مجله هفته/ دريچه/ قاليباف به واشنگتن نرفت و عزيز شد
در مراسم اهداى جوايز شهرهاى برتر سال ۲۰۱۱ که روز دوشنبه در واشنگتن برگزار شد، از شهرهاى گوانگ ژو، ليون، تهران، نانت و ليما قدردانى شد. در اين مراسم عليرضا دبير عضو جوان شوراى شهر پس از آنکه وزارت کشور اجازه عزيمت محمدباقر قاليباف را نداد حضور پيدا کرد و به حاشيه ها خاتمه داد.
با اين اتفاق بار ديگر بحث اختلاف هاى قاليباف و احمدى نژاد در مقام شهردار و رئيس دولت و نيز در قامت دو فرد به فضاى سياسى کشيده شد و چند روزى مطبوعات و رسانه ها را مشغول خود کرد. در اين ميان برخى ماجراى اوج گيرى ناگهانى و سوال برانگيز احمدى نژاد را در آستانه انتخابات رياست جمهورى سال 84 پيش کشيدند و بعضى ها هم به طنز گفتند که احمدى نژاد دوست ندارد کسى جز او براى تقدير، گفتگو يا سفرى ماموريتى عازم امريکا شود.
ماجراهاى انتخابات رياست جمهورى نهم از حافظه هر کسى پاک شود از ذهن قاليباف بيرون نمى رود. آن روزها بيلبوردهاى تبليغاتى قاليباف و هاشمى رفسنجانى بيش از ساير نامزدها به چشم مى آمد و در جامعه نيز بيش از همه صحبت از اين دو نفر بود. اما به فاصله کوتاهى معادلات در جبهه اصولگرايان تغيير کرد و حمايت هاى معنوى از قاليباف به سمت احمدى نژاد روانه شد و او بود که با هاشمى رفسنجانى به دور دوم رفت.
البته محدود کردن اختلاف هاى اين دو به ماجراى انتخابات 84 کمى تنگ نظرانه است؛ اگرچه شايد ريشه يا سرآغاز اين اختلافات را بايد در همان نقطه جستجو کرد. بعد از آن احمدى نژاد به دفتر رياست جمهورى رفت و قاليباف پا به پاى او شهردار ماند تا اين گمانه مطرح شود که او در دوره دهم انتخابات همچون احمدى نژاد از ساختمان بهشت وارد ساختمان پاستور مى شود. اما اين بار شرايط به گونه اى پيش رفت که قاليباف ترجيح داد اصلا وارد ميدان نشود. بار ديگر احمدى نژاد پيروز انتخابات خوانده شد و داستان اختلاف ها و تضادهاى حل نشده قاليباف و مجموعه تحت زعامت او با احمدى نژاد و کابينه اش همچنان ادامه دارد.
اين اختلافات و تضادها بيش از هر چيز بر شهر تهران و نحوه اداره پايتخت تاثير گذاشته است. از مجادلات دولت و شهردارى بر سر بودجه هايى که قانون الزام کرده است به شهردارى تعلق بگيرد و مسدود مانده تا طرح پرمناقشه منوريل و مديريت فرهنگى شهر و تصميم گيرى هاى چندگانه در مساله ترافيک و... باعث شده است تا اجراى طرح هاى توسعه اى شهر تهران زير غبار کشمکش هاى سياسى فرو برود و دعواها را از حوزه اجتماع محورى به سطح سياسى گرى بکشاند.
در چنين شرايطى خبر رسيد که روز ۲۴ ژانویه برابر با چهارم بهمن جایزه برترین شهر از سوی مؤسسه سیاستگذاری توسعه حمل و نقل "ITDP" اهدا مى شود. يکى از نامزدهاى اين جايزه شهر تهران بود که مى بايست شهردارش را به محل برگزارى مراسم مى فرستاد. خبر مخالفت دولت با سفر قاليباف بسيار تعجب برانگيز بود و به وضوح اوج اختلافات و بدبينى هاى فيمابين را نشان داد. شهرداری تهران که بواسطه مناقشات با دولت، سال های پرکشمکشى را برای تامین بودجه توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی پشت سر گذاشته بود، به عنوان يکى از نامزدهاى همين عرصه شناخته شد و شايد اين موضوع به دولتى ها سخت گران‌تر آمد تا مساله خود سفر. به هر حال تنگناهاى شهردارى براى اجراى پروژه هايش آن اندازه به نظر مى رسيد که دست کم دستش به چنين جايزه معتبر و بين المللى نرسد و احيانا از آن به عنوان حربه اى تبليغاتى براى انتخابات رياست جمهورى و شوراى شهر آينده استفاده نکند. تنگناها و محدوديت ها به اندازه بود اما هماى سعادت بر شانه هاى قاليباف نشست و تلاش هاى شهردارى تهران از سوى موسسه سياستگذارى توسعه حمل و نقل پنهان نماند و حالا ممانعت از سفر نيز او را صاحب يک پرستيژ سياسى جديد کرده است.
اگرچه قاليباف در پاسخ به سوال هايى که درباره لغو سفرش مى پرسيدند، تاکيد مى کرد که "ماجرا را سياسى نکنيد" اما کيست که نداند همين عبارت نيز براى محمود احمدى نژاد و طرفدارانش سنگين افتاده و تب قاليباف دوستى جامعه به خصوص تهرانى ها را تندتر کرده است.
شايد قاليباف تصورش را هم نمى کرد که ایجاد سیستم‌های اتوبوسرانی تندرو و توسعه مترو تا اين اندازه چشمگير شود که شهر تحت قلمرو او را از سوی سازمان ملل متحد و انجمن بین المللی حمل و نقل عمومی (UITP) به عنوان سومين شهر برگزیده معرفى کند و عملگرايى عارى از شعار و رياى او را نزد جامعه زنده کند.
قاليباف به واشنگتن نرفت تا همچنان هيچ مسئولى از ايران به غير از محمود احمدى نژاد مجال حضور در سازمان ملل يا نهادهاى مرتبط با آن را در امريکا نداشته باشد. البته در سفرهايى کوتاه يک‌بار شمس‌الدين حسينى وزير اقتصاد براى شرکت در اجلاس جهانى اقتصادى، منوچهر متکى وزير سابق خارجه براى بازديد از دفتر حافظ منافع ايران و محمد نهاونديان رئيس اتاق بازرگانى ايران به ايالات متحده اعزام شده اند. با اين حال اين فرصت از قاليباف سلب شد و شوراى شهر علیرضا دبیر را به عنوان نماینده شهرداری راهى کرد. ولى آنچه در ذهن ايرانى ها که آينده قاليباف تا اندازه اى به تصميم و نگاه آنها برمى گردد باقى ماند، برخورد دولت با او و واکنش غيرسياسى و زيرکانه قاليباف به ممانعت از سفرش بود؛ جايى که گفت: «اصلا دنبال این نباشید که من بروم یا نروم. موافقت با این رفتن صورت بگیرد یا نگیرد؟ به این نکته توجه کنید و به مردم این موضوع را منتقل کنید که چه تحولی در سیستم حمل و نقل عمومی رخ داده که ما توانسته‌ایم رتبه کسب کنیم. خواهش من به این است که نگاه متفاوت داشته باشیم و با جنبه سیاسی به موضوعات نپردازیم.»
نظر شما :