از هجوم رسانه‌هاى خارجى تا جمع‌آورى ديش‌ها

ديپلماسى ايرانى: درحالى که نقش اسلام گرايان در قيام هاى تونس و مصر و بحرين در کنار مطالبات دموکراتيک و ضد استبدادى آنها غيرقابل انکار به نظر مى رسيد، شبکه هاى جهانى بى بى سى و سى ان ان و نيز شبکه هاى فارسى زبان صداى امريکا و بى بى سى مى کوشيدند با پوشش رسانه اى گسترده و تحليل هاى هدفمند ضمن جهت دادن به انگيزه ها و اهداف قيام هاى مردمى کشورهاى اسلامى، از نقش گروه هاى اسلامى تاثيرگذار در جنبش ها بکاهند و براى حضور و نفوذ غرب در منطقه زمينه سازى کنند.

به قول وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، "اگر آمریکایی ها تا لحظه آخر از مبارک حمایت می کردند این جمهوری اسلامی بود که از روز اول با مصر قطع رابطه کرده بود". ولى حالا اين امريکا و اروپاست که با قدرت رسانه اى و نفوذ شبکه هاى اجتماعى اش قادر است قيام هاى مردمى از اين سنخ را مصادره کرده و حتى در دولت سازى و تعيين خط مشى هاى آتى اين کشورها ايفاى نقش فورى داشته باشد.

در اين ميان از تاثير و نفوذ رسانه هاى غربى چون بى بى سى و سى ان ان که به موازات الجزيره، پوشش هايى دقيق و لحظه به لحظه از تحولات ارائه مى دادند و هر روز به تحليل و ارزيابى وقايع مى پرداختند، نبايد به آسانى گذر کرد. هفته هاى گذشته را مى توان ميدانى براى عرض اندام و قدرت نمايى رسانه ها در منطقه خاورميانه دانست که با درکشان از قوه تاثيرگذارى و نفوذ به لايه هاى اجتماعى قصد داشتند در انتخاب مسيرهاى سياسى و روند افکار عمومى کشورها نقش هدايتگر داشته باشند.

محمد حسینی وزير ارشاد در سخنانى هشداردهنده با بیان اینکه مسئولیت ما سنگین تر از قبل خواهد شد، به جنگ رسانه ای موجود اشاره کرده و گفته است: "در جنگ رسانه ای، رسانه هایی مثل CNN و BBC سعی می کنند حرکت مردم منطقه را به نفع خود مصادره کنند و در این راستا طوری رفتار می کنند که گویی از رفتن مبارک و بن علی خوشحال اند چرا که می خواهند بر امواج سوار شده و اهداف خود را پیش ببرند."

در صحت سخنان وزير ارشاد ترديدى نيست اما بايد بگوييم در اين ميان رسانه هاى بين المللى ايران نيز فعال بودند و اگر بخواهيم واقع بينانه قضاوت کنيم بايد اذعان کنيم که نقش موثرى مشابه آنچه در افغانستان و آذربايجان ايفا مى کنند، نداشتند و بيشتر به يک تماشاگر يا منبع خبرى دست دوم تبديل شده بودند.

در اين اثنا هجمه هاى رسانه هاى غربى با بروز ناآرامى هايى چند در ايران شدت گرفت و شبکه هاى فارسى زبان مقيم خارج نيز چون سال 88 به سمت دهى افکار عمومى پرداختند و کوشيدند زمينه ايجاد شورش هايى را در تهران و ساير شهرهاى ايران فراهم کنند. مقارن با اين حرکت ها و در شرايطى که در ايران رسانه هاى آلترناتيو و قدرتمندى براى خنثى سازى قدرت رسانه هاى خارجى وجود ندارد، ارسال پارازيت هاى قوى براى اختلال در پخش شبکه هايى چون بى بى سى فارسى و صداى امريکا بکار گرفته شد تا مانع تحرکات مجدد اين رسانه ها براى ايجاد آشوب و بلوا در کشور شود.

حدود دو هفته از اعمال اين روش براى مقابله رسانه اى با غرب مى گذرد اما عدم شفافيت خبرى، خلاهاى نظام اطلاع رسانى، فقدان برنامه سازى قوى و اقناع کننده و نيز گزينش سويه هاى مشخص و تحريک کننده از جانب صداوسيما موجب شده است تا حتى ارسال پارازيت نيز براى جلوگيرى از تماشاى شبکه هاى اغيار کافى نباشد و از چند روز پيش، ماموران انتظامى به صورت حضورى اقدام به جمع آورى ديش هاى ماهواره از برخى مناطق تهران کنند.

به نظر مى رسد بايد در سخنان وزير محترم ارشاد به خوبى غور کنيم و پيش از آنکه وارد مرحله مابعد جمع آورى ديش ها شويم، طرح و انديشه اى نو براى جذب يا جهت دهى افکار عمومى دراندازيم. ايشان از لزوم داشتن نیروی رسانه ای و فکری در این عرصه سخن گفته و خواستار ارتقاى حجم تولید و کیفیت آثار شده است. او مثالى را از جشنواره فيلم فجر امسال ذکر مى کند و مى گويد: "امسال در کنار برگزاری این جشنواره همایشی را تحت عنوان هالیوودیسم برگزار کردیم و طی آن از متفکران ضد صهیونیسم دعوت کردیم تا تحلیل های خود را در مورد فیلم های هالیوودی ارائه دهند. گرچه این همایش بازتاب رسانه ای گسترده ای نداشت اما باعث شد که مبانی فکری صهیونیستی را به چالش بکشیم و یادآوری کنیم که هر فیلم و یا بازی رایانه ای که آنها می سازند هدفدار است و فقط برای سرگرمی نیست. به عنوان مثال کارتون هایی که ژاپن می سازد دارای همان مبانی ای است که امریکا و صهیونیسم دارند. یعنی مثلا در حالی که بحث سرزمین موعود، سرزمین بدون مردم برای مردم بدون سرزمین را مطرح می کنند این موضوع را محور ساخت فیلم های خود قرار می دهند تا مبنای فکری خود را در اذهان تثبیت کرده و خود را محق جلوه دهند. در همین راستا فیلم هایی می سازند با این مضمون که مادر و فرزندی از یکدیگر جدا شده اند و از ابتدا کودک رها شده به دنبال مادر خود که نماد سرزمین است می گردد."

درحال حاضر، ارسال پارازيت هاى قوى و جمع آورى ديش هاى ماهواره در مناطقى که ظاهرا تاثيرپذيرى بيشترى از رسانه هاى غربى دارند، در دستور کار دستگاه هاى ذى ربط براى مقابله با شبکه هاى خارجى قرار دارد. در اين شرايط انتظار مى رود سازمان صداوسيما که يگانه مرجع توليدات راديويى و تلويزيونى داخلى محسوب مى شود، به تقويت برنامه سازى و بازيابى اعتماد عمومى و در يک کلمه بازنگرى در عملکرد خود اقدام کند تا به تدريج بتوان راهکار دائمى و منطقى ترى براى دفع نفوذ باورهاى غربى يا به تعبيرى فتنه انگيزانه در اختيار داشت.