مجله هفته/ نگاه خریدارانه به مطبوعات

«فکری دیگر باید کرد» عنوان یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم حسام الدین برومند در روز شنبه است که در آن می خوانیم: شرایط کنونی دنیا و امواج بیداری مردمی در گستره ای از خاورمیانه و شمال آفریقا تا قلب اروپا حکایت از این واقعیت آشکار دارد که مدل های حکومتی و سیستم های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی مکتب های بشری قادر نیست خواسته اصیل و مطابق با سرشت انسان ها را به عینیت برساند. اقتصادی که هر روز پولدارها و ثروتمندان را ثروتمندتر و در مقابل فقرا و بدهکاران را ضعیف می سازد و زندگی حیات بخش را به یک زندگی بی جان و ماشینی مبدل ساخته است قطعا با فطرت الهی نوع بشر در تضاد و ناسازگار است. فساد حاکمان و حکومت هایی که دین را از صحنه اجتماع و سیاست طرد کرده اند نیز خود بلایی ویرانگر است که اینچنین خیزش و خروش ملت ها را در پی داشته است... از همین رو اقدام اخیر گروه هشت در اعطای کمک مالی به برخی کشورهای عربی که از پشتیبانی مردمی برخوردار نیستند و هر روز اعتراضات مردم علیه آنها به صورتی فزاینده شعله ورتر می شود مصداق آن است که «کوری ببین عصاکش کوری دگر شود»! گروه هشت اگر قادر بود می بایست بحران افسارگسیخته اقتصادی و مالی کشورهای اروپایی را برطرف می کرد ضمن آن که غرب و آمریکا با این اقدام و علی رغم این ژست به اصطلاح خیرخواهانه و قدرتمندانه! نشان دادند که عمق تحولات منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا را نیز درنیافته اند و کماکان این مشکل تاریخی برقرار است که آنها اندرخم کوچه های سطحی نگری گرفتارند و جاه طلبی ها، چپاولگری ها، غارت ها و دست اندازی ها باعث شده تا «فکر دیگری» را تجربه نکنند.

ظلم به نظام و رهبری

روزنامه رسالت روز شنبه در مطلبی با عنوان «ظلم به نظام و رهبری» به قلم محمد کاظم انبارلویی به سخنان چند روز پیش سیدمحمد خاتمی درباره وضعیت کشور در دو سال اخیر پرداخته و نوشته است: چندی پیش آقای سید محمد خاتمی در جمعی گفته بود "اگر ظلمی شده که شده است همه بیاییم عفو کنیم و به آینده نگاه کنیم. اگر به نظام و رهبری ظلم شده است به نفع آینده از آن چشم پوشی شود و ملت (بخوانید فرقه سبز) هم از ظلمی که بر او و برفرزندانش رفته است می‌گذرد!! و همه رو به آینده بهتر خواهیم آورد."

انبارلویی می گوید: این نخستین بار است که موضوع ظلم به نظام و رهبری از سوی یکی از سران فتنه به آن تفوه می‌شود. اگر خوشبینانه به این سخن نگاه کنیم این یک گام مثبت به جلو است.

نویسنده معتقد است: ظلم به نظام و رهبری یا به عبارت بهتر ظلم به ملت چه بود که دستگاه‌ هاضمه فکری برخی توفیق ادراک آن را - به اندازه‌ای که گفته شد - پیدا کرده است. در زیر به بخشی از ستم‌ها اشاره می‌کنم: یک ملت رشید در انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری با یک حضور 40 میلیونی اقتدار خود را نشان داد و در چهارمین دوره حیات سیاسی انقلاب به رخ جهانیان کشید. اما طرفی که توفیق در رای اکثریت را به دست نیاورد به دلیل فقد ادب شکست در اولین ساعات رای گیری فرمان شورش خیابانی را صادر کرد و نامزد شکست خورده قبل از شمارش آرا، خود را پیروز انتخابات معرفی کرد این ظلم به ملت آن هم به آن دسته از هموطنان که از پا برهنگان و محرومین و مستضعفان بودند و به نامزد پیروز رای دادند را چگونه می‌توان عفو کرد؟... این جماعت رو سیاه را چگونه می‌شود عفو کرد و ستم آنها به انقلاب، امام، نظام و رهبری را مورد بخشش قرار داد؟...

و در ادامه می افزاید: آقای خاتمی صرفا به نمایندگی از خود و اعضای مجمع روحانیون مبارز به خاطر همراهی با فرقه سبز در شرارت‌های خیابانی سال 88 از ملت عذرخواهی کند. آقای خاتمی صرفا به نمایندگی از خود و اعضای مجمع روحانیون مبارز به خاطر سکوت در برابر اهانت به ساحت پاک امام حسین(ع) و عزاداران حسینی در عاشورای 88 و نیز سکوت در برابر اهانت به امام در روز 16 آذر و سکوت در برابر شعارهای انحرافی در روز 13 آبان و روز قدس از ملت و رهبری عذرخواهی کند. آقای خاتمی فقط به نمایندگی از خود و اعضای مجمع روحانیون مبارز از پیشگاه ملت به دلیل عدم همراهی با نظام و رهبری در مهار و مدیریت بحران و همگرایی با دشمن عذرخواهی کند.

ظلم به رئیس جمهور

«واگرایی مذموم، همگرایی ممدوح» عنوان سرمقاله‌ روزنامه‌ ایران به قلم علی‌اکبر جوانفکر در روز هفتم خرداد است که در آن به نقد سخنان علی لاریجانی پرداخته و نوشته است: رئیس محترم مجلس شورای اسلامی اخیراً در اظهاراتی با استناد به برخی مباحث مربوط به رژیم ستمشاهی و دوران بنی‌صدر، چنین نتیجه گرفته است که میل قوه مجریه به در اختیار گرفتن قوه مقننه مایه افتخار نیست و زمینه‌ساز دیکتاتوری است اما افتخار در جایی است که مجلس قوه مجریه را کنترل کند و برای آن چارچوب مشخص نماید. آقای لاریجانی در حالی این اظهارات را مطرح کرده‌اند که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران وظایف و اختیارات هر یک از قوای مجریه، مقننه و قضائیه را تبیین کرده و مسئولیت تنظیم روابط بین قوا و حل اختلافات میان آنها را نیز به رهبر معظم انقلاب سپرده است. در اصل 57 این قانون نیز تصریح شده است که سه قوه مستقل از یکدیگرند و معنای روشن آن این است که هیچیک حق دخالت در امور دیگری را ندارند.

جوانفکر تاکید می کند: پرواضح است که رئیس جمهور محترم هیچ گاه خواستار در اختیار گرفتن قوه مقننه نبوده و دادن چنین نسبتی به ایشان، یک ظلم قطعی محسوب می‌شود. قوای مختلف در جمهوری اسلامی ایران با آنکه مستقل از هم هستند، اما اهداف مشترکی آنها را به یکدیگر مربوط می‌کند. تلاش در جهت پیشرفت همه‌جانبه کشور، تأمین حقوق مردم، اهتمام به رفع مشکلات و نارسایی‌های عمومی، اجرای عدالت، حراست از منافع ملی، پاسداری از اسلام و ترویج ارزشهای دینی و اخلاقی در جامعه از جمله نکات مهمی هستند که ضرورت هماهنگی، همکاری و همدلی سه قوه را به آنها گوشزد می‌کند.

بسامد واژه تخلف

روزنامه مردم سالاری در سرمقاله دوشنبه نهم خرداد به مساله "تخلف" های دولت پرداخته است. منصور فرزامی می نویسد: در این روزها در رسانه های گروهی با سلیقه های مختلف، کمتر واژه ای را می توان یافت که بسامد «واژه تخلف» را داشته باشد . کاربرد بالای این کلمه، فضای سیاسی، اجتماعی و روانی جامعه را به شدت تحت تاثیر قرار داده است: 1- شورای محترم نگهبان به صراحت اعلام می کند که سرپرستی ریاست جمهوری بر وزارت نفت، تخلف است. 2- سخنگوی شورای نگهبان تصریح می کند که ادغام وزارتخانه ها، بی تصویب مجلس، تخلف است. 3- مجلس شورای اسلامی هم اذعان می دارد که عدم معرفی وزیر ورزش و جوانان، تخلف است. 4- رئیس محترم مجلس، عنوان می کند که ادامه کار سازمان تربیت بدنی، غیر شرعی و تخلف محسوب می شود. 5- رئیس دیوان محاسبات، تخلفات دولت را در سال 89 در اجرای «هدفمندی یارانه ها» طی گزارشی به مجلس بر می شمارد. 6- کدخدایی دوباره، بر غیر قانونی بودن سرپرستی وزارت نفت، تاکید می کند. 7- رئیس کمیسیون ویژه مجلس شورای اسلامی، از تخلف دولت در برداشت پنج هزار میلیارد تومان از منابع داخلی بانک مرکزی برای پرداخت نقدی یارانه ها ، سخن به میان می آورد و...

نویسنده می افزاید: با این حساب باید عجایب هفتگانه جهان در آشفته بازار رفتاری ما در این سرزمین کهن از هفتاد و هفتصد هم گذشته باشد! نمی دانم که آیا بیان روزنامه ها در انتشار اخبار گوناگون تخلف دولت، از نوع دروغ معروف سیزده است یا واقعیت دارد؟

اوباما چاره ای جز وقت گذرانی ندارد

روزنامه کیهان در یادداشت روز سه شنبه اش با عنوان "وقت تاختن است نه توقف" به قلم سعدالله زارعی می نویسد: «علیرغم عدم قطعیت درباره میزان و عمق تحولات در منطقه عربی، یک چیز روشن به نظر می رسد، پایه های استراتژی دولت اوباما در قبال ایران در حال فرو ریختن است». این روزنامه به مشکلات به وجود آمده برای دولت اوباما در ماه های گذاشته اشاره کرده و نتیجه گرفته است: در شرایطی که امریکا یا ارزیابی درستی از ایران ندارد و یا ارزیابی آن یک سره از بد بودن شرایط امریکا حکایت می کند، اوباما چاره ای جز وقت گذرانی ندارد. این شفاف ترین تصویر امروز امریکاست و برهمین اساس دستگاه سیاست خارجی ما و مجموعه تصمیم گیرانی که در حوزه های تخصصی به کار مشغول هستند، باید انگاره سازی هایی که به غلط از اقتدار امریکا حکایت می کند، فاصله بگیرند. شرایط دشمن، امروز شرایط دشمنی است با جبهه ای در هم ریخته. از این رو امروز را باید روز «پیش روی» در جغرافیایی به وسعت جهان نام نهاد البته پرواضح است که این پیشروی ماهیتی فیزیکی ندارد. این جبهه ای است نرم که ما می توانیم با توکل و توسل به خدای متعال و با تکیه به صدها مشترکات فرهنگی و نقاط مطلوب وارد میدان شویم امروز برای حوزه های علمیه و دانشگاه های ما و برای هرکس که امکانی برای ارتباط با مسلمانان جهان دارد، بهترین فرصت است. نباید با تحلیل هایی که ریشه در ناباوری دارد و جمع بندی هایی که معلوم نیست در کجا پخت و پز شده اند، فرصت پیش رو را که خدای متعال در اختیار ما گذاشته و محصول زحمات امام و رهبری و خون هزاران شهید و جانباز است، ارزان از دست بدهیم و مبادا خدای ناکرده، دشمن رو به هزیمت، تجدید روحیه و سازمان نماید.

دیدگاه امام خمینی درباره آزادی

روزنامه ابتکار در سرمقاله روز چهارشنبه با عنوان "امام خمینی؛ گفتمان تجدد اسلامی" به قلم داود فیرحی نوشته است:‏ نخستین ویژگی تجربه تجدد، طرح «آزادی» و مشخصه اقتدار گریز آن است. آزادی چیزی است که در ذات خود، بعضا ملازم با نقد گذشته است. می توان گفت که وجه غالب مفهوم آزادی، جهت گیری آن به سمت آینده است و چنان ساخته شده است که نفوذ عظیمی در دگرگونی سنت ها و سازماندهی مجدد آنها بر اساس الزامات حال و آینده دارد. بدین ترتیب، هرچند آزادی مغایر با مطلق سنت نیست، اما بازسازیهای گسترده ای نیز در همان سنت ها ایجاد می کند. لیکن آنچه در تجدد اسلامی ملحوظ است، بنیاد آزادی و بازاندیشی در سنت های گذشته، بر اساس اسلام و نصوص اسلامی است. امام خمینی(ره) یکی از مهم ترین اهداف مبارزه خود را مبارزه برای آزادی معرفی می کند و می گوید «زندگانی که در آن آزادی نباشد، زندگانی نیست. زندگانی که در آن استقلال نباشد... اینکه زندگانی نیست».در عین حال اضافه می کند که «اگر تمام آزادی ها را به ما بدهند و تمام استقلال ها را بدهند و بخواهند قرآن را از ما بگیرند، ما نمی خواهیم ما بیزار هستیم از آزادی منهای قرآن، ما بیزار هستیم از استقلال منهای اسلام». نکات و اظهارات فوق، ماهیت و جهت آزادی در تجدد اسلامی را نشان می دهد.

حضرت امام(ره) به عنوان یک مجتهد شیعی در حالی که در جستجوی آزادی است اما هرگز بین دین و آزادی تمایزی نمی افکند بلکه معتقد است که آزادی با تمام ویژگی های خاص خود، در درون اسلام نهفته است و باید ظرافت ها و ظرفیت های آن را کشف و اجرا کرد.

راه مقابله با فتنه‌ها بصیرت و تبعیت از ولایت است

روزنامه رسالت در سرمقاله چهارشنبه 11 خرداد با عنوان "فتنه آینده؟!" به قلم محمد مهدی انصاری به فتنه های پی در پی در جمهوری اسلامی پرداخته و نوشته است: راه مقابله با فتنه‌ها و جریان‌های انحرافی، با توجه به تجارب دوران نظام اسلامی مشخص است و یک فرمول بسیط و ثابت دارد که عبارت است از "بصیرت" به علاوه "تبعیت از ولایت" که مساوی است با ریشه کنی همه فتنه‌ها و سرکوب هر نوع انحرافی و اما هر جا که بصیرت ما دچار خدشه شود یا در تبعیت محض از ولایت ذره‌ای عدول شود، انحراف‌ها سر بر می‌آورند. بنابراین راه جلوگیری از بروز انحراف و ظهور فتنه و طریق دفع آن کاملا مشخص است و این به برکت مجاهدت و مقاومت ملت و رهبری نظام در طول سه دهه حاصل شده است.

این سرمقاله می افزاید: عقل سلیم و بصیرت حکم می‌کند چشم فتنه در سریع‌ترین شکل ممکن کور شود و از ریشه‌دار تر شدن آن جلوگیری به عمل آید. جریانی که به نام "جریان انحرافی" از آن یاد می‌شود، اگر فربه‌تر شود و قدرت و امکانات بیشتری کسب کند، قطعا به نحوی آفت گونه گریبانگیر نظام خواهد شد و البته هزینه بیشتری برای مبارزه و مقابله با آن بایستی صرف شود. در تاریخ اسلام نیز هر گاه جریان‌های انحرافی به نام دین و اعتقادات، ریاکارانه بر اذهان و گرایشات جامعه استیلا یافته‌اند با هزینه‌های بسیار این امکان فراهم شده تا ریشه کن شوند.