مجله هفته/ خبرساز هفته

حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی، مبنای سخنانش را در این دیدار بر پایه "اخلاق" و "اخلاق گرایی" و "آداب دانی" حضرت امام گذاشت و درباره علت اصلی تشکیل حکومت های دینی از صدر اسلام تا امروز گفت: علت غایی خلقت، بعثت، تشکیل حکومت دینی و همچنین پیدایش پیامبر، تکمیل مکارم اخلاق در جامعه است.

ایشان که در دیدار با رئیس و نمایندگان مجلس شورای اسلامی در حرم مطهر بنیانگذار جمهوری اسلامی سخن می‌گفت، اضافه کرد: روزی ما در منزل امام میزبان رهبر معظم انقلاب بودیم و ایشان جمله حکیمانه و بسیار خوبی داشتند و فرمودند "همین قدر که خداوند این توفیق را به ما داد که در روزگاری زندگی کنیم که امام (ره) زندگی می‌کرد، لطفی از الطاف خدا به همه ما بوده است." به گفته رهبری اگر سال‌ها بعد ما می‌آمدیم و برای ما تعریف می‌کردند که چنین مردی در چند سال پیش در ایران بوده، غبطه می‌خوردیم که چرا در فضایی که آن بزرگمرد رهبری می کرد، پیرو نبوده‌ایم.

فرزند یادگار امام در ادامه گفت:‌ بی‌شک بزرگترین دستاورد و میراث امام جمهوری اسلامی است و به هر نحوی که نگاه کنیم، نظام مقدس اسلامی میراث امام به حساب می‌آید.

سیدحسن خمینی سپس با اشاره به روایتی از پیامبر اکرم(ص) افزود: غایت حضور انبیا در جامعه تکمیل معارف اخلاق است و دستاورد بزرگ امام هم مانند اصل دین و اصل بعثت برای این بوده که در جامعه اخلاق تکامل پیدا کند.

ایشان ادب را از جمله مکارم اخلاق عنوان کرد و گفت: همه کسانی که با حضرت امام مرتبط بودند ایشان را یک انسان به شدت مودت و مبادی به آداب می‌دانستند. همسر مکرم امام هم در پایبندی به آداب اجتماعی نمونه و الگوی بی‌نظیری بود و فضای خانه امام به گونه‌ای بود که همه به شدت به این ادب اجتماعی مقید بودند.

سیدحسن خمینی در ادامه صحبت هایش به ذکر خاطراتی از امام خمینی پرداخت و گفت: زمانی که حضرت امام به رحمت خدا رفتند من 17 ساله بودم و در 10 سال دوره انقلاب که ایشان در قید بودند، ما در یک خانه با ایشان زندگی می‌کردیم و من روزی چند بار خدمت ایشان می‌رسیدم. ما تقریبا در طول این 10 سال در منزل‌مان آشپزخانه روشن نداشتیم و همیشه بر سر سفره حضرت امام بودیم اگر هم این گونه بود ایشان در خانه ما حضور می‌یافتند. ما از زمانی که سن کمتری داشتیم و توپ در بغل ما بود یا در حیات دوچرخه بازی می‌کردیم مرتبا امام را در حیات می دیدیم نظم زندگی ایشان به گونه‌ای بود که سه نیم ساعت در روز قدم می‌زدند و ما در این ساعت ها معمولا با ایشان در حیات مواجه می‌شدیم. تقریبا اتفاق نمی‌افتاد که ایشان من را در حیات ببینند و نگویند که "حسن برو آخوند شو"

ایشان بار دیگر به مقوله اخلاق و پایبندی امام به این مساله اشاره کرد و افزود: حضرت امام آنقدر مبادی آداب بودند که حتی با وجود انس حضور با ما من و برادران کوچکترم را شما خطاب می کردند، ایشان زمانی که بر سر سفره غذا حاضر می‌شدند تا زمانی که خانم سر سفره حضور نمی‌یافتند لب به غذا نمی‌زدند. امام(ره) معمولا برای ناهار غذای جداگانه‌ای داشتند و آبگوشت می‌خوردند و البته گوشتش را به ما می‌دادند.

وی در ادامه با اشاره به احترام حضرت امام(ره) نسبت به آیت‌الله پسندیده گفت:‌بهمن وقتی هواپیمای حضرت امام در فرودگاه مهرآباد به زمین نشست، آیت الله پسندیده از امام خواستند که پیش از ایشان از هواپیما پایین بروند، اما امام به ایشان می‌گفتند که شما باید جلوتر بروید. نهایتا تصمیم بر این شد که آیت‌الله پسندیده پیش از ایشان پایین برود و در ماشین بنشیند و بعد ابوی ما بالا برگردد و همراه حضرت امام از هواپیما پایین بیاید. این نشان دهنده عمق احترام امام به آیت‌الله پسندیده بود، حتی بعد از این نیز همه را توجه می‌دادند که هیچ‌کس حق ندارد به گونه‌ای سخن بگوید که ایشان ناراحت شود.

به گفته سیدحسن خمینی، "مطمئنا مرگ برای همه حق است، اما آنچه در یادها می‌ماند اخلاق و در راس آن ادب است. من قرائن زیادی دارم که امام در زندگی فردی و اجتماعی خود پا روی اخلاق نگذاشته‌اند و این برای همه ما درس بزرگی است. لزومی ندارد اگر ما با هم اختلافی داریم از محدوده ادب بیرون بگذاریم بلکه می‌توانیم مودبانه با یکدیگر سخن بگوییم چراکه آنچه جامعه ما را به تکامل می‌رساند ادب متقابل است. امام حتی به ریگان رییس جمهور آمریکا آقای ریگان می گفتند."