کابوس سربازان آمريکايى
جنوب عراق منطقه‌اى است که سربازان آمريکايى و ديگر نيروهاى خارجى حاضر در اين کشور در آن منطقه، جنک‌هاى سختى پيش رو ندارند چراکه فرقه‌هاى مختلف در اين محدوده با يکديگر درگير و مشغول قتل عام هم هستند.
جنوب عراق منطقه‌اى است که سربازان آمريکايى و ديگر نيروهاى خارجى حاضر در اين کشور در آن منطقه، جنک‌هاى سختى پيش رو ندارند چراکه فرقه‌هاى مختلف در اين محدوده با يکديگر درگير و مشغول قتل عام هم هستند.
اما سربازان آمريکايى در ميان تمام سلاح‌هايى که عليه آنها به کار بردهمى‌شود، نسبت به يکى از آنها وحشتى روز افزون دارند.
اين سلاح که مواد انفجارى رخنهکننده EEP ناميده مى‌شود توسط شورشيان شيعه عليه نيروهاى آمريکايى مورد استفادهقرار مى‌گيرد و تاکنون تلفات بسيارى به همراه داشته است.
اين ابداع از يک لوله پر از مواد منفجره تشکيل شده که صفحه اى از فلز مس نيز در آن قرار دارد، اين صفحه دراثر انفجار مانند گلوله‌هايى تيز و نفوذپذيرعمل مى کند. گلوله‌هاى EEP حتى از بدنه زره‌پوش‌ها و تانک‌هاى آبرام هم عبور مى‌کنند.
به گزارش خبرنگار مجله تايم دراستان بابل عراق، در شرايطى که EEP ها از سوى گروه کوچکى از مخالفان آمريکا درعراقبه کار گرفته مى‌شوند، گزارش‌ها حاکى از آن است که اين سلاح ساده عامل تلفات زياديبوده است. 23 نفر از 69 نفر تلفات نيروهاى آمريکايى در ماه جولاى در اثر انفجار‌هاياين سلاح کشته شدند.
اين سربازان فقط دعامى‌کنند پيش از انفجار آنها بتوانند اين سلاح‌هاى مخفى شده را پيدا و خنثيکنند.
خطر اين سلاح‌ها درگشت زنى‌هاى ماه گذشته نيروهاى آمريکايى در استان بابل و در پاسگاه‌هاى دور افتادهاين استان آشکار شد.
سربازانى که در اين گشت زنى‌ها از مناطق بين سنى‌هاى مرکز نشينو شيعيان جنوب عراق مى‌گذرند با گروهاى مسلح متفاوتى مواجهمى‌شوند.
شورشيان وفادار به القاعده درمناطق سنى نشين حضور دارند و در مناطق شيعيان، نيروهاى جيش المهدى که به مقتدى صدروفادارند به نيروهاى آمريکايى حمله مى کنند. همين نيروهاى تندرو شيعه EEP ها را باتاثيرات مخرب آنها به کار مى‌برند.
سربازان آمريکايى مى‌گويندترجيح مى‌دهند در مناطق سنى نشين حضور داشته باشند. گروهبان” جيسن فاگان“ 28 سالهمى‌گويد:” هر EEP به طور متوسط دو و نيم نفر را مى‌کشد. اين سلاح تنها چيزى است کهواقعا از آن وحشت دارم.“
چتربازان پايگاه آلاسکا که فقطيک ماه از ماموريت 13 ماهه آنها درعراق باقى مانده در برابر اين سلاح شانس زيادينداشتند. آنها که يک سال پيش به عراق آمدند در اين مدت چهار نفر از چتربازان خود رادر اثر انفجار EEP ها از دست دادند.
سربازان گروهبان فاگان در مسيرگشت زنى خود در يکى از ایستهای بازرسى که توسط نيروهاى داوطلب عراقى کنترل مى‌شودبه شی مشکوکى برخورد مى‌کنند و به همين دليل همه خودروها در جاده متوقف مى‌شوند. آنشی به يک بطرى نيمه خالى شبيه است که صفحه‌اى به آن چسيبده باشد.
گروهبان ” لوئيس الويس“ که يکياز تفنگداران است مى‌گويد:” مى‌بينى؟ درست همان جايى که جاده امتداد دارد. درست مثليکى از آن سلاح‌هاى انفجارى است.“
تمام خودروهاى نظامى متوقفشده اند و صداهاى گوشخراش از بيسم‌ها شنيده مى‌شود. سربازان عراقى با پوشيدنپوشش‌هاى ضد انفجار نارنجى رنگ به سراغ آن مى‌روند و شی مورد نظر را بررسيمى کنند.
يکى ازتفنگداران که در برجکزره پوش ايستاده از راديو داخل خودرو مى‌گويد:” شکلش کمى عجيب به نظر مى‌رسد. اگرمسير امن باشد بهتر از اين است که بعدا متاسف شويم.“
هيچ کس او را به دليل احتياطبيش از اندازه سرزنش نمى‌کند. همين طور که از مسير مى‌گذرند تمام اطراف جاده رابراى هر چيز غيرعادى بررسى مى‌کنند.
فرماندهان ارشد آنها تعدادزيادى از کارگران محلى را براى پاک سازى حريم جاده تا فاصله 10 مترى استخدامکرده اند. به عقيده آنها هزينه اين کار کمتر از تلفات ناشى از انفجار EEP هاست.
در داخل پايگاه اين سربازان ودر مسير عبور آنها به سالن غذاخورى نمونه‌هاى خنثى شده EEP به نمايش گذاشته شده استو سربازان هر روز سه بار از مقابل آنها مى‌گذرند. ديوارهاى بخش فرماندهى نيز ازتصاويراين بمب‌هاى کشف شده و اثرات انفجار آنها روى زره پوش‌ها در زمانى که کشفنشدند، پر شده است.
گروهبان فاگان در حالى کهسربازان او هر اينچ از جاده را بررسى مى‌کنند، مى‌گويد:” آنها مى‌توانند يک EEP رادر يک ظرف روغن بادام زمينى جاسازى کنند و بعد آن را بين زباله‌هابيندازند.“
” متئو استانکان“ راننده 22ساله يکى از زره پوش‌ها مى‌گويد:” اگر يکى از آنها منفجر شوند، مس مذاب به داخل زرهپوش شليک مى‌شود. از يک سمت وارد مى‌شود و از سمت ديگر بيرون مى‌رود. دراين بين هرچيزى که سر راهش باشد را نيز با خود مى‌برد.“
تفنگدار الويس هنوز از وجود آنشی مشکوک احساس نا امنى مى‌کند و در ميکروفن هد ست خود مى‌گويد:” کلنل درست مى‌گفتکه اينها براى تضعيف روحيه هستند. لعنت. حرکت مى‌کنيم. کارى نمى‌شود کرد.“
نظر شما :