منزلت ويکى ليکس و اسرار اسراييلى امريکايى

آن روز هنوز ويکى ليکس نامش بر سر زبان ها نيامده نبود. آقاى آسانژ و شرکا تازه داشتند طعم افشاگرى و پرده گشايى را مى چشيدند و آماده مى شدند تا به دنيا نشان دهند تکان خوردن يعنى چه.

وقتی از آسانژ سوال می شود چرا این اسناد را منتشر می کنيد پاسخ مى دهد: "برای اینکه چهره واقعی دولت ها نشان داده شود." اين پاسخ نمى تواند کافى و قانع کننده باشد. معلوم است که ماهيت خبر و به ويژه اخبارى که از اسرار مگو پرده برمى دارد، جز ترسيم يک سيماى واقعى و احيانا پنهانى نمى تواند باشد. اين اسناد سرقت شده اخلاق را به حوزه سياست بازمى گرداند. عمل پارادوکسيکالى است. سرقت سند يکسو و دعوت به راستگويى و صداقت پيشه گى سوى ديگر. انگار مثل رابين هود ثروتى را از دزدان و ظالمان دزديده باشى و به صاحبان اصلى شان که مردم باشند بخشيده باشي.

چه نوع اطلاعاتی می تواند باعث تغییر دنیا شود يا دست کم دنيا را تکان دهد يا حداقل، مسئول يا دولتى را وادار به عذرخواهى از ديگران کند؟ اين اطلاعات از همان دسته اند. وعده اوليه انتشار گسترده اسناد که عملى شد، وزير خارجه امريکا گوشى تلفن را برداشت و شماره گرفت. انتقادى از ويکى ليکس کرد و پوزشى از طرف هاى مورد بحث که وصفشان در اسناد آمده بود که امريکايى ها پشتشان چه گفته يا چه کرده اند.

براى مرتبه دوم و اين بار قبل از رازگشايى هاى ويکى ليکس، همان وزير خارجه پيشدستى کرد و با همتايانش در سراسر نقاط دنيا تماس گرفت و پيشاپيش نسبت به ماهيت اخبار و اسنادى که ممکن بود روابط را با آنها خدشه دار کند پيش آگاهى داد و آماده شنيدنشان کرد.

جولیان آسانژ 39 ساله که با اتهامى اخلاقى چند روزى را به زندان رفت، از وقتى برگشته تندتر شده و قصد دارد بمب خبرى تازه اى منفجر کند. بعضى ها نوشته اند او از اين کار لذت مى برد. درواقع پاسخ اصلى که بايد به سوال آن خبرنگار مى داد که پرسيده بود چرا اين اسناد را منتشر مى کنيد، در همين لذتش نهفته است. لذت از افشاى اسرار و رازهاى محرمانه قدرت بزرگى چون امريکا که سال ها و دهه هاست در دنيا آقايى مى کند و تا حال نشده طعم خفت و ذلت را چشيده باشد. برعکس جوليان آسانژ در کودکى مرارت هاى زيادى را تحمل کرده و حالا چند صباحى است که به تنهايى بر صدر عالم نشسته است. او در کودکی 37 مدرسه عوض کرده بوده. به لحاظ روحى بارها دچار مشکل شده و اگر شده یک دانش‌آموز ریاضیات و فیزیک، یک هکر و يک برنامه‌نویس رایانه اى، هميشه در پشت نقاب ظاهرى اش، چهره اى سخت درهم و افسرده داشته است.

او به محض آزادى از زندان به خبرنگار شبکه الجزيره گفت:‌ اسناد محرمانه جنگ 2006 اسراييل عليه لبنان و نيز ترور محمود المبحوح از فرماندهان حماس را که در دوبى ترور شد منتشر خواهد کرد. بعد از اين دولت اسراييل مسئوليت ترور المبحوح را پذيرفت و از بريتانيا به خاطر استفاده از مدارک جعلى شهروندان بريتانيايى عذرخواهى کرد!

آسانژ قول داده است که انتشار صدها سند درباره روابط امريکا و اسراييل بار ديگر هيجان را به دنيا بازگرداند. او گفته توافقى هم با سران اسراييلى در ميان نيست و کسى به ويکى ليکس نمى گويد کدام را منتشر کن و کدام را نه.

براساس يکى از آخرين سندهاى منتشر شده توسط ويکى ليکس مشخص شد که انهدام يک راکتور هسته‌اى سوريه در سال 2007 چند هفته قبل از آنکه وارد چرخه عمليات شود، توسط اسراييل انجام شده بود.

حالا همه منتظرند تا اسرار پشت پرده اى از روابط و درگوشى هاى اسراييل و ايالات متحده را بدانند. دانايى نسبت به اين موضوع زمانى جذاب تر خواهد بود که پاى چند دروغ و پنهان کارى هم وسط باشد.

امريکا و اسراييل اگرچه دولت هايى متحد و نزديک به هم به شمار مى روند اما در چند مقطع به خصوص پس از موضع گيرى ها و سرسختى هاى رژيم صهيونيستى در روند صلح خاورميانه با چالش هايى همراه شده است. روابط اين دو دولت در زمانى که امريکا اعتقاد دارد اسراييل بايد روند شهرک سازى ها را تا پيشبرد بيشتر مذاکرات متوقف سازد، بيش از هميشه شکننده به نظر مى رسد. البته امريکا از هر طرف که نگاه کنيد جز خير و صلاح متحدش را نمى خواهد و اين اسراييل است که چون اسبى خيره و سرکش خيال ايستادن ندارد. از رخسار واشنگتن و تل آويو پيداست که انتشار اسناد و اسرار مربوط به مناسبات دو دولت حاوى نکات چندان مهم و معتبرى نخواهد بود که بتواند موجب شکاف يا اختلافى در برخوردهاى آتى آنها باشد. اگر اسناد مربوط به امريکا و اسراييل نقطه اوج افشاگرى هاى ويکى ليکس نباشد، آسانژ انتظارات را برآورده نکرده و موقعيت ويکى ليکس نسبت به گذشته در مرتبه اى نازل تر قرار مى گيرد. منزلت و آبروى جوليان آسانژ بيشتر بسته به بازگويى اسرارى است که نماهايى نو از روابط امريکا – اسراييل نماياند. زندان و اتهام اخلاقى براى موسس ويکى ليکس سقوط محسوب نمى شود.