آیا ایران هستهای واقعا خطرناک است؟
دیپلماسی ایرانی: روزنامه آمریکایی کریستین ساینس مانیتور باز هم بر روی پرونده هستهای ایران دست گذاشته است. از زمانی که بحث این پرونده از قریب به یک سال پیش با اعمال تحریمهای از سوی غرب جدیتر شد، بسیاری این سوال را مطرح میکنند که آیا ایران هستهای خطرناک تر است یا بمباران ایران به منظور جلوگیری از هستهای شدن آن.
در این فضا این روزنامه آمریکایی دست به کار شده و این پرسش را مطرح میکند که آیا ایران هستهای واقعا خطرناک است؟ این روزنامه در این خصوص مینویسد: طرفداران حمله نظامی به ایران یا تاسیسات هستهای این کشور اعتقاد دارند که ایرانی که به تسلیحات هستهای دست پیدا کرده باشد در حقیقت میتواند همسایگان خود را مورد شماتت قرار دهد. تاریخ اما خلاف این ادعا را اثبات میکند.
یکی از اصلیترین افشاگریهای ویکی لیکس که جنجال بسیاری هم در رسانهها به راه انداخت موضع همسایگان عرب ایران در قبال برنامه هستهای این کشور بود. بر اساس ادعاهای ویکی لیکس، عربستان سعودی از بیم برنامه هستهای ایران از آمریکا میخواهد که حمله بازدارندهای را علیه ایران یا تاسیسات هستهای این کشور هدایت کند. اما حقیقت اینجاست که همه ما از ایران هستهای باور اشتباهی در ذهن داریم. همه بر طبل حمله به ایران میکوبند چرا که تصویر اشتباهی از ایرانی در سر دارند که سودای تسلیحات هستهای در سر دارد.
کریستین ساینس مانیتور در ادامه مینویسد: طرفداران حمله به تاسیسات هستهای ایران در حقیقت بر مبنای دو ادعا با پیش فرض بر شیپور جنگ میدمند: نخست انکه ایرانی که به تسلیحات هستهای دست یافته، میتواند همسایگان خود را مورد تهدید قرار دهد. دوم آنکه دیگر کشورها چاره ای نخواهند داشت جز تبعیت بیچون و چرا از ایران. هر دو این فرضیهها هم اشتباه محض است.
مساله هستهای و تهدید؟ تاریخ چه میگوید
تاریخ نشان میدهد که کشورهایی که تسلیحات هستهای در اختیار دارند نه در تهدید همسایگان خود موفق بودهاند و نه در وادار کردن انها به تبعیت بی چون و چرای از خود. قدرتهای هستهای مانند ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی البته پس از دستیابی به تسلیحات هستهای، سعی در گردن کشی برای دیگران کرده اند. البته کشورهای دیگری نظیر ترکیه، عراق و ونزوئلا هم که تسلیحات هستهای در اختیار ندارند هم زبان به تهدید گشوده اند. هیچ گاه تسلیحات هستهای عاملی کافی برای تهدید دیگران و باج خواهی از همسایگان نبوده است.
علاوه بر این مدارک بسیار اندکی وجود دارد که در اختیار داشتن تسلیحات هستهای میتواند تهدیدها را موفقیت آمیزتر از پیش کند. ایالات متحده تسلیحات هستهای در اختیار داشت اما این تسلیحات هرگز نتوانست منجر به تسلیم شدن کره شمالی در برابر این کشور در سال 1968 شود. تهدیدهای هستهای اسرائیل نتوانست سوریه را پیش از جنگ 1982 لبنان به زانو در آورد. بریتانیا هم همین ابزار تهدید را در قبال آرژانتین در اختیار داشت اما در سال 1982 نتوانست این کشور را به زانو درآورد.
اگر تاریخ را سرلوحه قرار دهیم باید تاکید کنیم که برخورداری از تسلیحات هستهای نمیتواند تبدیل به ابزار قدرت و باج گیری ایرانیها از همسایگان شود.
کریستین ساینس مانیتور در ادامه در ادعایی بی پایه و اساس مینویسد: ایران پیش از این هم حتی با وجود عدم در اختیار داشتن تسلیحات هستهای اقدام به تهدید همسایگان خود کرده بود! برخورداری از تسلیحات هستهای ایران را در موضع قدرتمندتری نسبت به گذشته قرار نخواهد داد.
اکنون سوال اینجاست که ایا ایران هستهای راحت تر میتواند همسایگان خود را تهدید کند؟ جواب تاریخ به این پرسش هم منفی است. به عنوان مثال در 1952، بریتانیا پیش از برخورداری از تسلیحات هستهای توانست آلمان، اتحاد جماهیر شوروی، یوگسلاوی و ترکیه را تهدید کند. اما از زمانی که این کشور به تسلیحات هستهای دست پیدا کرده است، تنها یک بار توانست به عنوان عضوی از ناتو در 1994، صربستان را تهدیدی کارساز کند.
برخی تحلیلگران ادعا میکنند که ایدئولوژی که در میان دولتمردان ایرانی به چشم میخورد در حقیقت دستیابی آنها را به تسلیحات هستهای خطرناک میکند. امریکاییها همین ادعا را در مورد مائو در دهه 60 هم مطرح میکردند. با این همه این تسلیحات هستهای نبود که چین را قدرتمند کرد. البته که ایران امروز با چین دهه شصت بسیار متفاوت است اما کارشناسان باید بدانند که ترس از تسلیحات هستهای، مساله ای متعلق به امروز یا دیروز نبوده و نیست.
این روزنامه امریکایی در ادامه مینویسد: منظور از این متن این نیست که ایالات متحده باید ایران و تلاشهای این کشور برای دستیابی به تسلیحات هستهای را نادیده بگیرد. ایرانی که به تسلیحات هستهای دسترسی پیدا کرده باشد، میتواند امنیت بین المللی را زیر سوال ببرد! ایران هستهای سودای هستهای شدن را به جان دیگر کشورها هم میاندازد.
آیا حمله نظامی لازم است ؟
با تمام این اوصاف ایالات متحده باید بداند که بحث حمله به تاسیسات هستهای ایران چیزی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت. اگر آنها که در کاخ سفید تصمیم نهایی در مورد حمله به ایران را میگیرند بیم این را دارند که تهران دست یافته به تسلیحات هستهای، حرفهای بیشتری برای گفتن خواهد داشت، باید به این فکر کنند که آیا حاضرند تبعات این حمله را بپذیرند؟ البته که ما باید مراقب باشیم که در ورطه افراط و تفریط نیفتیم. نه تهدید هستهای ایران را بزرگنمایی کنیم و نه خطرات حمله به ایران را از یاد ببریم. این روزنامه امریکایی در ادامه در مقام نصیحت به کاخ سفید نشینها میگوید: عاقلانه ترین راه برای مهار برنامه هستهای ایران، تشدید تحریمها است.
نظر شما :