نامه اعتراضی سفیر ایران نسبت به گزارش امریکا

نامه اعتراض آميز محمد خزاعى، سفير و نماينده دائم کشورمان به شوراى امنيت سازمان ملل در مورد گزارش هسته‌اى آمريکا و تهديدات هسته‌اى مقامات آمريکا عليه جمهورى اسلامى ايران:

پيرو اعلام سياستهاى هسته‌اى آمريکا و اتهامات بى اساس مطرح شده در آن گزارش راجع به برنامه هسته‌اى صلح آميز کشورمان و هم چنين اظهارات مقامات آمريکايى مبنى بر احتمال استفاده از سلاحهاى هسته‌اى عليه ملت ايران، محمد خزاعى سفير و نماينده دائم کشورمان طى نامه‌اى به رئيس شوراى امنيت، دبيرکل و رئيس مجمع عمومى سازمان ملل متحد نسبت به اين اظهارات شديدا اعتراض و مفاد غير واقعى گزارش مذکور و تهديدات مقامات آمريکا عليه کشورمان را غير انسانى و خلاف مقررات و تعهدات بين المللى خوانده و هم چنين در بندهاى چهارگانه نامه مذکور به تفصيل موارد نقض معاهدات بين المللى و مبانى عدم اشاعه را اعلام و از شوراى امنيت

و ارگانهاى ذيربط سازمان ملل خواسته است که مخالفت جدى خود را با اينگونه سياستهاى هسته‌اى که ظاهر و باطن آن متضادند و تهديد يک کشورى که فاقد سلاحهاى هسته‌اى و متعهد به NPT است اعلام نمايند. 

متن نامه مذکور که روز سه شنبه 24/1/89 تحويل شوراى امنيت شده و بعنوان سند رسمى آن شورا ثبت گرديده است بشرح ذيل است:

" دولت ایالات متحده در ششم آوریل 2010 میلادی (17 فروردین ماه 1389) سند بررسی مواضع هسته ای خود معروف به ان. پی. آر را منتشر کرد. این سند اساس راهبرد و سیاست هسته ای ایالات متحده را تشکیل می دهد و حاوی مطالب گوناگون از جمله اشارات و اتهامات بی پایه ای علیه برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران است. در چارچوب انتشار سند مواضع هسته ای (ان. پی. آر) برخی مقامات عالیرتبه ایالات متحده از جمله رئیس جمهور و وزرای خارجه و دفاع آن کشور، بر اساس مفروضاتی کاملا اشتباه، طی اظهاراتی علنی و تلویحی تهدید کرده اند که علیه جمهوری اسلامی ایران سلاح هسته ای بکار خواهند برد. برای نمونه وزیر دفاع ایالات متحده در یک جلسه توجیه رسانه ای در تاریخ 6 آوریل 2010 میلادی (17 فروردین 1389) در محل وزارت دفاع آن کشور ادعا کرده است که "سند بررسی مواضع هسته ای یک پیام قوی برای ایران دارد... چرا که خواه در سیاست اعلام شده سند یا در عناصر آن، ما به طور اساسی کشورهای نظیر ایران را مجزا می سازیم... و اساسا هنگامی که نوبت به کشورهایی از این دست می رسد همه گزینه ها روی میز است." وی افزود: "بنابراین، چنانچه در اینجا پیامی برای ایران وجود داشته باشد آن پیام این است که... درخصوص چگونگی برخورد با شما تمام گزینه ها روی میز است."

با توجه به این تحولات مایلم توجه جنابعالی را به نکات زیر معطوف نمایم:

1- اینگونه اظهارات آتش افروزانه به مثابه باجگیری هسته ای علیه یک کشور غیر هسته ای و عضو معاهده منع اشاعه هسته ای (ان. پی. تی) نقض جدی تعهدات آمریکا طبق حقوق بین الملل به ویژه ماده 2 (4) منشور ملل متحد و نیز قطعنامه 984 (1995) شورای امنیت مبنی بر ممنوعیت توسل به تهدید یا استفاده از زور علیه هر کشوری است.

2- اینگونه اظهارات آشکارا نه تنها بیان قصد ونیت بلکه بخشی از سند رسمی است که ایالات متحده به عنوان خط مشی آن کشور در استفاده اول از سلاح های هسته ای علیه یک کشور غیر هسته ای عضو ان پی تی به تشخیص خود، ارائه کرده است و بنابر این یک تهدید واقعی به صلح و امنیت بین المللی است که در واقع اعتبار ان پی تی را خدشه دار می کند. اینگونه موضع گیری ها توسط مقامات آمریکائی باردیگر بیانگر اتکاء دولت آمریکا به رویکرد نظامی به موضوعات مختلف است و بدیهی است که تهدید استفاده از سلاح های هسته ای راه حل برای این موضوعات نیست.

3- جمهوری اسلامی ایران، به عنوان قربانی سلاح های تخریب جمعی در سالهای گذشته، قویا متعهد به تحقق دنیای عاری از سلاح های کشتار جمعی است. این تعهد نه در حرف بلکه در عمل از طریق اجرای کامل سه معاهده حقوقی عمده منع سلاح های تخریب جمعی یعنی ان.پی تی.، کنوانسیون سلاح های بیولوژیکی و کنوانسیون سلاح های شیمایی دنبال می شود. افزون بر این، جمهوری اسلامی ایران بالذاته و مستمرا توسعه، ذخیره و استفاده از سلاح های هسته ای را بر اساس مبانی مذهبی و قانون اساسی رد کرده است. فعالیت های هسته ای ایران همواره برای اهداف صلح آمیز بوده است.

4- بعد از گذشت 40 سال از لازم الاجراء شدن معاهده منع تکثير تسليحات هسته اى، و در حاليکه مقامات آمريکايى على الظاهر مدعى تلاش در راه منع تکثير سلاح هاى هسته اى هستند، به خاطر داشته باشيم که که ايالات متحده به عنوان تنها قدرت اتمى که اقدام به استفاده از سلاح هاى هسته اى عليه شهروندان هيروشيما و ناکازاکى نموده و در آنى 200000 نفر را نابود نمود، همچنان در اقدامى نامشروع يک کشور غير اتمى را به عنوان هدف سلاح هاى هسته اى خود تعيين کرده و بر همين اساس برنامه هاى نظامى خود را تنظيم مى کند.

با عنايت به مراتب فوق، اعضاى سازمان ملل متحد نبايد نسبت به چنين باج خواهى هاى هسته اى در قرن بيست و يکم اغماض نموده يا آن را تحمل کنند بلکه شايسته است اقدامى قاطع براى امحاى کامل کليه

سلاح هاى هسته اى، به عنوان تنها تضمين محکم عليه استفاده يا تهديد به استفاده از اين تسليحات، اتخاذ کنند. در اين رابطه، سازمان ملل متحد و نهادهاى ذيربط آن مسئوليت اساسى دارند که با تهديد به استفاده از سلاح هاى هسته اى قويا مخحالفت نموده و آن را رد کنند.

موجب امتنان خواهد بود چنانچه این نامه را به عنوان سند شورای امنیت و نیز سند مجمع عمومی ذیل عناوین دستور کار شماره 9، 82، 92، 93، 96و 107 منتشر فرمایند."