مونولوگ احمدی‌نژاد و تنها یک نکته جدید

حتی به نظر می رسید مونولوگ یکشنبه شب احمدی نژاد با مردم از ملزومات حفظ همین ساخت سیاسی نشات می گرفت. درواقع گذراندن بحران نسبتا خاموش دولت در هفته های اخیر که ناشی از کشمکش میان دولت و برخی نهادهای حاکمیتی و صف بندی های اصولگرایان جدید و قدیم در مقابل یکدیگر بود، این ضرورت را ایجاب کرد تا برنامه ریزی برای گفتگوی رودرروی احمدی نژاد با مردم صورت بگیرد و بستنی های عزت الله ضرغامی کارگر شود و تصویری کاملا صداوسیمایی از جریانات اخیر بازتاب پیدا کند؛ تصویری از جنس بازتاب وقایع بحرین و سوریه در سیما.

اما تلاش محمود احمدی نژاد برای آرام کردن فضای دو سه هفته اخیر، صبوری و بزرگ منشی او را نشان داد. او همان طوری حرف زد که پیشتر می زد. به ویژه در بخش هایی که به مسائل داخلی اشاره داشت، تلاش کرد یک قدم از خودش فاصله نگیرد و مثل همیشه حرف بزند و به عنوان مثال بگوید که هیچ مشکل لاینحلی وجود ندارد و بحرانی بر اثر اجرای قانون هدفمندی به وجود نیامده و بهترین سیستم اداره کشور را پیاده کرده ایم و...

مجموع سخنان احمدی نژاد برای کسانی که مایل بودند ضعف و زردی او را در تلویزیون شاهد باشند، نومیدکننده بود. او نشان داد که همان احمدی نژاد سابق است. بسیار از ولایت فقیه گفت و مقام معظم رهبری را ستود تا مغرضانی را که قصد صید ماهی از آب گل آلود داشتند مایوس کند. او نظام مبتنی بر ولایت فقیه را مترقی ترین و مردمی ترین نظام های سیاسی دانست و از چند سو به تبیین ویژگی ها و محسنات این نظام پرداخت و خود را از آن و آن را از خود توصیف کرد. در این باره گفت: ما بر خود وظیفه می‌دانیم که از رهبری عزیز و اصل مترقی ولایت دفاع کنیم. رابطه ما با رهبری رابطه‌ شخصی و اعتقادی است و ما به هم علاقه شخصی داریم، ولی مثل پدر در جامعه است، دلسوزتر از ولی چه کسی می‌تواند برای جامعه باشد، 75 میلیون نفر زیر این چتر هستیم. نظام ولایت فقیه نظامی موفق بوده است و می‌بینیم که پیشرفت‌هایی در کشور اتفاق افتاده که مانند معجزه است.

رئیس جمهور همچنین در توصیف فضای کلی کشور گفت: "امروز کشور با نشاط است و همه مقدمات آماده یک جهش بزرگ است. باید همه دست به دست هم دهیم و کشور را بسازیم و این توصیه امام و مقام معظم رهبری است." این آمادگی برای جهش، چند سالی است که از زبان احمدی نژاد شنیده می شود و این بار نیز شنیده شد تا بدانیم همچنان آب از آب تکان نخورده و همه چیز مثل سابق است و اگرچه رشد و جهشی رخ نداده، دست کم دچار ضعف و انحطاط نشده ایم.

بخش دیگری از صحبت های او هسته ای بود و از آن هم نکته تازه و رو به جلویی برداشت نشد. احمدی نژاد درباره نامه‌نگاری‌های جدید ایران با 1+5 و پاسخ این گروه گفت: "ما همیشه گفته‌ایم که اهل گفتگو در شرایط عادلانه و احترام هستیم و میل به همکاری داریم. در گروه 1+5 گرایش ها متفاوت است و در مواجهه با آنها ما نوساناتی داشتیم و این نوسانات گاه اوج می‌گیرد، گاه افت می‌کند ولی دامنه نوسانات کم خواهد شد."

درحالی که تحول چشمگیری در روند گفتگوهای هسته ای ایران پیش نیامده و مذاکرات آخر در استانبول نیز از جانب طرف غربی ناامیدکننده و بن بست تلقی شد، معلوم نیست چرا احمدی نژاد از پاسخ کاترین اشتون به نامه ایران متعجب شده است. او گفت: "ما گفته‌ایم که آماده همکاری در چارچوب قانون هستیم. آماده همکاری در جنبه‌های مختلف هستیم و من از مطلبی که خانم اشتون گفتند تعجب می‌کنم."

در آخرین مذاکره ای که ایران و 1+5 داشتند، مشخص شد که زبان دو طرف کاملا متفاوت از یکدیگر است و هر کدام با پیش فرض ها و ایده آل های خود وارد جلسه می شود و بنابراین نه انتظار فهم و درک یکدیگر از آنها می رود و نه در مرحله ای بالاتر، تفاهم و توافق. با این حال و در چنین شرایطی احمدی نژاد معتقد است باید گفتگو کنیم و حرف بزنیم تا به تفاهم برسیم.

او همچنین به انتقاد از تعریف غربی از واژه های فراگیری چون حقوق بشر، دموکراسی، تروریسم و دیکتاتوری پرداخت و وعده داد که امسال در سازمان ملل، توضیح بیشتری در این باره ارائه دهد.

روی هم رفته فضای گفتگوی ویژه خبری شبکه دوم سیما که با یک طرف خطاب (مجری) و میلیون ها شنونده همراه بود و مثل همیشه به مونولوگ شبیه بود، انتظارها و هیجانات مخاطبانی را که چند هفته تنش های خاموش داخلی را نظاره گر بودند برآورده نکرد. اما می توان از عدم تغییر نحوه گفتار رئیس جمهور، عدم موضع گیری ایشان نسبت به طیف های مقابل و عدم طرح موضوع جریان انحرافی و... برداشت های دیگری هم داشت. تنها نکته جدیدی که از این گفتگو برداشت شد این بود که آقای احمدی نژاد سرپرستی وزارتخانه نفت را عهده دار شده و به این ترتیب می بایست ریاست سازمان اوپک نیز – اگر سازوکارهای این سازمان اجازه دهد - به ایشان منتقل شود.