احسان دستغیب و حسن فتاحی در یادداشت مشترکی به مناسبت درگذشت اکبر اعتماد می نویسند که در این نوشتار بازخوانی کوتاهی است از زندگی و نقش تاریخی مردی که شایسته است با عنوان «عالی‌جناب دکتر اکبر اعتماد» از او یاد کنیم؛ چهره‌ای اثرگذار در تاریخ علمی ایران که اکنون در آرامگاه همدان آرمیده است. منابع مورد استفاده در پانویس‌ها آمده‌اند.
ادامه مطلب
بسیاری از تحلیلگران بر تأثیرات کلان هوش مصنوعی تمرکز کرده‌اند، گزارش مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی (CNAS) با عنوان «کاتالیز کردن بحران: یک آغازگر در مورد هوش مصنوعی، فناوری‌های خودمختار و تسلیحات» به‌طور خاص به تأثیرات این فناوری بر تسلیحات خودمختار و پیامدهای آن برای آینده درگیری‌ها می‌پردازد.
ادامه مطلب
آنچه پیش رو دارید توسد موسسه میدل ایست اینستیتیوت تهیه شده و توسط وبسایت دیپلماسی ایرانی ترجمه و در اختیار خوانندگان قرار می گیرد. انتشار این پرونده به معنای تایید آن توسط دیپلماسی ایرانی نیست و صرفا برای آگاهی خوانندگان محترم دیپلماسی ایرانی منتشر شده است.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مقاله حاضر، تاکیدی است بر اینکه ذهنیت تحلیلی در عرصه سیاست خارجی چیزی شبیه به قدم زدن در جنگل است که در آن نمی توان صحبت از نظم یا اعتماد کرد. حال، تاکیدی که این نوشتار بر آن استوار است این است که چنین قدم زدنی نه مانند حرکت در روز روشن بلکه همچون قدم زدن در جنگلی تاریک است که هر گونه «غیر قابل انتظار» قابل انتظار است. ذهنیت یک اندیشمند سیاست خارجی یا یک دیپلمات باید به گونه ای باشد که انتظار هر گونه اتفاق پیش بینی و برای آن آمادگی (و در شرایط مطلوب، برنامه ریزی) وجود داشته باشد، چرا که نقطه ثقل حرکت فکری وی نداشتن هیچ گونه انتظار یا همان انتظار غیر قابل انتظار باید باشد.
ادامه مطلب
نویسنده: سید علی موسوی خلخالی
ادامه مطلب
کتاب «مناقشه قره‌باغ از آغاز تا پایان» که در ۱۹۶ صفحه توسط انتشارات «فرهنگ سبز» منتشر شده، نگاهی به یکی از پیچیده‌ترین مناقشات منطقه‌ای معاصر دارد که هم چنان به عنوان یک ترومای سیاسی، دیپلماتیک، امنیتی و ژئوپلیتیکی در منطقه قفقاز و در مجاورت مرزهای ایران فعال است. مؤلف در این اثر، پس از بررسی اهمیت ژئوپلیتیک قفقاز جنوبی به ریشه‌های تاریخی مناقشه قره‌باغ می‌پردازد و سپس تأثیرات منطقه‌ای و بین‌المللی آن را واکاوی می‌کند. پاک آیین همچنین، دلایل ناکامی تلاش‌های میانجی‌گران بین‌المللی در حل این بحران را بررسی می‌کند.
ادامه مطلب
تهیه و ترجمه: سید علی موسوی خلخالی منبع: فارن افرز
ادامه مطلب
نویسنده: حسن درگاهی، استاد دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی
ادامه مطلب
دکتر بهرام (شاپور) بهرامی دیپلمات کاردان و عالی رتبه وزارت امور خارجه از بهمن ۱۳۵۶ تا دی ۱۳۵۷ به عنوان آخرین سفیر شاه در پاریس خدمت کرد. همزمانی این مأموریت با رویداهای منتهی به انقلاب و حضور مخالفین شاه در فرانسه آن را مأموریتی بغرنج و دشوار ساخت. دکتر بهرامی اکنون صد ساله و مقیم فرانسه است. وی پیش از انتصاب به سفارت در پاریس، سفیر در قاهره بود؛ مأموریتی همزمان با جنگ ۱۹۷۳ اعراب و اسرائیل (کیپور) و دوران دوستی دو کشور ایران و مصر، و پیش از انتصاب به مقام سفارت، معاون مالی و اداری وزارت امور خارجه بود. وی تحصیل کرده علوم سیاسی و علوم اجتماعی از دانشگاه ژنو است و خدمات اداری خود را با وزارت بازرگانی، پیشه و هنر در سال ۱۳۲۹ شروع کرد و سپس در سال ۱۳۳۲ و در زمان وزارت عبدالله انتظام به وزارت امور خارجه منتقل شد. برادر ایشان (احمدعلی بهرامی) نیز وزیر کار و سفیر در پکن و رباط بود و پدر ایشان (فضل الله بهرامی) نیز وزیر کشور و وزیر پست و تلگراف (در دولت های قوام و سهیلی) بود. دکتر بهرامی در کتاب خود با عنوان «رویدادهای مهم زندگانی یک دیپلمات؛ آخرین سفیر شاهنشاه آریامهر در پاریس» خاطرات خود را منتشر ساخته است. در مطلب پیش رو، فصل مربوط به مأموریت ایشان در فرانسه تلخیص شده است.
ادامه مطلب
دکتر بهرام (شاپور) بهرامی دیپلمات کاردان و عالی رتبه وزارت امور خارجه از بهمن ۱۳۵۶ تا دی ۱۳۵۷ به عنوان آخرین سفیر شاه در پاریس خدمت کرد. همزمانی این مأموریت با رویداهای منتهی به انقلاب و حضور مخالفین شاه در فرانسه آن را مأموریتی بغرنج و دشوار ساخت. دکتر بهرامی اکنون صد ساله و مقیم فرانسه است. وی پیش از انتصاب به سفارت در پاریس، سفیر در قاهره بود؛ مأموریتی همزمان با جنگ ۱۹۷۳ اعراب و اسرائیل (کیپور) و دوران دوستی دو کشور ایران و مصر، و پیش از انتصاب به مقام سفارت، معاون مالی و اداری وزارت امور خارجه بود. وی تحصیل کرده علوم سیاسی و علوم اجتماعی از دانشگاه ژنو است و خدمات اداری خود را با وزارت بازرگانی، پیشه و هنر در سال ۱۳۲۹ شروع کرد و سپس در سال ۱۳۳۲ و در زمان وزارت عبدالله انتظام به وزارت امور خارجه منتقل شد. برادر ایشان (احمدعلی بهرامی) نیز وزیر کار و سفیر در پکن و رباط بود و پدر ایشان (فضل الله بهرامی) نیز وزیر کشور و وزیر پست و تلگراف (در دولت های قوام و سهیلی) بود. دکتر بهرامی در کتاب خود با عنوان «رویدادهای مهم زندگانی یک دیپلمات؛ آخرین سفیر شاهنشاه آریامهر در پاریس» خاطرات خود را منتشر ساخته است. در مطلب پیش رو، فصل مربوط به مأموریت ایشان در فرانسه تلخیص شده است.
ادامه مطلب