آیا طراحان استیضاح به استیصال می رسند؟

دیپلماسی ایرانی: طبق برنامه از پیش تعیین شده، علی اکبر صالحی وزیر امور خارجه کشورمان قرار است در راس هیاتی برای شرکت در نشست وزیران خارجه کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی به آستانه سفر ‌کند. این نشست با توجه به تاثیر تحولات کشورهای عربی و آفریقایی بر منطقه از هر حیث حائز اهمیت است. حضور وزیر خارجه بویژه پس از اتهاماتی که درباره دخالت داخلی ایران در امور بحرین و سوریه مطرح شده، اهمیت زیادی دارد و حضور صالحی که زبان و روحیات عربها را به خوبی می شناسد می تواند تاثیر مساعدی در روابط خارجی و دیدار با وزیران کشورهای اسلامی داشته باشد.

گفته شده است شرکت کنندگان در این نشست بیش از هر چیز درباره‌ بهبود وضع زندگی در کشورهای عضو سازمان، تامین امنیت و ثبات و همچنین وضعیت افغانستان و سودان بحث و تبادل نظر می‌کنند. اما آنچه بیش از هر چیز برای ایران اهمیت دارد، حضور قوی و باثبات هیات دیپلماتیک خود جهت رایزنی با طرف های مختلف و اعمال نفوذ و تاثیرگذاری به ویژه بعد از اتهاماتی است که علیه تهران درباره سوریه و بحرین وارد کرده اند و سیمای خارجی ایران را بار دیگر مخدوش ساخته اند.

اما ظاهرا این بار نیازی به مخدوش سازی چهره ایران و تخریب و تضعیف دیپلمات های ایرانی نیست چرا که این امر خود به خود در داخل ایران در دست انجام است. چند روز پیش محمد علی آبادی مسئول سابق ورزش کشور جامه وزیر نفت را بر تن کرد و به عنوان سرپرست این وزارتخانه و رئیس سالیانه سازمان اوپک روانه ژنو شد. پیش از آنکه در اجلاس حاضر شود و انگلیسی را دست و پا شکسته ادا کند و وارد بحث های تخصصی نفت و انرژی شود، همه حاضران در نشست از تحولات اخیر ایران باخبر بودند و می دانستند جانشین وزیر نفت ایران چند مرده حلاج است.

حالا علی اکبر صالحی به دلیل انتصابی بحث برانگیز در وزارتخانه متبوعش زیر فشار حملات بخشی از صاحبان قدرت در ایران قرار گرفته و سرنوشت نامعلومی دارد. طی یکی دو روز اخیر حرف ها و نقل هایی غیررسمی نیز از جانب صالحی منتشر شده است. عده ای نیز تلاش می کنند کار او به استیضاح نکشد و کانال های قضایی و امنیتی زودتر از موعد استیضاح، تکلیف معاون اداری و مالی جدید وزارت خارجه را روشن کنند.

این روزها سیاست در ایران به کلافی سردرگم شبیه شده است. هیچ جناح و گرایش سیاسی حتی از بودن و ماندنش در حاشیه قدرت نیز اطمینان ندارد و معلوم نیست تا انتخابات اسفندماه این امواج کوچک و بزرگ چند تکه دیگر از کشتی شکسته را به لبه ساحل می آورد. امروز این جریان موسوم به انحرافی است که باید ریشه اش سوزانده شود و علی اکبر صالحی  که دیروز مراسم تودیع و معارفه فرحی و ملک زاده را در دفترش برگزار کرد، بیش از تامل درباره نشست قزاقستان به انتظار تصمیم نمایندگان مجلس و واکنش ریاست جمهوری نشسته است.

بعد از طرح موضوع استیضاح صالحی به دلیل به کار گماشتن یکی از اعضای جریان منتسب به رحیم مشایی، معاون پارلمانی احمدی نژاد اعلام کرد که تلاش خواهد کرد این موضوع بدون استیضاح حل شود. محمدرضا میرتاج‌الدینی در حاشیه جلسه هیئت دولت گفت: وزیر خارجه تازه کارش را آغاز کرده‌ است و مرسوم نیست که به این زودی بحث استیضاحش مطرح و انجام شود.

میرتاج الدینی تصریح کرد: در این باره نشست هایی برگزار می‌کنیم تا انشاءالله این موضوع به مرحله استیضاح نکشد چرا که شرایط داخلی کشور و خارج نیز مناسب و مقتضی این امر نیست و سعی می‌کنیم این موضوع بدون استیضاح حل شود.

از سوی دیگر برخی معتقدند اساسا این مسئله به دست قوه قضائیه و استعلام های امنیتی حل می شود و مسئولیت برکناری ملک زاده از دوش صالحی برداشته می شود. براساس این نگاه، صالحی نه در آوردن ملک زاده اختیار داشته و نه قادر است به خواسته مجلس تمکین کند؛ از این رو مجلس با علم به این قضیه تلاش می کند فشارهای لازم را برای عقب نشینی احمدی نژاد و تنگ تر کردن حلقه تهاجمی علیه او بکار بگیرد و علی اکبر صالحی را نیز در سمت وزارت خارجه حفظ کند. به نظر می رسد احمدی نژاد نیز نیک می دانسته که استیضاح صالحی به هر دلیل و برهانی عملی غیرخردمندانه خواهد بود و از مرحله تشویش و تهدید و فشار جلوتر نخواهد رفت. درواقع اگر صالحی استیضاح شود، مجلس دست به خودزنی عجیبی زده و تن به بی خردی و بی اعتباری داده است چرا که از واقعیت انتصاب ملک زاده و پیامدهای برکناری صالحی مطلع است و با این حساب، بدهکار دولت و احمدی نژاد خواهد شد. روی همین اصل است که می توان پیش بینی کرد گره کار در جایی خارج از مجلس گشوده خواهد شد تا بی اعتباری و استیصال عاید طراحان استیضاح نشود.

یکی از نمایندگان مجلس نیز در این باره تعبیر جالبی به کار برده و استیضاح صالحی را یک بازی "برد برد " برای دولت دانسته است. سیدمحمدجواد ابطحی عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس در تفسیر ماجرای انتصاب ملک زاده در وزارت خارجه گفته است: به نظر می‌رسد که مجلس در میدان بازی "برد برد" احمدی‌نژاد و دولت قرار گرفته است. انتصاب ملک‌زاده از هر منظر به نفع دولت شد. یعنی اگر استیضاح صالحی در مجلس رأی بیاورد، احتمالا رئیس‌جمهور ملک‌زاده را به عنوان سرپرست وزارت‌ خارجه تعیین می‌کند و اگر این استیضاح در مجلس رای نیاورد، دولت مدعی می‌شود که اقدامش در انتصاب ملک‌زاده درست بوده است.