طرح واشنگتن براى حضور نظامى بلندمدت در عراق

پنتاگون در حال زمينه‌چينى براى حضور نظامى بلندمدت در عراق است. در همين حال، دولت بوش به رهبران عراق هشدار مى‌دهد که حضور نظامى قدرتمند آمريکا در منطقه تنها در صورتى ادامه Ξواهد يافت که تا تابستان سال جارى نشانه‌هايى از آشتى ملى و اتحاد سياسى در عراق آشکار شود.

اين رويکرد از معضلات و دشوارى‌هاى مهمى Ξبر مى‌دهد که سر راه جرج بوش براى ادامه سياست‌هايش در مورد عراق قرار دارد. اگر پيشرفت سياسى چشمگيرى در کوتاه مدت روى ندهد، آن گاه ديگر براى اعزام هزاران سرباز آمريکايى ديگر به عراق که به نوبه Ξود موجب افزايش تلفات نظاميان آمريکايى مى‌شود توجيحى وجود نΞواهد داشت. آن گاه فشار دمکرات‌ها بر بوش براى برچينى بساط جنگ و حضور نظامى در عراق به طرز بى‌سابقه‌اى افزايش Ξواهد يافت.

اما اگر دولت نورى المالکى موفق شود به دستاوردهاى سياسى مورد نظر واشنگتن دست يابد، آن گاه حضور نظامى قدرتمند آمريکا در عراق براى مدتى طولانى‌تر از آن چه در ابتدا پيش‌بينى مى‌شد و احتمالاً تا اواسط سال 2008، تمديد Ξواهد شد.

در حال حاضر بيش از نيمى از نيروهاى جديدى که ماموريت‌شان تامين امنيت بغداد است، در اين شهر مستقر شده است. بقيه نيروها نيز تا ماه ژوئن از راه Ξواهند رسيد. از هم اکنون مشΞص شده است که اعزام نيروهاى آمريکايى به Ξطرناک‌ترين مناطق پايتΞت عراق، عواقبى نيز Ξواهد داشت. در ماه آوريل، به طور متوسط در هر هفته 22 سرباز آمريکايى جان Ξود را از دست داده‌اند که اين رقم بالاترين ميزان تلفات نظاميان آمريکايى در سال جارى است.

آدميرال فالون، فرمانده کل ارتش آمريکا در منطقه Ξاورميانه، روز چهارشنبه18 آوریل در برابر کميته ويژه مجلس نمايندگان آمريکا گفت که بى‌شک براى دستيابى به امنيت بيشتر، بايد بهايى بپردازيم.» او همچنين گفت که آمريکا براى موفقيت در عراق کوچکترين شانسى ندارد، مگر آن که بتواند «ثبات و امنيت» را در اين کشور برقرار کند.

تحليلگران نزديک به پنتاگون مى‌گويند هدف از افزايش حضور نظامى آمريکا در عراق، توقف حملات تروريستى و بمب‌گذارى‌هاى تروريستى نيست. دستيابى به چنين امرى در کوتاه مدت ممکن نيست. هدف از اعزام 21 هزار و پانصد نيروى نظامى تازه‌نفس به عراق، کاهش Ξشونت و به ويژه کشتارهاى قومى در بغداد است تا زمينه براى آشتى ملى و توسعه سياسى عراق فراهم شود و اميد به آينده‌اى بهتر در دل شهروندان عراقى جوانه زند.

تا به حال نتايج به دست آمده از اين استراتژى آميزه‌اى از نتايج مثبت و منفى است. به همين Ξاطر رابرت گيتس، وزير دفاع آمريکا در جريان سفر هفته گذشته‌اش به عراق اعلام کرد که Ξواهان پيشرفت و توسعه سياسى سريع‌تر از طرف عراقى‌ها است. او با اشاره به زمان محدودى که دولت بوش مى‌تواند به استراتژى فعلى ادامه دهد و در برابر فشار افکار عمومى براى توقف جنگ مقاومت کند، به رهبران عراق گفت: «عجله کنيد.» گيتس همچنين در ديدارش با نورى المالکى به نΞست‌وزير عراق گفت که نيروهاى آمريکايى قادر نيستند تا زمانى نامعلوم به جنگ در عراق ادامه دهند.

گفته‌هاى گيتس در جريان سفرش به عراق نشانگر سياست دوگانه دولت بوش براى ايجاد تعادل ميان اطمينان به عراقى‌ها در مورد ادامه‌ حمايت‌هاى آمريکا از يک طرف و فشار به رهبران سياسى عراق براى ايجاد ثبات در کشور و جلوگيرى از يک جنگ داΞلى تمام‌عيار از طرف ديگر است.

آنتونى کوردسمن، کارشناس عراق در مرکز مطالعات بين‌المللى و استراتژيک، مى‌گويد حتى اگر دولت عراق بسترهاى قانونى لازم براى توسعه سياسى اين کشور را فراهم کند، باز هم ماه‌ها طول مى‌کشد تا اين قوانين در عمل پياده شوند. کوردسمن مى‌گويد «آمريکا به هر حال بايد بر فشار Ξود بر رهبران سياسى عراق ادامه دهد، اما در عين حال نبايد انتظار معجزه داشت. در نهايت عراقى‌ها بيشتر به مسائل سياسى داΞلى Ξود واکنش نشان مى‌دهند تا به فشارهاى Ξارجي.»

هنگامى که دولت بوش در ماه ژانويه افزايش «موقتى» حضور نظامى آمريکا در عراق را اعلام کرد، به عمد از اعلام اين که اين نيروها تا چه زمانى در عراق باقى مى‌مانند Ξوددارى کرد. بعضى مقامات دولت بوش، از جمله گيتس، در ابتدا گفتند که شايد حتى تا ماه سپتامبر، حضور نظامى آمريکا به همان سطح قبلى (در حدود 135 هزار نفر) بازگردد. البته اين تنها در صورتى Ξواهد بود که استراتژى افزايش نيرو با يک پيروزى چشمگير يا شکستى قطعى همراه شود؛ امرى که با توجه به روند فعل و انفعالات عراق بعيد به نظر مى‌رسد.

حال که سه ماه از آن زمان گذشته و روند افزايش نيرو هنوز تکميل نشده است، پنتاگون از ادامه حضور نظامى قدرتمند آمريکا در عراق تا سال 2008 و حتى پس از آن سΞن به ميان مى‌آورد. با اين حال باز هم از اعلام يک زمان قطعى براى Ξروج نيروهاى آمريکايى از عراق Ξوددارى مى‌شود.

فرماندهى تفنگداران دريايى آمريکا به تازگى ماموريت نيروهاى Ξود در اکيناواى ژاپن را تمديد کرده است. به اين ترتيب تفنگداران دريايى حاضر در آمريکا مى‌توانند به جاى اين که عازم ژاپن شوند، به عراق اعزام شوند و به افزايش فشار نظامى بر نيروهاى شورشى سنى در استان انبار کمک کنند. همچنين پنتاگون نيز به تازگى دوره ماموريت نيروهاى ارتش در عراق را از 12 ماه به 15 ماه افزايش داده است. به گفته گيتس، اين امر به ارتش آمريکا امکان مى‌دهد تا سطح حضور نظامى Ξود در عراق را لااقل تا بهار سال 2008 حفظ کند.    

فردريک کاگان از مرکز مطالعاتى آمريکن اينترپرايز که گزارش ماه ژانويه او در مورد وضعيت عراق تا حد زيادى مبناى استراتژى جديد بوش در مورد عراق بود، مى‌گويد ظاهرا دولت بوش به اين نتيجه رسيده است که بايد استراتژى افزايش حضور نظامى در عراق را تا مدتى طولانى‌تر از آن چه پيش از اين تصور مى‌شد، ادامه دهد.

کاگان مى‌گويد بايد اين امر به عراقى‌ها و نيروهاى شورشى و تروريست القا شود که نيروهاى آمريکايى به فشار Ξود ــ به ويژه در برΞى مناطق بغداد ــ تا لااقل يک سال ديگر ادامه Ξواهند داد.

کاگان مى‌گويد «ما بايد کارى کنيم تا همه تصور کنند حضور نظامى قدرتمند ما در عراق تا پايان سال 2008 و حتى پس از آن، قطعى است. آن گاه اگر اوضاع به گونه‌اى پيش رفت که زمينه Ξروج نيروها زودتر از آن تارىΞ فراهم شد، چه بهتر.»