اپوزسیون داخل سوریه موافق ماندن بشار اسد

تا به امروز تحرکی که اپوزسیون سوریه داشته خارج از این کشور و حتی بیشتر در اروپا بوده است. همانطور که می‌دانید این گروه گردهمایی‌هایی دربروکسل و آنتالیا داشتند. این گردهمایی‌ها نشان دهنده آن است که آنها تشکیلاتی ندارند، بلکه افرادی هستند که در چنین گردهمایی‌هایی شرکت کرده و در حقیقت هرکدام نماینده خود هستند. باید در توضیح گفت، زمانی که اپوزسیون گفته می‌شود، باید احزابی باشند که در پایتخت و خارج تشکیلاتی داشته باشند؛درحالیکه اپوزسیون سوریه فاقد چنین تشکیلاتی است. از طرف دیگر آنها در خارج مورد حمایت غرب به ویژه انگلستان،فرانسه و امریکاهستند.

بنابراین می‌توان گفت این اپوزسیون طیف است و تنها گروه شناخته شده در میان آنها گروه اخوان‌المسلمین است که مورد حمایت ترکیه هستند. دیگر افرادی که در جناح معارض فعالیت می‌کنند، فاقد تشکیلات و هویت هستند.

اما برای اولین بار در داخل سوریه شاهد بودیم که اجتماع بزرگی با شرکت بیش از 200 نفر از شخصیت‌های علمی و دانشگاهی با عنوان اپوزسیون تشکیل شد که نوعی هم‌اندیشی برای خارج کردن سوریه از بحران کنونی انجام دادند. این اپوزسیون از چهره‌های شناخته‌شده است که آنها نیز تشکیلاتی ندارند، حتی این افراد در مصاحبه‌های گوناگونی که در این چند روز انجام دادند، اعلام کردند که نماینده هیچ تشکیلاتی نیستند. بنابراین هر کسی به عنوان یک فرد صحبت می‌کند. در نهایت نتیجه هم‌اندیشی این بوده که آنها درخواست‌هایی را به عنوان بیانیه مشترک اعلام کرده و آن عبارتند از:

1. به خشونت پایان داده شود
2. زندانیان سیاسی آزاد شوند
3. از تظاهرات مسالمت‌آمیز مردمی حمایت شود
4. اقدام در جهت روی کار آوردن نظام دموکراتیک مدنی (دموکراتیک به معنای این است که استبداد نباشد و مدنی به معنای آن است که نظامی نباشد)

تفاوتی که این افراد با اپوزسیون خارجی دارند این است که معتقدند این تغییرات باید زیر سقف ریاست جمهوری بشاراسد صورت گیرد. به عبارت دیگر موافق با ماندن بشاراسد هستند. در حالیکه اپوزسیون خارج شعار سرنگونی و رفتن بشاراسد را می‌دهد.

اپوزسیون خارج در مقابل هم‌اندیشی که در سوریه انجام شد دچار دودستگی شده تاجاییکه برخی از این همایش انتقاد کرده و گفتند این همایش فرمایشی است و هدف آنها پوشش دادن به رژیم سوریه است، اما عده‌ای دیگر نیز گفتند به دلیل آنکه این اپوزسیون در داخل است، نباید بیشتر ازآن انتظار داشت و درخواست‌ آنها یعنی پایان دادن به استبداد و روی کار آوردن نظام دموکراتیک مدنی، خودبخود به معنای پایان یافتن رژیم سوریه است.

حقیقت این است که اپوزسیون خارج با متحدان خارجی به ویژه فرانسه و انگلستان در ارتباط است و هدفی را دنبال می‌کنند که هدف اسراییلی-امریکایی است. چراکه رژیم سوریه در محور مقاومت است و در برابر امریکا و اسراییل ایستادگی کرده و در حمایت از مقاومت در لبنان و فلسطین پیروزی‌های خوبی را در برابر رژیم صهیونستی برای مسلمانان به ارمغان آورده است. بنابراین مخالفتی که اپوزسیون در خارج انجام می‌دهد عملا به این شکل تفسیر می شود که مورد حمایت انگلیس، امریکا و فرانسه و اسراییل است و هدف این است که سوریه را از محور مقاومت خارج کنند. حتی در مطبوعات اسراییل نیز اخیرا متوجه تغییر گفتمان شدم، به عبارت دیگر تا دوهفته پیش سخن از این بود که آیا ماندن رژیم اسد به سود منطقه است یا خیر؟ و آیا رژیم اسد می‌تواند بسیاری از حرکت‌ها را درمنطقه کنترل کند؟ اما در دو هفته گذشته در مطبوعات شاهد هستیم که شعار سرنگونی و رفتن رژیم کنونی را سرمی‌دهند.

بنابراین مشخص است که هدف از این تحرک رسیدن به دموکراسی نیست، چراکه در سوریه با توجه به نظام قبیله‌ای و مشکلاتی که دارد، دموکراسی به شکل غربی آن نمی‌تواند هدف باشد، بلکه هدف مخالفان خارج، خروج سوریه از محور مقاومت بوده و این خدمتی است که قصد دارند به رژیم صهیونستی انجام دهند.

در حالیکه مخالفان داخل با نوعی دلسوزی و واقع‌گرایی کارمی‌کنند و در بین آنها چهره‌هایی فعالیت می‌کنند که شناخته شده‌اند همچون حسن عبدالعظیم، میشل کیلو و دکتر طیب تیزینی. بنابراین زمانی که چنین افرادی فعالیت می‌کنند، هدف آنها سرنگونی سوریه نیست بلکه هدف آنها تنها ایجاد اصلاحات است.

آنچه که باید بر آن تاکید کرد، این است که دولت بشاراسد و شخص اسد در نطق اخیر خود وعده‌های خوبی برای اصلاحات داد از جمله:

1.      انتخابات آزاد

2.      آزادی احزاب

3.      آزادی مطبوعات

4.      آزادی بیان

5.      آزادی تظاهرات مسالمت آمیز

مسلما این اصلاحات در طول یک شب انجام نخواهد شد،بلکه کمیته‌هایی تشکیل و راهکارهای عملیاتی ارائه می‌شود که این راهکار باید در مدت زمان مشخصی به نتیجه برسد. برنامه دولت سوریه هم این است که برای اجرای اصلاحات گفتگوی ملی براه اندازد که این گفتگوی ملی اول ماه اوت آغاز خواهد شد. طرف این گفتگوی ملی چه کسانی هستند؟ از آنجایی که من تاکید کردم که اپوزسیون تشکیلاتی ندارد بنابراین عده‌ای از شخصیت‌های ملی و فرهنگی که مورد احترام ملت سوریه است در گفتگو شرکت خواهند کرد.

به نظر می‌رسد همایشی که در دمشق با حضور نخبگان فکری و اندیشمندان سوری انجام شد، مقدمه‌ای برای رسیدن دولت سوریه به گفتگوی ملی و حل بحران در کشور است.

عاقبت دولت سوریه

با آنچه که تا به امروز شاهد بودیم، می‌توان تصور کرد که بحران سوریه مهار شده و در جهت حل مشکل پیش ‌می‌رود. البته ناگفته نماند کسانی هم همانند رژیم صهیونیستی و برخی از کشورهای اروپایی و دستگاه اطلاعاتی غربی  وجود دارند که مایل نیستند این بحران حل شده و در حقیقت بنزین بر آتش می‌ریزند. در نتیجه به هر شکلی تلاش می‌کنند تا اقداماتی که دولت برای حل بحران انجام می‌دهد، نقش برآب شود. به طور حتم از طرف دشمنان سوریه چنین اقداماتی صورت می‌گیرد و اوضاع از نظر میدانی مبهم است.

در همین زمینه دولت سوریه فعالیت دیپلماتیکی را در رابطه با خارج در پیش گرفته است که اخیرا شاهد سفر ژنرال حسن ترکمانی ،فرمانده ارتش،به ترکیه بودیم و امروز نیز داوود اوغلو برای مذاکره به دمشق خواهد رفت که در نهایت هدف تمامی این تلاش‌ها این است که بحران پایان پذیرد و اصلاحات مورد نظر مردم در یک فضای آرام و بدور از تشنج و خونریزی شکل گیرد. به دلیل آنکه هدفی که دشمنان سوریه در ذهن دارند که این بحران به سرنگونی دولت سوریه بینجامد(که چنین امری رخ نخواهد داد)، آینده سوریه در برابر علامت سوال بزرگی قرار خواهد گرفت و احتمال بروز هرج و مرج، ناآرامی، حتی تجزیه و جنگ مذهبی وجود خواهد داشت و در نهایت بدیهی است که اجازه نخواهند داد که مردم  دولت دموکراتیک مورد نظر خود را در آرامش روی کار آورد، بلکه اگر گروهی هم در سوریه حاکم شود بیشتر به فکر منافع غرب خواهند بود تا منافع مردم سوریه.