آیا ایران هدف حمله سایبری قرار گرفت؟
دیپلماسی ایرانی: ویروس راه یافته به کامپیوترهای صنعتی ایران این روزها در راس اخبار بین المللی قرار دارد. از واشنگتن پست تا نیویورک تایمز و ایندیپندنت همه و همه بخش اعظمی‌از اخبار خود در خصوص ایران را به این ویروس و احتمال راهیابی آن به سیستم کامپیوتری نیروگاه بوشهر اختصاص داده‌اند. روزنامه ایندیپندنت در تازه‌ترین مطلب خود به بررسی چگونگی راهیابی این کرم کامپیوتری به کامپیوترهای صنعتی ایران پرداخته و البته تیتری پرطمطراق را برای این مطلب برمی‌گزیند: آیا غرب حمله سایبری به ایران را آغاز کرده است؟
این روزنامه در ادامه می‌نویسد: کامپیوترها می‌توانند دچار نقص فنی شوند و بشر نیز به این مساله عادت کرده است. اما این قاعده در خصوص کامپیوترهای خانگی مصداق دارد و هیچکس انتظار ندارد که کامپیوترهای مراکز حساس دولتی و یا کارخانجات تولید تجهیزات نظامی یا دفاعی و صنعتی هم بیمار و نیست و نابود شوند. تصور عمومی این است که همواره راهی برای دفاع از سیستم‌های کامپیوتری که در کارخانجات و یا مراکز امنیتی قرار گرفته‌اند وجود دارد. با این همه اکنون ایران درگیر کرم کامپیوتری است که می‌تواند با اتصال یک یو اس بی ساده به دستگاه وارد آن شده و در کمترین بازده زمانی ممکن تمام بخش‌های آن را آلوده کند. البته این آلودگی تنها و تنها به یک دستگاه کامپیوتر محدود نخواهدشد و به زودی تمامی‌کامپیوترهای نزدیک و در ارتباط با آن هم آلوده خواهند شد.
این پروسه به قدری پیچیده است که بسیاری از کارشناسان آن را به نوعی حمله تروریستی سایبر تشبیه می‌کنند. در تمامی رسانه‌های غربی این روزها سخن از "استاکس نت" است که بیش از سی هزار کامپیوتر صنعتی ایران را آلوده کرده است. اگر اظهارات کارشناسان را سند قرار دهیم باید بپذیریم که این کرم کامپیوتری کوچک می‌تواند آغازگر فصلی جدید در جنگ‌های سایبر باشد.
اما ماجرا از کجا آغاز می‌شود؟ این کرم برای جاسوسی و ضبط تمامی اطلاعات سیستمی طراحی شده است که قطعه صنعتی کوچک تولیدی از شرکت المانی زیمنس را در خود جای داده است. این ویروس به کامپیوترهای کشورهای هند، اندونزی و پاکستان هم سرایت کرده است اما بیشترین ضرر و زیان را به کامپیوترهای ایرانی وارد کرده است. به ادعای ایرانی‌ها تاکنون سی هزار کامپیوتر ایرانی به این ویروس الوده شده‌اند. این رقم بدان معناست که بیش از 60 درصد فعالیت این ویروس در ایران بوده است.
فعالیت نیروگاه بوشهر از قریب به چند هفته دیگر آغاز می‌شود و زمزمه‌هایی دال بر انتقال این ویروس به کامپیوترهای این سیستم هم شنیده می‌شود. مقام‌های ایرانی ادعا می‌کنند که این ویروس چهار ماه پیش شناسایی شد و اکنون پس از گذشت این بازه زمانی نوع جدیدی از آن به کامپیوترهای صنعتی سرایت کرده است. ایرانی‌ها به گونه‌ای گزارش‌های غربی در خصوص حمله سایبری به خود را تایید کرده و تاکید می‌کنند که این ویروس در حقیقت نتیجه چند میلیارد دلار هزینه شرکت‌های جاسوسی و خرابکاری غربی برای متوقف کردن برنامه نظامی و هسته‌ای ایران است. در حال حاضر تیمی از نخبگان کامپیوتر و فضای سایبر در حال کار کردن بر روی این ویروس هستند. اما هیچکدام نمی‌دانند که هدف این ویروس دقیقا چیست؟
بسیاری اعتقاد دارند که این کرم کوچک مدرن‌ترین ویروسی است که تاکنون کشف شده است. بی‌شک هدف از فعالیت این کرم کوچک وارد کردن خسارت‌های مالی و یا تنها سردرگم کردن عاملان سیستم‌های آلوده شده نیست. استاکس نت در حقیقت ویروس اطلاعاتی بسیار دقیقی است که برای شناسایی عامل اطلاعاتی خاصی تمیز یافته و زمانی که این عامل را کشف می‌کند، در مسیر تخریب و از کار انداختن کامل آن قرار می‌گیرد. بسیاری ادعا می‌کنند که هدف اصلی این ویروس سیستم‌های کامپیوتری در نیروگاه بوشهر و نطنز است.
سندی بر روی سایت ویکی لیکس قرار گرفته که پیش بینی می‌کند که تصادفی هسته‌ای در نیروگاه نطنز در سال 2009 رخ می‌دهد. اگر هدف استاکس نت هم این موضوع باشد به گونه‌ای تخریب کننده همه دستگاه‌های صنعتی را هدف قرار داده و منهدم می‌کند. برخی از کارشناسان در گفتگو با ایندیپندنت تاکید می‌کنند که تنها نود روز برای مهار این ویروس و عدم استفاده هکرها از آن فرصت دارند. پیچیدگی استاکس نت به اندازه‌ای است که بسیاری آن را ابزاری برای جنگ بدون سلاح و خونریزی میان دولت‌ها می‌دانند. برخی منابع از دست داشتن اسرائیل در پشت صحنه این حمله سایبری به ایران خبر می‌دهند. تابستان گذشته بود که یک مقام اطلاعاتی اسرائیلی تاکید کرد که ایران از کامپیوترهای صنعتی خود هیچ‌گونه محافظتی نمی‌کند و این امر می‌تواند حمله اینترنتی و یا سایبری به این کشور را آسان کند. کارشناسان اعتقاد دارند که یک یو اس بی ساده کافی است تا کل سیستم نیروگاه بوشهر را الوده کند. این حادثه برای نخستین بار نیست که در سطح جهانی رخ می‌دهد. کامپیوترهای روسی در جریان حمله مسکو به گرجستان در سال 2008 هم تجربه یکسانی را داشتند.
بسیاری حتی ادعا می‌کنند که اسرائیل در سال 2008 میلادی به کمک ارسال ویروسی به کامپییوترهای وزارت دفاع دمشق موفق شد سیستم دفاع موشکی این کشور را به حالت غیرفعال درآورده و در نتیجه جنگنده‌های اسرائیلی پس از تخریب ساختمانی که گفته می‌شد نیروگاه هسته‌ای در دست احداث است به راحتی به منزل بازگشتند!
نظر شما :