فعلا به ایران حمله نکنید

"رهبران و مقام‌های اسرائیلی مدت‌هاست که از حمله نظامی‌به ایران سخن می‌گویند. اما با گذشت زمان به یاد می‌آورند که باید بیشتر در خصوص این مساله بیندیشند." نشریه امریکایی دیپلمات در تازه‌ترین گزارش خود از ایران به چرایی تعلل اسرائیلی‌ها در حمله به ایران پرداخته است.

نویسنده این گزارش در ادامه می‌نویسد: اصلی‌ترین پرسش این است که چرا اسرائیلی‌ها در حمله به ایران تعلل می‌ورزند؟ چرا اسرائیل نباید به ایران حمله کند؟ ایرانی که به تسلیحات هسته‌ای دست یافته باشد، تهدیدی برای اسرائیل است. ایران با در اختیار داشتن تسلیحات هسته‌ای بر سلطه ایدئولوژیک خود در منطقه می‌افزاید و حتی بعید نیست در مسیر حذف اسرائیل از نقشه نیز قرار گیرد.  

نویسنده در ادامه ادعاهای خود می‌نویسد: ما مطمئن هستیم که ایران بلافاصله پس از دستیابی به تسلیحات هسته‌ای از فرصت طلایی خود برای نابودی اسرائیل استفاده می‌کند تا خود را تبدیل به تنها رهبر مقتدر در منطقه کند. ایران به دنبال سلطه کامل سیاسی و نظامی‌ حداقل بر منطقه حاشیه خلیج فارس است. البته ایرانی‌ها با نفوذ بر عراق؛ لبنان, افغانستان و نوار غزه این پروسه را آغاز کرده‌اند. در این مسیر ایران می‌تواند به کمک متحدانی نظیر سور یه نیز امیدوار باشد. ترک‌ها نیز با دولت اسلام‌گرا و ایران دوستی که در راس دارند می‌توانند به ایران کمک کنند.

یک فرضیه دیگر هم این است که ایران به تسلیحات هسته‌ای دستیابی پیدا کند و البته در عمل از آنها استفاده نکند. اما زبان تند و تیز برخی مقام‌های ایرانی همواره پتکی خواهد بود برافراشته بر سر اسرائیل. دیپلمات در ادامه با تکرار ادعاهای بی پایه و اساس خود می‌نویسد: ایران می‌تواند این تسلیحات را در اختیار تروریست‌ها قرار دهد و البته در یک روز هم شخصا اسرائیل را با خاک یکسان کند!

البته دولت ایران گزینه دیگری نیز پیش رو دارد. در این گزینه ایرانی‌ها از تسلیحات هسته‌ای خود و یا توهم این تسلیحات استفاده می‌کنند تا از تسلط غرب بر منطقه بکاهند و همزمان اعراب را تضعیف کنند. در این مسیر شاید اسرائیل هدف مستقیم ایران نباشد اما در دراز مدت این رژیم نیز محو خواهد شد. در حال حاضر تحلیل‌گران اسرائیلی اعتقاد دارند که این گزینه دوم بیش از گزینه نخست به عملکرد ایرانی‌ها شباهت دارد. اگر این تحلیل اسرائیلی‌ها درست باشد، ما شاهد یک دهه دیگر جنگ سرد و این بار در خاورمیانه خواهیم بود. ایران در این مسیر از تسلیحات هسته‌ای خود به عنوان چتر دفاعی استفاده می‌کند.

اکنون پرسش اینجاست که آیا ایران در مسیر دستیابی اما عدم استفاده از تسلیحات هسته‌ای قرار گرفته است؟ هیچ منبعی نمی‌تواند پاسخی قاطع به این پرسش بدهد. اما حقیقت این است که ایران چند سال تا دستیابی به تسلیحات هسته‌ای فاصله دارد. در این بازده زمانی اسرائیل فرصت دارد خود را برای پاسخ‌دهی به ایران مهیا کند. در اینچنین شرایطی نیازی به تعجیل در حمله به ایران نیست.

دیپلمات در ادامه می‌نویسد: بی‌شک حمله اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران می‌تواند حمایت بین‌المللی را به دنبال داشته باشد. غرب از اینکه اسرائیل خیال آنها را بابت تسلیحات در اختیار ایران راحت کرده است از این رژیم شاید در خفا اما قدردانی خواهند کرد. ایران نیز برای تلافی این حمله به چند سال زمان نیاز خواهد داشت. اما در میانه این بده و بستان خشونت‌آمیز نظامی‌ تبعات ناخوشایند بسیاری به چشم خواهد خورد: جنگنده‌های اسرائیلی می‌توانند هدف قرار بگیرند و یا حتی مفقود شوند. برخی بمب‌های اسرائیلی می‌توانند پس از شلیک عمل نکنند. تاسیسات هسته‌ای ایران می‌تواند بر خلاف تصور اسرائیلی‌ها دم دست هم نباشد و یا چتر حفاظتی داشته باشد. اگر هم ایران به ادعای غربی‌ها علم ساخت دون بمب هسته‌ای را دارد دیر یا زود باز در همان مسیر و البته این بار با توجیهی در دست قرار می‌گیرد. حتی اگر اسرائیل تمام حمایت بین‌المللی را هم در چنته داشته باشد باز هم هر کدام از این مسائل به تنهایی می‌توانند چالش برانگیز باشند. حتی اگر عملیات در ایران هم با موفقیت همراه باشد، اسرائیلی‌ها با راکت‌های پرتاب شده از سوی حماس و لبنان چه می‌کنند؟

اگر در این برهه زمانی جنگ را کنار می‌زنیم به معنای وانهادن این گزینه برای همیشه نیست. اسرائیل می‌تواند همیشه گزینه حمله پیشگیرانه را در چنته داشته باشد. البته ایالات متحده با استقرار تسلیحات نظامی ‌خود درست در بیخ گوش ایران به اسرائیل کمک شایانی می‌کند. ایران هسته‌ای سناریویی است که دغدغه دیروز، امروز و فردای اسرائیل و غرب بود، هست و خواهد بود.