طالبان، تنها برنده اختلافات درباره خروج نظامیان

دیپلماسی ایرانی: اختلاف میان نظامیان و سیاستمداران امریکایی درباره استراتژی جنگ در افغانستان و زمان خروج نظامیان از این کشور مسئله تازه‌ای نیست. این اختلاف نظر تا حدی است که برخی تحلیل‌گران معتقدند که ایالات متحده اساسا راهبرد مشخصی را در جنگ افغانستان پیگیری نمی‌کند و بر اساس شرایط تصمیم‌گیری می‌کند.

این اختلاف نظر در هفته اخیر و پس از سخنان دیوید پترائوس، فرمانده کل نیروهای ائتلاف در افغانستان و به دنبال آن اظهارات رابرت گیتس، وزیر دفاع امریکا بیش از پیش مشخص شد.

پترائوس به عنوان نماینده رسمی جریان نظامی که هم اکنون فرماندهی کل نیروهای ائتلاف در افغانستان را به عهده دارد، روز دوشنبه گفت پیشرفت در امور افغانستان در حقیقت فقط از چند ماه پیش آغاز شده است و زمان اعلام شده برای خروج نیروهای نظامی از افغانستان الزام‌آور نیست. این دیدگاه در ایالات متحده طرفداران دیگری هم دارد.

آن‌ها با این استدلال که اعلام زمان معین برای خروج نیروهای نظامی از افغانستان باعث می‌شود تا آرامشی تصنعی تا آن زمان معین در این کشور به وجود آید و به محض خروج نظامیان، اوضاع در افغانستان به شکل سابق بر‌گردد، از نظریه عدم اعلام زمان مشخص برای خروج نیروها از افغانستان دفاع می‌کنند.

این درحالی است که وزیر دفاع ایالات متحده، رابرت گیتس دیروز در مصاحبه با فارین پالیسی گفته است که زمان اعلام شده برای خروج نیروهای نظامی مناسب است و در ژوئیه 2011 خروج نظامیان از افغانستان آغاز خواهد شد. او گفته است که تعیین چنین تاریخی برای خروج نظامیان به این معنی است که اوباما فکر می‌کند همه چیز طبق برنامه پیش می‌رود و اینگونه هم هست.

این اختلاف نظری نیست که فقط میان مقامات امریکایی وجود داشته باشد. در دولت افغانستان هم چنین اختلاف نظرهایی درباره خروج نیروهای نظامی از این کشور وجود دارد. در حالی که حامد کرزی، رئیس جمهور افغانستان از برنامه اعلام شده برای خروج نیروهای ائتلاف از این کشور استقبال کرده و از آن حمایت می‌کند،  سید جواد طیب، سفیر او در امریکا در مصاحبه با سی ان ان گفته است که خروج نظامیان از افغانستان باید مبتنی بر اوضاع و ثبات در این کشور باشد و اعلام زمان مشخص برای این اقدام، کار درستی نیست. او گفته است که تاکید بیش از حد بر یک جدول زمانی که واقع‌گرا نیست باعث جسارت بیشتر دشمن و طولانی‌تر شدن جنگ خواهد شد.

در این میان به نظر می‌رسد تنها گروهی که از این اختلافات برای تقویت خود استفاده می‌کند، طالبان است. اظهارات ضد و نقیض مقامات امریکایی و افغانی این تصور را در طالبان به وجود آورده است که آن‌ها در حال حاضر در جنگ پیروز هستند و در موضعی بالاتر قرار دارند.