اصلاحات بحرینی ها را ساکت می کند؟
با توجه به این که برخی گروه‌های مخالف مهم در بحرین مانند الوفاق، مسئله مذاکره با دولت را پذیرفته اند، به نظر شما این گفت و گو‌ها تا چه حد ممکن است به نتیجه ای جدی بینجامد؟
با توجه به نوع برخورد و شدت سرکوب نیروهای بحرین با هماهنگی و همکاری نیروهای ارتش دولت سعودی، امارات و اردن و حجم جنایاتی که رژیم آل خلیفه انجام داده است، گروه‌های مختلف بحرینی اعلام کرده اند که حاضر به معامله و مصالحه با رژیم نبوده و هرگونه گفت و گو یا مذاکره ای که مطالبات و خواسته‌های بر حق مردم بحرین را نادیده بگیرد، صحه نگذاشته و لذا خواستار ادامه مقاومت و مبارزه با رژیم بحرین هستند.
مردم بحرین هنوز بر اصلاحات و تغییراتی که از ابتدای حرکت انقلابی خود درخواست کرده بودند اصرار دارند. در ابتدا حرکت مردم بحرین در میدان لؤلؤ شهر منامه حرکتی مسالمت آمیز بود و مطالبات آن‌ها متمرکز بر اصلاحات موردی بود که از رژیم آل خلیفه درخواست کرده بودند اما با توجه به نوع عملکرد و برخوردی که دولت با این مطالبات و مردم انجام داد شاهد ارتقای سطح مطالبات و حتی سرنگونی رژیم به خاطر جنایاتی که انجام داد هستیم.
لذا در این شرایط انجام هرگونه مذاکره و مصالحه از سوی گروه‌های ناشناخته و یا گروه‌هایی که اقدام به مصالحه کنند از ناحیه قاطبه مکردم بحرین قابل قبول نخواهد بود.
با توجه به این که به نظر می‌رسد از شدت خشونت کاسته شده، بخشی از نیروهای عربستان هم از بحرین خارج شده اند و دولت وضعیف فوق العاده را لغو کرده است، به نظر شما این اتفاقات نمی‌تواند زمینه آرامش در این کشور را فراهم کند؟
حرکتی که در روزهای اخیر و به صورت تبلیغاتی شاهد بودیم که اعلام شد بخشی از نیروهای عربستان از خاک بحرین خارج شده اند بیشتر یک حرکت نمایشی بوده و تداوم حضور بخش دیگری از این نیروها و اقدامات سرکوبگرانه هم چنان ادامه دارد.
این حرکت نیز بیشتر ناشی از فشار محاکم و مراجع بین المللی است نسبت به اقدامات ضد حقوق بشری ای که رژیم آل خلیفه درباره شهروندان بحرینی مرتکب می‌شود خصوصا برگزاری محاکم غیر عادلانه ای که افراد خردسال و نوجوان در آن‌ها محاکمه می‌شوند و احکام شدیدی از طریق این دادگاه‌های فرامایشی و غیرقانونی بر علیه شهروندان بحرینی صادر شد. این مسائل باعث شد که محاکم و مجامع بین المللی نسبت به نوع اقدام و رفتار دولت بحرین واکنش نشان دهند و این مسئله باعث شد که رژیم آل خلیفه به نوعی در رفتار خود عقب نشینی حداقلی داشته باشد تا از سطح میزان فشار‌ها بر علیه دولت و مقاومت مردم بکاهند.
با توجه به همه این مسائل راه حل خروج از بحران چیست؟
راه حل خروج از بحران این است که دولت بحرین دست به اصلاحات بزند. همان طور که ما امروز شاهد برخی اصلاحات در دولت اردن بودیم و تغییرات عمده ای در کابینه این کشور به وجود آمد و یا اصلاحاتی که بعضا در سوریه انجام شد با توجه به ماهیت نیروهایی که از بیرون مورد حمایت قرار گرفته بودند و با اقدامات تروریستی سعی کردند سوریه را دچار نا امنی و بحران کنند اما با رفتار عاقلانه و منطقی آقای بشار اسد این بود که وضعیت فوق العاده ای که بیش از سه دهه در این کشور برقرار بود را برطرف کرد و قول اصلاحات مورد نظر در قانون اساسی در فعالیت‌های احزاب و گسترش آزادی‌های مدنی را داد.
لذا رژیم بحرین می‌توانست در یک گام مقدماتی با پذیرش کف درخواست معترضان و مردم از گسترش اعتراضات و تداوم آن‌ها جلوگیری کند. اما رژیم آل خلیفه به جای این که به کف مطالبات مردم توجه کند و آن‌ها را بپذیرد و پاسخگوی این مطالبات باشد، از سیاست مشت آهنین استفاده کرد که شاهد این هستیم که این سیاست مشت آهنین نه در لیبی جواب داده و نه در یمن و نه در بحرین. در مصر و تونس هم منتج به سقوط رژیم‌های دیکتاتوری بن علی و مبارک شده است.
نظر شما :