اميدواريم ايران اعتدال را از دست ندهد
دیپلماسی ایرانی: اظهارات محمود احمدینژاد، رئیس جمهوری اسلامی ایران فقط در ایران نیست که بازتاب گستردهای داشته و به آن پرداخته میشود. در کشورهای دیگر نیز اظهارات احمدینژاد بازتاب وسیعی داشت و نظرهای مختلفی را بر انگیخت. از جمله در میان کشورهای عربی که موج آن را بیش از آن که از زبان سیاستمداران ببینیم در نوشتههای روزنامههای مختلف عربی میبینیم.
با وجودی که نزدیک به یک هفته از سخنرانی احمدینژاد در مجمع عمومی سازمان ملل میگذرد، مطبوعات عربی همچنان به تحلیل سخنان او میپردازند و آن را نقد میکنند.
در این میان روزنامه الشرق الاوسط که یکی از روزنامههای عموما ضد ایرانی وابسته به عربستان سعودی است در یادداشتی به قلم عبدالمنعم سعید، روزنامهنگار مشهور مصری که روز چهارشنبه 29 سپتامبر منتشر شد به نقد سخنرانی احمدینژاد پرداخته و نوشته است: محمود احمدینژاد هر گاه که پشت تریبون سازمان ملل ایستاده، دنیا را شوکه کرده است. یک بار سخن از نزدیک بودن تغییر نظام جهانی زد و بار دیگر هولوکاست را زیر سئوال برد. در هر مرتبه سخنرانیاش جنجالی در جهان به پا کرد که البته مورد آخری به رغم گذشت چند سال هنوز هم در جهان جنجالساز است. این بار احمدینژاد در نیویورک و در حالی که محل ساختمانهای دوقلوی سازمان تجارت جهانی مسافتی کوتاه از او داشتند حادثه 11 سپتامبر را زیر سئوال برد و آن را ساخته امریکا و نتیجه اختلافات احزاب امریکایی دانست.
وی سپس به مقایسه اظهارات احمدی نژاد با کسانی که همانند او در امریکا، بریتانیا و حتی برخی یهودیها فکر میکنند، برخاست و نوشت: احمدینژاد در این زمینه تنها نیست برخی از یهودیها، بریتانیاییها و امریکاییها که عموما ساخت و ساز دنیای فعلی را متاثر از توطئههای قدرتمندان بزرگ میدانند نیز حادثه 11 سپتامبر متاثر را توطئه قدرتمندان امریکایی و متحدانشان میدانند. اینها همان کسانی هستند که دنیای سرمایهداری، اندیشهها و روشهای سیاسی دنیای فعلی همه را توطئه غرب میدانند و اصولا معتقدند دنیای فعلی بر اساس توطئهای بزرگ اداره میشود. آنها حتی اعترافهایی که تروریستها در حوادث اقصر مصر و نایروبی کنیا و لندن در بریتانیا و پاریس در فرانسه داشتند را نادیده میگیرند و همچنان بر این اعتقاد خود اصرار دارند.
سعید سپس مینویسد: وجود چنین فکری فی نفسه اندیشهای است قابل احترام که هر کسی میتواند داشته باشد و اعتراضی به آن نیست ولی مساله زمانی بغرنج میشود که از زبان کسی که رئیس یک دولت است، با صلح اعراب و اسرائیل بنا به شیوهای اکنون جریان دارد مخالف است و از حقوق حقه فلسطینیها در برابر اسرائیل دفاع میکند، شنیده میشود. پرسش این است که آیا ایراد چنین سخنانی که بلافاصله واکنش عالیترین مقامهای امریکایی را در بر داشت ممکن نیست برای طرفداران مقاومت مزاحمت ایجاد کند؟
این نویسنده مصری که به نظر میرسد در حین نوشتن این یادداشت نتوانسته خشم خود را پنهان کند، سپس به نقد شخص احمدی نژاد میپردازد و مینویسد: چرا در فضایی که افراد و جریانهای تندرویی چون طالبان و همفکران آنها حضور دارند و با سخنانشان بهانه به دست امریکاییها میدهند، افرادی که در دنیا صاحب منصب کشوری هستند و در منطقه نیز از لحاظ جایگاه سیاسی ظرفیتهای خاص خود را دارند، چنین اظهاراتی بیان میکنند که باعث میشود طرف غربی بیش از پیش عصبانی شود و تصمیمهای نامعقولی بگیرد که مشخص نیست چه خواهد بود؟ در حالی که اسلام در آرامترین فضای سیاسی، مورد هجوم دشمنان قرار میگیرد و از هر فرصتی برای ضربه زدن به آن بهرهبرداری میشود. آیا آنچه در عراق، سومالی، یمن، سودان، افغانستان، پاکستان و جاهای دیگر میبینیم چیزی غیر از تصفیه حساب غرب با کشورهای اسلامی و عموما مسلمانان است؟
این نویسنده مصری در نهایت ابراز امیدواری میکند که فضای ایران به سمت تندروی حرکت نکند و با وجود چهرههای معتدل در راس امور نظام جمهوری اسلامی ایران کشور و منطقه از تنش و برخوردهای تند با غرب فاصله بگیرد.
نظر شما :