نیروگاه بوشهر سوژه شیطنت رسانه‌های غربی

۰۸ اسفند ۱۳۸۹ | ۱۶:۵۱ کد : ۱۰۴۹۷ پرونده هسته ای
بیست و چهار ساعت پیش ایرانی‌ها بر گزارش آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای صحه گذاشته و تاکید کردند که باید میل‌های سوخت اورانیومی ‌را که از هسته اصلی راکتور جمع آوری کرده اند، به دلیل تدابیر امنیتی از این نیروگاه خارج کنند.
نیروگاه بوشهر سوژه شیطنت رسانه‌های غربی

ديپلماسى ايرانى: هیاهوی رسانه‌های غربی در خصوص نیروگاه بوشهر باز جان تازه ای گرفته است. چهل و هشت ساعت گذشته ساعات پرغوغای پرونده هسته‌ای ایران در رسانه‌ها و البته آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای بود. انتشار گزارش آمانو دبیر کل آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای در خصوص برنامه ایران و ابراز شک و تردید در خصوص آن با اعلام خبر ضرورت خارج کردن اورانیوم غنی سازی شده نیروگاه بوشهر از سوی ایرانی‌ها جنجالی را در رسانه‌های غربی به راه انداخته است.

جولیان بورگر نویسنده گاردین در این خصوص می‌نویسد: چهار سال پیش زمانی که در ایران بودم، دوستان ایرانی‌ام مرا به اطراف نیروگاه هسته‌ای بوشهر برده و محیط را به من نشان دادند. این تور هسته‌ای را ایرانی‌ها برای روزنامه نگاران و خبرنگارهای خارجی به راه انداخته بودند. در سال 2007 میلادی که این بازدید انجام گرفت باور عمومی‌ این بود که ایران چندین سال از برنامه مد نظر برای فعالیت‌های هسته‌ای عقب افتاده است. در آن زمان ایرانی‌ها، مهندسان روسی را مقصر این تعویق می‌دانستند. رابطه میان تهران و مسکو هم به شدت متشنج بود. بر یکی از دیوارهای این نیروگاه هم به زبان روسی نوشته شده بود: همه چیز در گذار است و این نیز هم.

جدال میان ایران و روسیه همچنان ادامه دارد و تکنسین‌های روسی هم گاه از در تعامل وارد می‌شوند و گاه از راه تقابل. بیست و چهار ساعت پیش ایرانی‌ها بر گزارش آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای صحه گذاشته و تاکید کردند که باید میل‌های سوخت اورانیومی ‌را که از هسته اصلی راکتور جمع آوری کرده اند، به دلیل تدابیر امنیتی از این نیروگاه خارج کنند.

این راکتور از زمان حکومت سلطنتی در ایران در دهه هفتاد همچنان در حال احداث بود. چهار ماه پیش بود که در نهایت تجهیزات سوختی به راکتور شناسانده شده و این مرحله به معنای آغاز تولید جریان برق در ماه ژانویه بود. ژانویه آمد و رفت و از در خط تولید قرار گرفتن این راکتور هم خبری نشد.

بازی همچنان در‌ هاله ای از ابهام قرار داشت که علی اصغر سلطانیه که ریاست سازمان انرژی اتمی‌ ایران را بر عهده دارد، اعلام کرد که تهران به توصیه مسکو این سوخت را از نیروگاه بوشهر خارج می‌کند. این مقام ایرانی در گفتگو با خبرگزاری دانشجویان ایرانی (ایسنا) گفت: تکنسین‌های روسی برای ادامه آزمایش‌ها و بررسی مسائل تاکتیی درخواست انتقال سوخت را دادند. ما نیز به توصیه آنها عمل می‌کنیم و سپس این سوخت را بعد از طی مراحل مد نظر روس‌ها به نیروگاه بازمی‌گردانیم.

برخی منابع نزدیک به سازمان انرژی اتمی‌ ایران ادعا می‌کنند که این سوخت شاید با تجهیزات قدیمی ‌فلزی موجود در این نیروگاه آلوده شده باشد. نویسنده این یادداشت در ادامه می‌نویسد: ما از تجهیزاتی سخن می‌گوییم که سه میلی متر قطر دارند. برخی از این تجهیزات عمری بالغ بر سی سال دارند. سوخت را باید از هسته اصلی راکتور خارج کرد و آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد که مبادا هیچ عامل خارجی به داخل آن نفوذ نکرده باشد. این ایراد نخستین بار در گزارش دبیر کل آژانس بین المللی انرزی هسته‌ای در خصوص برنامه هسته‌ای ایران عیان شد. در بخشی از این گزارش آمده است: در بیست و سومین روز از ماه فوریه سال 2011 میلادی، ایران به آژانس اطلاع داد که باید سوخت اصلی را از راکتور جدا کرده و بر اساس این اطلاع، تهران و آژانس با هم وارد همکاری شدند.

ایرانی‌ها با محافظه کاری خاصی در خصوص استاکس نت و تاثیر آن بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران در نیروگاه بوشهر سخن می‌گویند. این در حالی است که بسیاری از سرویس‌های جاسوسی غرب تاکید دارند که استاکس نت که به زعم بسیاری محصول مشترک امریکا و اسرائیل است، در حقیقت فعالیت هسته‌ای ایران را مختل کرده است. با این همه کارشناسان مسائل هسته‌ای این ادعا را رد کرده و حرکت اخیر ایران در تخلیه سوخت بوشهر را بی ریشه در ماجرای استاکس نت می‌دانند.

دیوید آلبرایت از متخصصان برنامه‌های هسته‌ای در این خصوص به نیویورک تایمز می‌گوید: اکنون با این تحولات ما با این پرسش اساسی روبه‌رو هستیم که آیا ایران می‌تواند راکتور هسته‌ای مدرنی را در امنیت کامل راه اندازی کند؟ ریسک این حرکت بسیار بالا است. با این راکتورهایی که ایران در اختیار دارد احتمال رخ دادن چرنوبیلی دیگر وجود دارد. اکنون منطقه در بیم از احتمال رخ دادن این سناریو وحشتناک دست و پا می‌زند.

گاردین در ادامه می‌نویسد: بخش‌های نگران کننده ای هم در گزارش آژانس به چشم می‌خورد و اصلی‌ترین آن ابراز شک و تردید نسبت به بالا رفتن ضریب احتمال قرار گرفتن ایران در مسیر تولید تسلیحات هسته‌ای است.


نظر شما :