تحریم تهران را متوقف نخواهد کرد

تصور کنید که دولت بوش از تلاش برای تحریم اقتصادی ایران دست بکشد، جنگ  با ایران منتفی شود و در عوض به مذاکره مستقیم با ایران درباره برنامه هسته ایش بپردازد. تصور کنید که غنی سازی اورانیوم موضوع اصلی این بحث باشد.

سوال این است که آیا ایران شرایط توقف برنامه هسته ای را که کره شمالی در مذاکرات مستقیم با آمریکا پذیرفت را می پذیرد. در 13 فوریه پیونگ یانگ، پایتخت کره شمالی، تفاهم نامه ای با واشنگتن امضا کرد که اکنون در حال اجراست . این تفاهم نامه آغازگر ارتباطات اقتصادی و سیاسی  کره شمالی و آمریکا بوده است. اکنون این کشور از لیست دولت های تروریست خارج شده، از کمک های مالی آمریکا بهره مند می شود.

هفته گذشته در تهران از نظر هسته ای هفته ای پربار بود. مباحثات زیادی درباره برنامه هسته ای صورت گرفت. طبق این گفت و گوها و بررسی های شورای امنیت در مراحل پیشین برنامه هسته ای به نظر می رسد که ایران شرایط سخت تری برای پذیرفتن معاهده خواهد داشت. توقف پایگاه هسته ای دیمونا در اسرائیل و قدغن کردن استفاده از سلاح های هسته ا ی آمریکا در خلیج فارس بخشی از این شروط خواهد بود.

 با این همه دولت آمریکا نباید در پی تغییر رژیم و یا حمله به ایران باشد. علیرضا اکبری، مشاور ایران در شورای امنیت و معاون وزیر دفاع سابق از جمله کسانی است که پیشنهاد  توقف پایگاه هسته ای دیمونا در اسرائیل و یا محدود کردن اختیارات آمریکا در به کارگیری سلاح های هسته ای در خلیج فارس را  داده است. وی اظهار داشته بود که ما چگونه مطمئن باشیم که چهار ناو هواپیمابر آمریکا که در کنار قایق های ما پهلو می گیرند با سلاح های هسته ای تجهیز نشده اند؟

اما به نظر می رسد دولت اسرائیل با از بین بردن 200 سلاحی که در نیروگاه دیمونا تولید شده موافقت نخواهد کرد. دولت آمریکا نیز از تعهداتی مبتنی بر عدم استفاده از سلاح های هسته ای در خلیج فارس و یا نقض پیمان امنیتی اش با اسرائیل استقبال نخواهد کرد.

اما سه دلیل عمده برای سخت تر بودن جلب موافقت ایران برای توقف برنامه هسته ای نسبت به کره شمالی وجود دارد.

اول اینکه ایران ذخایر نفتی دارد. برخلاف  پیونگ یانگ ، تهران ملزوم به دست و پنجه نرم کردن با مشکلات اقتصادی نیست.

دلیل دوم جنگ ایران و عراق است. برآورد می شود که در این جنگ حدود 200 هزار ایرانی کشته شده اند. 

سوم اینکه ایران یک تاریخ طولانی پشت سر دارد و انرژی هسته ای قدرت سابق این کشور را به آن باز می گرداند. کیم جونگ، رییس جمهور کره شمالی که بر سر یک دولت ناپایدار بود برای بقای کوتاه مدت سیاسی تلاش می کرد. هدف وی از ساختن سلاح های هسته ای ترساندن نیروهای آمریکایی و کاهش فشارهای اقتصادی بود که قدرت نوپای وی را تهدید می کردند. اما اگر کره می خواهد دولت قدرتمندی داشته باشد پیش از هر چیز کره شمالی و جنوبی باید متحد شده باردیگر یکپارچه شوند.

تبدیل شدن به یک کشور قدرتمند در منطقه از ابتدا مشوق ایران در برنامه هسته ایش بود. 34 سال پیش محمدرضا پهلوی، شاه سابق ایران به کمک آمریکا و اروپا برنامه سلاح های هسته ای  خود را آغاز کرد. وی می خواست خود را به عنوان یک میهن پرست مدرن نشان دهد. او می خواست ایران بار دیگر قدرتی در که در قرون سابق در منطقه داشت به دست آورد.

در آن زمان برنامه سلاح های هسته ای اسرائیل تازه آغاز شده بود و استفاده از انرژی هسته ای که مکمل ذخایر نفتی باشد جذاب به نظر می رسید. اما شاه سابق ایران می خواست پیش رفتی قابل ملاحظه در برنامه هسته ای داشته باشد تا بحران سیاسی داخلی ایران را رفع کند. او معتقد بود که این نمادی از برتری ایران بر اعراب در تکنولوژی است.

 وی از آمریکا درخواست کرده بود که به ایران کمک کند تا ایران به احترامی که در خور آن است برسد و اظهار داشته بود که ایرانیان مردمی  قدیمی با فرهنگی بالا هستند که در معرض تجاوزات و تحقیرهای زیادی قرار گرفته اند و اکنون ما باید مقابله کنیم.

آقای احمدی نژاد که در سال 2005 رییس جمهور ایران شد از برنامه هسته ای ایران حمایت کرد.

تحریم های اقتصادی دولت ایران را متوقف نخواهد کرد. آمریکا باید دور از فشارهای سیاسی و اقتصادی به مذاکرات دوجانبه با ایران بپردازد. ایران و آمریکا باید در رابطه با مسائل امنیتی مرتبط با دو کشور از مساله دیمونا گرفته تا تنگه هرمز (همسایگان کلیدی ایران)  گفت و گو کنند.