موساد خواب را از اعراب گرفته است
ديپلماسى ايرانى: کشف يک شبه جاسوسى وابسته به موساد در مصر که نگرانى‌هاى گسترده‌اى را در اين کشور به وجود آورده، موضوع بحث بسيارى از روزنامه‌هاى عربى منطقه است. کشف اين شبکه جاسوسى به اعتقاد بسيارى از تحليلگران نشان از بى‌اعتمادى مفرط اسرائيلى‌ها نسبت به اعراب به طور کل حتى دوستانشان دارد.
روزنامه الحيات در يادداشتى به قلم حسين حموده روزنامه‌نگار و چهره رسانه‌اى مصرى به اين موضوع پرداخته است. در ابتداى اين يادداشت آمده است: مصر از مکر روباه‌ها تا صبح نمى‌خوابد. دليل آن هم مشخص است سازمان امنيت مصر ظرف سه سال اخير يعنى از 2007 تا کنون سه شبکه جاسوسى اسرائيلى را در کشور کشف کرده است. يکى دو شبکه جاسوسى تحت مديريت محمد عصام العطار رئيس يکى از موسسه‌هاى تحقيقاتى عربى در غرب که به گمان بسيارى معتمد اعراب نزد غربى‌ها بود، ديگرى محمد سيد صابر، جاسوس هسته‌اى مصر و در پايان سال 2010 نيز شبکه جاسوسى طارق عبدالرزاق عيسى حسن که در مخابرات مصر فعاليت مى‌کرد. اين کشف اخير زنگ خطر را براى همه مصرى‌ها به صدا در آورده است. چرا که نشان مى‌دهد موساد زيربناهاى کشور را هدف قرار داده است. موساد با استخدام يک کارمند شبکه مخابرات، تلفن بسيارى از مقامات مصرى را رديابى مى‌کرده است.
وى در ادامه يادداشتش مى‌نويسد: کار زمانى خطرناک‌تر مى‌شود که مى‌بينيم اين شبکه جاسوسى مخابراتى به شبکه‌هاى جاسوسى مشابهى در سوريه و لبنان متصل بوده است. اين نشان مى‌دهد که دامنه فعاليت موساد نه تنها فراتر از آنچه تصور مى‌شده، رفته است بلکه از حالت جاسوسى سنتى خارج شده و وارد فاز جديدى از ابزارهاى مدرن تجسسى شده که هم‌زمان مى‌تواند سه شبکه جاسوسى را در کشورهاى مختلف رديابى و هماهنگ کند.
اين روزنامه‌نگار مصرى سپس به عبارتى از بن گوريون اشاره مى‌کند و مى‌نويسد: بن گوريون يک بار در ديدار با رووين شيلوح که به "شاه دستگاه امنيتى اسرائيل" ملقب است، گفت: "دشمن جامعه يهود يک چيز بيشتر نيست و آن هم ملت عرب است. از اين رو ما بايد از طريق مزدوران وطن فروش در جامعه عربى شکاف ايجاد کنيم. بنابراين لازم است همواره بر روى تکنولوژى‌هاى مدرن متمرکز باشيم." از اين رو از دهه‌ها پيش دستگاه امنيتى اسرائيل عليه دستگاه امنيتى عربى فعال بوده است. به خصوص توجه خاصى به محور مصرى – سورى – لبنانى داشته است. بر اين اساس در سال 1965 تنها ظرف پنج هفته مزدوران موساد در دمشق و قاهره که يکى ايلى کوهن فعال در سوريه و ديگرى ولفگانگ لوتز ملقب به چشم تلاويو در قاهره بود، اطلاعات گرانبهايى را از پايتخت اين دو کشور عربى به خارج منتقل کردند. اين دو آن چنان در دو سوريه و مصر نفوذ کردند که کوهن مورد اعتماد شخص رئيس‌جمهورى وقت سوريه قرار گرفت و لوتز نيز دوست نزديک بسيارى از درجه‌داران و مقامات ارشد ارتش مصر شد. هر دوى آنها در تماس‌هاى غير مستقيمى که با يکديگر داشتند تلاش‌هاى بسيارى در ايجاد شبکه جاسوسى در لبنان انجام دادند.
در ادامه اين يادداشت آمده است: به رغم گذشت سه دهه از امضاى معاهده صلح کمپ ديوى ميان مصر و اسرائيل که به عقب‌نشينى ارتش صهيونيستى از اراضى اشغالى مصر انجاميد، عمليات تجسس در مصر همچنان پابرجاست. در دهه هشتاد دستگاه امنيتى اسرائيل عمده تمرکز خود را بر صحراى سينا قرار داد. جايى که اسرائيلى‌ها بدون دريافت ويزا به راحتى به آن رفت و آمد داشتند. بعدها مصرى‌ها کشف کردند که در آنجا قاچاق مواد مخدر صورت مى‌گيرد که در حقيقت در کنار آن جاسوسى براى اسرائيل انجام مى‌شود. عملياتى که نام "جاسوس‌هاى مواد مخدر" به آن داده شد. شبکه جاسوسى اسرائيل عليه مصالح ملى و امنيتى مصر تا بدانجا ادامه يافت که در سال 2000 – 2001 شريف الفيلالى، تبعه مصرى و گريگورى شفتش، کارشناس روس متهم به جاسوسى براى اسرائيل شدند و اولى 15 سال و دومى در حکمى غيابى به حبس ابد با اعمال شاقه محکوم شدند. در آوريل 2002 مجدى انور توفيق، کارشناس همکارى‌ها فنى در صندوق مصر و آفريقا به اتهام فعاليت عليه منافع ملى و ضربه زدن به مصالح کشور به نفع موساد به 10 سال زندان محکوم شد. در اوايل 2003 وليد لطفى هاشم، وکيل مصرى در بازجويى‌ها اعتراف کرد با سفارت اسرائيل در قاهره در ارتباط بود و در قبال دريافت مبالغى پول اطلاعات به اين سفارتخانه مى‌رسانده، وى به اتهام همکارى با موساد به 15 سال حبس محکوم شد. اينها همگى نشان مى‌دهد که فعاليت‌هاى امنيتى اسرائيل در مصر طولانى بوده و دامنه آن تا ديگر کشورهاى عربى نيز مى‌رسيده است.
وى در ادامه مى‌نويسد: در طى اين سال تغييرات ملموسى در شيوه جاسوسى اسرائيلى‌ها نمايان شده است. تا قبل از دهه نود ميلادى اغلب کسانى که در مصر فعال بودند اتباع خارجى بودند که شناسنامه‌هاى غير مصرى داشتند اما پس از آن که دولت مصر تصميم گرفت بسيارى از اتباع خارجى را از کشور اخراج کند، موساد رويه خود را تغيير داد و اتباع مصرى را به استخدام خود در آورد. در شيوه عمل نيز تغييراتى ايجاد شد. براى اين که شبهه‌اى ايجاد نشود، مزدورانى در ترکيه، روسيه، ايرلند و ژاپن با اين افراد در تماس بودند و اطلاعات را از آنها دريافت و سپس به اسرائيل منتقل مى‌کردند.
وى در انتها مى‌نويسد: مشکلى که در مبارزه با جاسوس‌هاى اسرائيلى وجود دارد، احکامى است که براى آنها صادر مى‌شود. تا قبل از امضاى معاهده کمپ ديويد، حکم اعدام براى متهمان به جاسوسى براى اسرائيل صادر مى‌شد در حالى که اين حکم پس از امضاى معاهده تبديل به احکام زندان با 10 تا 25 سال حکم شد. اين مسئله باعث شده تا نگرانى مزدوران براى جاسوسى کمتر شود چرا که پيش خود حساب مى‌کنند يا حکم قضائى‌شان کم خواهد بود يا مورد عفو قرار مى‌گيرند يا در معامله‌هاى ميان قاهره و تلاويو آزاد مى‌شوند. با اين حال يک نکته مهم وجود دارد و آن اينکه نگرش امنيتى عربى در برابر کشف دستگاه‌هاى جاسوسى اسرائيل سرعت بالايى دارد. اين اتفاق در پى امضاى معاهده همکارى مبارزه با تروريسم در نشست‌هاى وزراى کشور اتحاديه عرب حاصل شده است. البته در اين ميان همچنان موضوع رويارويى با دستگاه امنيتى اسرائيل به طور اخص ناديده گرفته شده است اگر چه با کشف اخير شبکه امنيتى مصر – سوريه – لبنان پيش‌بينى مى‌شود تدابير تازه‌اى در اين زمينه اتخاذ شود.
نظر شما :