امریکا انتخاب کند: وتو یا جنگ

علاوه بر آن، عربستان سعودی نیز دیگر نمی‌تواند بیش از این با ایالات متحده امریکا همانند سابق همکاری تاریخی داشته باشد. بیشتر کشورهای جهان عرب نیز تغییراتی شگرف در روابط خود با ایالات متحده ایجاد خواهند کرد و ممکن است روابط ویژه عربستان با امریکا نیز به شدت مسموم شود و در تنش روابط میان امریکا با کشورهای عربی و اسلامی تاثیری شگرف بگذارد چرا که این موضوع با رعایت عدالت در حق مردم فلسطین ارتباط مستقیم دارد.

رهبران عربستان سعودی تحت فشار افکار عمومی و دولت‌های منطقه مجبور هستند استقلال بیشتری در سیاست خارجی و تکاپوهای بین‌المللی داشته باشند. یعنی شبیه همان کار نظامی اخیری که برای حمایت از بحرین انجام دادیم. اگر امریکا می‌خواهد همچنان با ما همکاری داشته باشد باید به دیگر فعالیت‌های سیاسی نیز توجه کند و باید در رابطه با کسانی که از همکاری با ما سرباز می‌زنند، تجدید نظر کند، مثلا به نوری مالکی، نخست‌وزیر عراق که با افتتاح سفارت‌خانه ما در بغداد مخالفت می‌کند، فشار بیاورد که در این رفتار خود تجدید نظر کند. دولت عربستان سعودی همچنین باید شریک واشنگتن در افغانستان و یمن باشد.

مردم فلسطین منتظر تشکیل کشور مستقلشان هستند و برای این کار نیز همه جزئیات لازم را فراهم آورده‌اند: اسناد لازم برای به رسمیت شناخته شدنش را ارائه داده‌اند، مجامع بین‌المللی را با خود همراه ساخته‌اند و آمادگی دارند بر روی اسرائیل تحت شرایط حاکمیت برابر با موقعیت زندگی مسالمت‌آمیز و ایمن در کنار آن حساب کنند.

اسرائیل نباید تشکیل کشور مستقل فلسطینی را تهدید برای خود بداند، بلکه باید آن را فرصتی برای بازگشت به میز مذاکره و حل مشکلات موجود تلقی کند. نظرسنجی‌های اخیر به ما می‌گویند که بیش از 70 درصد مردم فلسطین می‌گویند که معتقدند اگر از این بن‌بست خارج نشوند انتفاضه جدید در راه خواهد بود. این نشان می‌دهد که مقام‌های اسرائیلی باید به دنبال راه حل صلح‌آمیز با محمود عباس، رهبر حکومت خودگردان فلسطینی باشند.

مشاوران اوباما باید فرصت لازم برای آغاز مذاکرات میان رهبران اسرائیلی و فلسطینی را در فضای صلح‌آمیز فراهم آورند اما تصمیم‌گیران سیاسی امریکایی متاسفانه نه تنها در این زمینه کاری نکرده‌اند بلکه با اتخاذ سیاست محاصره اقتصادی فلسطینیان و فلج‌ ساختن آنها در پروسه سیاسی نتوانسته‌اند یک راه حل مناسب و عادلانه برای حل این مشکل بیابند چرا که واشنگتن آمادگی ندارد یک پیشنهاد سازنده ارائه دهد، در نتیجه امریکا نمی‌تواند یک گام در جهتی دیگر بردارد و بخواهد عربستان و اروپا را قربانی کند و بداند در حال حاضر اعراب میانه‌رو، عربستان و اروپا به سمت به رسمیت شناختن حقوق فلسطینیان در سازمان ملل گام برداشته‌اند.

حتی مقام‌های اسرائیلی باید بدانند همان طور که متحدان اروپایی‌مان باور دارند تنها عربستان سعودی است که می‌تواند نیازهای سیاسی، مذهبی و محدودیت‌های اقتصادی فلسطینی‌ها را بر طرف کند و باید در این زمینه با اروپایی‌ها هماهنگ شوند. عربستان سعودی از ژوئن 2009 تا کنون بیش از 2.5 میلیارد دلار به فلسطینیان کمک مالی کرده است و این باعث شده تا به بزرگترین و تنها حامی فلسطینی‌ها تبدیل شود. اما این پول نخواهد توانست کار زیادی برای فلسطینیان انجام دهد اگر تضمینی برای احقاق حقوق اولیه آنها وجود نداشته باشد.

در سال 2002 می‌بایست مذاکره بر سر طرح صلح اعراب آغاز می‌شد، دو کشور مستقل بر اساس مرزهای 1976 تنها زمینه لازم برای آغاز مذاکرات میان دو طرف محسوب می‌شود، در غیر این صورت طرح صلح اسلو یک طرح بی‌ثمر خواهد بود.

تشکیل کشور مستقل فلسطینی می‌تواند شانسی برای جایگزین شدن طرح اسلو باشد با حفظ اصل مذاکرات دولت با دولت و پروسه برد – برد که می‌تواند بحران جاری را قابل مدیریت کرده و زمینه‌های رسیدن به راه حل نهایی را فراهم آورد.

تنها بازندگان این سناریو می‌تواند ایران و سوریه باشند که طرحی جدا از این طرح را دنبال می‌کنند. عربستان سعودی در ماه‌های اخیر تلاش کرده است که دولت بشار اسد را منزوی کند و در همین راستا در اعتراض به کشتار تظاهرکنندگان در این کشور سفیر خود را از دمشق فرا خوانده است. در پی این استراتژی تلاش کرده‌ایم اتحاد میان سوریه با ایران را تضعیف کنیم. ایران بدون وجود این متحد منطقه‌ای‌اش با مشکلات سختی در جهان عرب مواجه خواهد شد.

امروزه این فرصت به وجود آمده است که امریکا و عربستان با همکاری یکدیگر بیش از پیش ایران را در منطقه منزوی کنند. ولی این فرصت می‌تواند به باد رود اگر مشاوران اوباما در سازمان ملل همچنان با تشکیل دو کشور مستقل مخالفت کنند. عربستان سعودی تمایل دارد و می‌تواند طرح‌های مختلفی علیه امریکا ارائه دهد اگر امریکا در اتخاذ تصمیم عادلانه در قبال فلسطینیان شکست بخورد. بی‌شک خاورمیانه می‌تواند بسیار بهتر اداره شود اگر همکاری‌های خوب منطقه‌ای میان متحدان قدیمی همچنان ادامه داشته باشد.

حمایت امریکایی‌ها از فلسطینی‌ها باید قاطع و بدون هیچ گونه قید و شرطی باشد و باید استفاده از حق وتو را در حق آنها فراموش کنند. علاوه بر آن امریکا بداند با این کار نه تنها همکاری‌های دیرین امریکا و عربستان شکسته خواهد شد بلکه این وضعیت بر سراسر جهان اسلام نیز اثر خواهد گذاشت. ایالات متحده باید این را هم در نظر داشته باشد که تغییر رابطه‌اش با جهان اسلام باعث افزایش قدرت ایران خواهد شد و ثبات منطقه نیز مورد تهدید قرار خواهد گرفت. بدین ترتیب مایلیم این گونه تصور کنیم که ایالات متحده قصد دارد عدالت و صلح را انتخاب کند.

منبع: نیویورک تایمز