تعامل؛ راه حل بن‌بست مذاکرات هسته‌اى
محمود احمدى نژاد، در ابتداى مصاحبه تلويزيونى خود درباره هدفمندسازى يارانه ها به مسئله هسته اى ايران پرداخت. او با اشاره به رويکرد غرب درباره مسئله هسته اى ايران گفت: غرب در برابر برنامه هسته‌اى ايران دو راه پيش روى خود دارد، راه اول ادامه سياست‌هاى گذشته است که تا الان شکست خورده است و ادامه اين سياست‌ها قطعا منجر به شکست است. آن‌ها نتوانستند جلوى هسته اى شدن ايران را بگيرند ولى ما پيروز شديم و ايران هسته اى شد و اين مساله تمام شد و حتى اين مساله تبديل به يک فرصت براى ما و در نتيجه پيشرفت ايران بيشتر شد. راه دوم اين است که تقابل به تعامل و همکارى تبديل شود. ما از اول دنبال اين راه بوديم و مى‌گفتيم چرا تقابل کنيم؟ هم در زمينه هسته‌اى و هم در مسائل بين‌الملل با هم هم‌فکرى کنيم و در موضوع هسته‌اى نيز مى‌توانيم با هم همکارى کنيم.
سخنان احمدى نژاد مبنى بر تمايل ايران براى تعامل و همکارى با طرف غربى به همين جا ختم نشد. او ادامه داد: وقت آن رسيده است که سياست تقابل از جانب آن‌ها به سياست تعامل تبديل شود چرا که در صورت اتخاذ اين مسير، همه برنده خواهند بود.
او درباره مذاکرات ژنو3 در سخنانى مشابه سخنان هيلارى کلينتون گفت: مذاکرات ژنو مذاکرات خوبى بود و نماينده ايران حرف‌ها را درست، قاطع و به‌جا زد. من به دقت صورت مذاکرات را مطالعه کردم و نکات مثبت در آن ديدم. به نظر من وقت آن شده است که سياست تقابل از جانب آن‌ها به سياست تعامل تبديل شود و اين به نفع همه است. چرا که در اين صورت ديگر بازنده و برنده‌اى نيست و همه پيروز هستند. من رگه‌هايى را در مذاکرات اخير ديدم و ما هم در همين راه حرکت مى‌کنيم. اميدوارم در گفت‌وگوهاى بعدى در استانبول، برزيل و تهران به چارچوبى براى همکارى برسيم و عدالت، قانون و حق هم همين است. چرا که بالاخره يک ملت بايد بتوانند از حق خود استفاده کنند که استفاده هم کرد و خواهد کرد.
وقتى مواضع رئيس جمهور و ابوالفضل ظهره وند، معاون دبير عالى شوراى امنيت ملى مبنى بر تغيير رويکرد از تقابل به تعامل در مذاکرات را در کنار مواضع مقامات غربى مبنى بر اين که ايران آغاز خوبى در مذاکرات داشته و مذاکرات ژنو مثبت بوده است را در کنار يکديگر قرار دهيم، در مى يابيم که در روند مذاکرات ايران و گروه 1+5 درباره مسئله هسته اى، اتفاقى در حال وقوع است.
اگر به اين موارد سخنان امروز اوباما درباره اعتماد کامل امريکا به ترکيه و سخنان پيشتر متکى مبنى بر اعتماد ايران به ترکيه و همچنين تلاش ترکيه براى به نتيجه رسيدن مذاکرات را اضافه کنيم، احتمال رخ دادن اتفاقى جديد که بتواند مذاکرات هسته اى ايران و غرب را از بن بست چندساله خود در آورد، بيشتر به چشم مى آيد.
حالا ديدگان تحليل گران و دنبال کنندگان مسئله هسته اى ايران به مذاکرات آينده ايران و غرب در اواخر ژانويه در استانبول دوخته شده است تا ببينند که آيا اميد ايجاد تغيير در معادلات مسئله هسته اى ايران به بار خواهد نشست يا مانند اميدهاى گذشته براى پيش رفت در مذاکرات هسته اى به ياس تبديل خواهد شد؟
نظر شما :