره شده و آمده است: دو رویکرد مقابل انقلابیون کشورهای اسلامی قرار دارد. کشورهای اسلامی ـ عربی که در آنها انقلاب روی داده و در برخی از آن کشورها دیکتاتور‌های حاکم وابسته به غرب سرنگون شده‌اند، اکنون دستخوش تحولات و تغییراتی هستند که آینده مردم این کشورها را رقم خواهد زد.

کشورهایی همچون مصر، تونس و حتی لیبی که سران آنها سقوط کرده‌اند اسلام امریکایی را در کشور خود پیاده می‌کردند. علت اصلی قیام‌های مردمی در این کشورها هم همین نوع از اسلام بود. اسلام سکولار، اسلام لیبرالی و به تعبیر دقیق‌تر و عمیق‌تر حضرت امام(ره)، اسلام امریکایی بود که در این کشورها پیاده می‌شد. اسلامی که وابسته و اسیر دستورات دیکته شده غرب و امریکا بود. اسلامی که با رژیم صهیونیستی روابط برقرار می‌کرد و به موضوع مهم جهان اسلام یعنی سرزمین و کشور فلسطین خیانت می‌کرد.

نویسنده تاکید می کند: مردم کشورهای اسلامی منطقه از وابستگی به رژیم صهیونیستی وابستگی به امریکا و غرب به ستوه آمده بودند. آنها اسلام انقلابی را می‌خواستند که دست به انقلاب زدند، اما اکنون همین کشورهای انقلابی در خطر هستند. خطری که آنها را تهدید می‌کند اسلامی است که به واسطه ترکیه و با هدایت امریکا برای ترویج آن در این کشورها تلاش می‌شود. اکنون اسلامی که در ترکیه پیاده می‌شود اسلام لیبرالی و سکولار است. غرب به دنبال اجرای این الگو در کشورهایی همچون مصر، تونس و لیبی است. سفر اردوغان و مطرح کردن اسلام لائیک در این کشور تایید کننده این ادعاست.

ملاک قانون میزان رفاقت برخی سیاستمداران با یکدیگر است

سعید لیلاز روز دوشنبه در روزنامه شرق در مقاله ای با عنوان "مفر اختلاس‌گران بزرگ" به ریشه های اختلاس سه هزار میلیارد تومانی در ایران پرداخت و نوشت: تا زمانی که ملاک قانون و اجرایی شدن آن میزان رفاقت برخی سیاستمداران با یکدیگر است، تا زمانی که دستگاه‌های نظارتی و مدیریتی مانند سازمان برنامه‌ریزی و مدیریت یکباره منحل می‌شوند و با سکوت همراه با رضایت مجلس و دیگران همراه شد، تا زمانی که دولت بودجه را همچون کیسه‌ای مملو از اسکناس می‌بیند که هرگاه و هرکجا خواست یا توانست، می‌تواند آن را هزینه کند، در امان ماندن از گزند اختلاس‌گران کمین‌کرده، بعید است. در سال‌های اخیر، نه‌تنها دستگاه‌های ناظر و برنامه‌ریز در درون دولت مانند سازمان برنامه‌ریزی و مدیریت منحل شدند، بلکه دستگاه‌های ناظر بیرون از دستگاه اجرایی مانند سازمان بازرسی کل کشور و دیوان محاسبات نیز عملا از کار افتادند و به حاشیه رانده و به نهادهایی تبدیل شدند که جز انتقاد از بی‌قانونی‌ها کاری آنچنان از آنان، ساخته نیست. دوستان اصولگرا لابد به خاطر دارند که تا همین اواخر، بی‌قانونی را غالبا «قاطعیت انقلابی» نام می‌نهادند و آن را به مثابه ماشینی پرقدرت و باسرعت می‌ستودند. اکنون نیز اگر قوه ‌قضاییه و دیگر مسئولان کشور به‌راستی در پی چاره‌اندیشی برای فسادی هستند که بسیار گسترده و ژرف شده و اختصاصی هم به دولت یا بانک‌ها ندارد، باید به قانون بازگردند، باید به آزادسازی اقتصادی روی بیاورند، دست هر دولت مستقری را از تصدی کوتاه کنند، رقابت واقعی را به صحنه طرح‌های اجرایی کشور بازگردانند، به مطبوعات اجازه دهند بدون دغدغه و در چارچوب قانون به اطلاع‌رسانی مفاسد بپردازند تا زمانی که هر یک از جریانات سیاسی ایران اعم از چپ و راست یا مخالف و موافق دولت با فساد به صورت جناحی و بر مبنای همسو یا مخالف برخورد ‌کنند، اقتصاد و ساختار سیاسی ایران از این سرطان پیش‌رونده و در پیکره کشور رهایی نخواهد یافت.

روسیه در مخمصه بدی گرفتار شده است

بهرام احمدیان روز سه شنبه در سرمقاله شرق به بررسی دیپلماسی روسیه در سوریه پرداخت و نوشت: روسیه بازیگری است که با تانی کار می‌کند. همان حرکت کندی که در رابطه با ایران داشته در محیط بین‌الملل هم در پیش گرفته است. از نتایج گفتگو‌های هیات پارلمانی روسیه در دمشق با مقامات سوری چنین برمی‌آید که روسیه بیشتر نگران از دست دادن متحد خویش است تا نگران مردم سوریه زیرا مخالفان می‌دانند که روسیه از جمله معدود کشورهایی بوده که رژیم سوریه را محکوم نکرده است. تجربه کشورهای شمال آفریقا، یمن و بحرین نشان داده که دولت‌هایی که گوش شنوایی برای شنیدن صدای اعتراض مخالفان ندارند، ناگزیر با یکی از گزینه‌ها روبه‌رو خواهند شد: کناره‌گیری (از نوع تونس و مصر)، سرنگونی با نیروهای ائتلاف خارجی (همانند لیبی) و کشت و کشتار و جنگ داخلی (نظیر یمن). آقای اسد نتوانست در زمان موعود اقدام کند و دامنه مخالفان را ناخواسته گسترده‌تر کرد و اکنون اوضاع بسیار شکننده است. روس‌ها دیر تصمیم می‌گیرند، تا پیش از اینکه اتحادیه اروپا تحریم علیه سوریه را برقرار کند، امکان مانور برای روسیه وجود داشت، ولی اکنون روسیه در شرایط نامناسبی وارد بازی شده است. اگر با سوریه هم‌داستان شود، حمایت اتحادیه اروپا را در مناسبات خود از جمله سپر دفاع موشکی از دست خواهد داد و اگر با اتحادیه اروپا و غرب همنوایی کند، سوریه را از دست خواهد داد. روسیه در مخمصه بدی گرفتار شده است از همین‌رو به‌جای دیپلمات‌های رسمی ترجیح داده از پارلمان بهره بگیرد، اگر موفق شد به حساب حکومت و اگر موفق نشد به حساب نمایندگان مردم.

نمایی دل انگیز از دیپلماسی عمومی

«بر بلندای اجلاس تهران» عنوان یادداشت روز روزنامه‌ کیهان به قلم سعدالله زارعی در روز چهارشنبه 30 شهریور است که نگاهی دارد به جوانبی از برگزاری کنفرانس بیداری اسلامی در تهران. زارعی می نویسد: اجلاس تهران که مهمترین و کاری ترین اجلاس ایران در طول 30 سال گذشته بود، در عین کاری بودن با کمترین هزینه ها برگزار گردید و این می تواند حاوی درس های مهمی برای مسئولان کشور و بخصوص دستگاه دیپلماسی ما باشد. این اجلاس نشان داد که ایران در قلب امت اسلام قرار دارد و فراهم آوردن آن ها در تهران با اشتیاق آنان توأم خواهد بود. لذا اگر تاکنون در لایه های ذهن بعضی از دیپلمات های ما و بعضی از دستگاه های دیپلماتیک ما تردیدی نسبت به این موضوع و امکان کار گسترده و مؤثر وجود داشت حالا دیگر نباید این تردید وجود داشته باشد و نباید از یک دیپلمات که هزینه هنگفتی صرف اقامت او در کشور خارجی می شود، پذیرفت که بدلیل تلاش دشمنان امکان کار وجود ندارد.

در ادامه می خوانیم: اجلاس تهران نشان داد که انقلاب اسلامی نباید در حصارهای دیپماتیک و تعارفات فرصت بر باد ده محصور بماند. انقلاب باید حرف خود را با رساترین واژه ها و بدون تزلزل بزند و دیپلمات های ما باید بدون آنکه نگرانی داشته باشند این پیام ها را به مخاطبان برسانند و بدانند که یک سفیر یا... نباید به حضور در جلسات رسمی بسنده کند بلکه باید بداند که نخبگان، اندیشمندان، مراکز تخصصی و پژوهشی و توده های مردم مخاطب سفیر جمهوری اسلامی در خارج از کشور هستند. آنچه در اجلاس دو روزه تهران شاهد بودیم نمایی دل انگیز از دیپلماسی عمومی بود که در بالاترین سطح و منسجم ترین شکل ممکن و با حضور سطح گسترده ای از سرحلقه های جریانات مردم نهاد در جهان اسلام برگزار گردید.

تبعات یک اختلاس بزرگ

«تبعات یک اختلاس بزرگ» عنوان سرمقاله‌ روزنامه‌ رسالت به قلم محمد صفری است که در آن به تاثیر ماجرای سه هزار میلیارد تومانی بر افکار عمومی پرداخته شده است. در این مطلب می خوانیم: اختلاس افشا شد، خبرهای گوناگونی از چند و چون این فساد اقتصادی منتشر شد. سخنان و مواضع بسیاری از سوی مقامات رده بالای کشور و دیگران مطرح شد. اما پرسشی اساسی در این باره در میان است که چرا در کشوری که به نام عدالت و حمایت از مستضعفین انقلاب کرده است، اینگونه ناهنجاری‌های مردم ‌آزار، روی می‌دهد؟

این روزنامه می نویسد: برخی می‌گویند افشای اختلاس مهم نیست، جلوگیری از آن مهم است. اما آیا این جلوگیری از اختلاس انجام شده است؟ برخی دیگر می‌گویند اینها اتهام‌زنی به دولت است. اما چگونه می‌شود که چنین اختلاس بزرگی در سیستم بانکی کشور صورت می‌گیرد؟ تبعات این اختلاس در جامعه می‌دانید چقدر است؟ حتی در جهان نیز می‌دانید چگونه می‌اندیشند؟ واقعا می‌توان به همین سادگی از کنار آن گذشت؟ مردم چه می‌گویند؟ واکنش آنها را سنجیده‌اید؟ بدبینی‌ای که در میان مردم ایجاد می‌شود هزینه‌اش بسیار گسترده‌تر و بالاتر از آن سه هزار میلیارد تومان است.