نفت عراق به کمک آمريکا مى‌رود
ديپلماسى ايرانى: عراق دست ايران را در ذخاير نفتى از پشت بست. روزهاى دورى در سال 2003 ميلادى که امريکايى‌ها مسير بغداد را در پيش گرفتند و حکومت ديکتاتورى صدام حسين را نيست و نابود کردند همگان گمان مى‌کردند که با تشکيل دولت موقت و بازگشت نخبگان سياسى در تبعيد به عراق، امريکايى‌ها بار و بنه خود را جمع مى‌کنند و به وطن باز مى‌گردند. اکنون هفت سال از آن روزها مى‌گذرد و هنوز امريکايى‌ها قسمت به قسمت از عراق خارج مى‌شوند و با وجود اين همه سر و صدا در خصوص عقب‌نشينى نيروهاى امريکايى از عراق هنوز 50 هزار نفر در اين کشور مانده‌اند براى روز مبادا. از نخستين روزهاى حضور امريکايى‌ها در عراق همگان اين جنگ را نبردى براى نفت خواندند. نبردى براى تصاحب چاه‌هاى نفت عراق. اکنون اندک اندک اين فرضيه بيشتر قوت مى‌گيرد. به گزارش آسوشيتتدپرس، ميزان چاه‌هاى اکتشافى نفت عراق از ايران هم بيشتر شده است. بر اساس اين گزارش عراق با کنار زدن ايران در ميزان ذخاير نفتى به رتبه سوم دست يافت و تهران را در جايگاه چهارم اپک قرار داد. عراق با تحمل سه دهه ديکتاتورى در حال حاضر اقتصادى کاملا وابسته به نفت دارد. رقم جديد اعلام شده براى نفت عراق 143 ميليارد بشکه است و اين در حالى‌ست که اين رقم نسبت به رقم قبلى 24 درصد افزايش داشته است. با اين همه عراق هنوز در رتبه سوم و پس از عربستان سعودى و ونزوئلا قرار دارد. کردستان عراق تبديل به بهشت نفتى در اين کشور شده است که همين مساله علت مقاومت عراقى‌ها در برابر خودمختارى اين منطقه را عيان مى‌کند. عراق در حال حاضر 66 حوزه نفتى در اختيار دارد که هفت مورد آن ذخاير نفتى بسيارى را در خود جاى داده‌اند. 71 درصد از اين مناطق نفتى در جنوب عراق متمرکز هستند. بيست درصد در شمال هستند و نه درصد هم در مرکز.
وزير نفت و انرژى عراق تاکيد دارد که بيشترين ذخاير نفتى در قرنه غربى هستند. اين منطقه با توجه به ذخاير تازه کشف شده تبديل به دومين چاه نفتى حاصلخيز در جهان شده است. منطقه زبير هم از جمله مناطقى است که چاه‌هاى نفت عميقى را در خود جاى داده است.
بسيارى از کارشناسان عراقى نگران چاه‌هاى جديد نفتى هستند که يک به يک در عراق کشف مى‌شود و مى‌تواند اقتصاد اين کشور را بيش از پيش به خود وابسته نگاه دارد. علاوه بر اين توليد بيش از اندازه نفت از جانب عراق براى تامين بودجه مورد نياز داخلى مى‌تواند موازنه در اوپک را بر هم بزند. در سالهاى حکومت صدام حسين هيچ چاه نفت جديد مورد استخراج قرار نگرفته بود و اکنون با حضور کمپانى‌هاى غربى و سرمايه‌گذاران اروپايى در عراق به نظر مى‌رسد که مسير براى شناسايى چاه‌هاى نفت بيشتر هموار شده است. اقتصاد عراق تا نود و پنج درصد به نفت خام وابسته است. سالهاى حضور صدام حسين در قدرت هم با تحريم و نابسامانى اقتصادى همراه بوده است و همين مساله بر حجم مشکلاتى که عراق امروز با ان دست به گريبان است افزود. ملى کردن صنعت نفت در عراق از سال 1972 آغاز شد. هفت سال بعد از اين تاريخ بود که صدام حسين قدرت را در دست گرفت. از همان زمان تاکنون چاه‌هاى نفت عراق رنگ سرمايه‌گذار خارجى و يا تجهيزات جديد را به خود نديده‌اند. ميزان توليد روزانه نفت در عراق در حال حاضر دو ميليون بشکه در روز است. سال گذشته اما عراقى‌ها از شرکت‌هاى غربى خواستند که با سرمايه‌گذارى در چاه‌هاى نفتى تازه کشف شده ميزان نفت توليدى را بالا ببرند.
عراق در يک سال گذشته دست سوريه و ترکيه را از مجموع کشورهاى منطقه‌اى براى کمک به استخراج نفت و تبديل شدن به مسير انتقال نفت به کشورهاى غربى گرفته است. ترکيه قرارداد همکارى تا پانزده سال ديگر با عراق دارد و همزمان سوريه نيز ميزبان خطوط نفتى انتقالى عراق است. عراق همچنين در مسير افزايش توليد گاز هم قرار گرفته است. در اين حوزه نيز عراقى‌ها از سرمايه‌گذاران خارجى کمک خواسته‌اند.
بسيارى از تحليل‌گران مسائل منطقه اعتقاد دارند که با توجه به افزايش اکتشاف چاه‌هاى نفتى در عراق، ايالات متحده به دنبال جايگزين کردن ايران در بازار نفت جهانى با عراق است. واشنگتن از دو ماه پيش که کليد تحريم‌ها عليه ايران را زد تاکيد کرد که تنها راه براى فلج کردن اقتصادى ايران تحت تاثير قرار دادن نفت در اين کشور است. ايالات متحده براى تشويق کشورهاى آسيايى که بيشترين بازار خريد نفت از ايران را دارند مانند چين از عربستان سعودى خواسته بود که جاى تامين کننده نفت را بگيرد. اکنون عراق هم در زمره کشورهايى قرار مى‌گيرد که مى‌تواند نفت مورد نياز مشتريان بازار انرژى ايران را در اختيار انها قرار دهد و در نتيجه منزوى کردن تهران براى غربى‌ها در حوزه انرژى آسان‌تر است.
نظر شما :