گسترش جبهه جنگ با تروردرآفريقا
آمريکا به آرامى درحال گسترش فضاى"جنگ با ترور" درجبهه آفريقا است. ايالات متحده دوسال پيش همکارى‌هاى ضد تروريستى خود را با 9 کشورآفريقاى مرکزى وغربى آغاز کرد.
هرچند نيروهاى آمريکايى دراين عرصه حضور دائمى ندارند اما اميدوارند با حمايت ازکشورهاى دوست خود و فشار وارد کردن بر نيروهاى راديکاليست منطقه به اهداف خود برسند.
آمريکا دراين عرصه ازيک سو سلاح و نيروهاى مسلح خود را وارد ميدان مى‌کند و ازسوى ديگرکمک‌هاى بشردوستانه گسترده‌اى دراختيار کشورهاى متحد خود قرارمى‌دهد. اين کمک‌ها ازحفرچاه تا آموزش‌هاى پيشه‌اى را دربرمى‌گيرد.
نيروهاى ويژه آمريکا درمناطقى مانند چاد به آموزش و مسلح کردن پليس و نيروهاى مرزى پرداختند. عنوانى که به اين برنامه اطلاق مى‌شود"دستاورد کامل مبارزه با تروريسم"است.
کريس رورک، يکى ازنيروهاى ذخيره ارتش آمريکا که درشرق اتيوپى دربخش امورمدنى فعال است درباره آن مى‌گويد:"اين بک گروه صلح با اسلحه است."
بعضى اوقات دراين ماه‌ها، آمريکا بعد ازجست‌و‌جوهاى فراوان براى پيدا کردن يک متحد قابل اعتماد، يک مرکز فرماندهى جديد دراين قاره تاسيس مى‌کند تا ضمن رهبرى قلب ومغزاين مبارزه بتواند به مظنونين به تروريسم دست پيدا کند.
به گفته پنتاگون طرح"آفريکام"(اولين استراتژى جديد آمريکا در آفريقا که از 2002 شروع شد) تمام برنامه‌هاى ديپلماتيک، اقتصادى و بشردوستانه موجود درآفريقا را در قالب يک طرح استراتژيک با هم مخلوط مى‌کند.
با اين طرح، آفريقا که براى مدت‌ها ازسوى آمريکا فراموش شده بود اهميتى به اندازه کشورهاى آسيايى و خاورميانه پيدا مى‌کند.
هر چند پنتاگون معتقد است آفريکام قلب ومغزنيروهاى خارجى فعال درآفريقا را به مردم آنجا نزديک‌ترمى‌کند اما منتقدان اين طرح، آن را نشانه‌اى ازنظامى شدن سياست آمريکا درقبال آفريقا مى‌دانند. درحال حاضر ايالات متحده منطقه"ساحل" درکنار اريتره را به عنوان دومين منطقه بحرانى در جنگ با ترور مشخص کرده است.
نيروهاى آمريکا درحال همکارى با دولت‌هاى سرکوبگر چاد والجزاير درمجاورت اين منطقه هستند.
متحدان آمريکا که با اين طرح مخالفت مى‌کنند عقيده دارند آفريکام فقط موجب مستحکم شدن رابطه آمريکا با دولت‌هاى ناخوشايند منطقه مى‌شود. چرا که مبارزه با تروريسم در اين طرح برتوسعه و ديپلماسى مقدم دانسته شده است.
اتيوپى يکى ازاين کشورهاست که درگسترده شدن جنگ داخلى سومالى به عنوان نماينده ايالات متحده نقش داشت. به غيرازاتيوپى که يکى ازکشورهاى داراى بدترين شرايط حقوق بشردرجهان است، کشورهاى غنا، ليبريا و تانزانيا نيزبراى تاسيس مراکزسرپرستى آفريکام مورد نظر هستند.
يکى ازمسئولان اروپايى درآفريقا که نخواست نامش فاش شود درگفت‌و‌گو با نيوزويک درباره اين موضوع گفت:"اگر شما سربازانى داشته باشيد که همزمان با قتل عام مردم، درخت مى‌کارند و بيمارستان رنگ مى‌کنند مطمئنا احساس مردم نسبت به آنها تغيير محسوسى خواهد داشت."
واقعيت اين است که حضورنظامى آمريکا درآفريقا درطول چند سال گذشته، بسيارگسترده شده است. تا سال 2001 هيچ حضورچشمگيرو آشکارى ازنيروهاى ايالات متحده دراين قاره ديده نمى‌شد. دو سال بعد ازآن بود که هزارو 800 نيروى نظامى و متخصصان کمک‌هاى مدنى به آفريقا آمدند.
آنها که درآن سال درجيبوتى متمرکزشدند حالا مسئول هماهنگ کردن 10 کشوردرشرق آفريقا هستند. ضمن آنکه نيروهاى کمک‌هاى مدنى درتلاشند تا با پيشرفتن درصحرا به سودان وارد شوند. طرح آفريکام ازتمام اين تلاش‌هاى تدريجى استفاده مى‌کند تا آنها را به قالب‌هاى بزرگ ترى دربياورد. نتيجه اين عملکرد همين حالا هم آشکار است.
براى مثال در"دير داوا" يک جوخه ازسربازان ذخيره آمريکايى ازيک سال پيش با سربازان گارد ملى اتيوپى دريک ساختمان چهارطبقه زندگى مى‌کنند که هم خانه آنهاست و هم مرکزفرماندهى وهرروزصبح هم پرچم اتيوپى را بالا مى‌برند و هم پرچم آمريکا را.
درعين حال آمريکا اميدواراست با بودجه اى يک ميليون دلارى آنقدرمدرسه، چاه و پل بسازد که بتواند نظر موافق رهبران محلي وريش سفيدهاى قبايل دراتيوپي را براى فعاليت‌هاى خود به دست بياورد.
هرچند آفريکام با دراختيار داشتن کادرى که هم از نيروهاى ارتشى و هم ازمتخصصان کمک‌هاى مدنى تشکيل شده مى‌تواند طرح‌هاى کوچک‌تر موجود درآفريقا را تکميل و اجرا کند اما جالب اينجاست که درحال حاضر کشورچين سفارتخانه و کنسولگرى‌هاى بيشترى درکشورهاى آفريقايى دارد که به معنى حرف شنوى بيشتر سياستمداران اين کشورها ازآنهاست.
مشکل ديگرآنجاست که طرح‌هاى مدنى آفريکام دربرخى مواقع متوقف مى‌شوند و به هيچ وجه اميدوار کننده نيستند. براى مثال درروستاى"هورسو"بيشترساکنان روستا به آب آشاميدنى دسترسى نداشتند. يکى ازتيم‌هاى آفريکام به صرف 98 هزاردلاردرزمين انتخاب شده ازسوى يکى ازمتخصصان واشينگتن، چاه آب حفرکرد. اما چاه به آب نرسيد وهمان تيم درتدارک قراردادى ديگر است.
در"واهيل"که روستايى با اکثريت ساکنان مسلمان است، کامپيوترى اهدايى دريک بهدارى ديده مى‌شود که روى آن کاغذ بزرگى چسبانده شده و روى آن نوشته‌اند:"ازطرف مردم آمريکا. اما اين کامپيوتر کار نمى‌کند چون ژنراتور بهدارى خيلى ضعيف است."
مشکل اصلى ايالات متحده اين است که تعداد رهبران آفريقايى که مخالف آفريکام هستند درحال افزايش است. آنها نگران اين هستند که موج جريان ورود سلاح به اين قاره برجريان کمک‌هاى مدنى پيشى بگيرد. ضمن آنکه آمريکا درمبارزه با تروريسم، ثبات اين منطقه را برهم مى‌زند. منطقه‌اى که درحال حاضرنيزمستعد شروع يک جنگ داخلى است.
نظر شما :