چالش در وظایف، بحران مسئولیت پذیری
تبادلات بنیاد فرهنگی (Inter cultural) و بینالمللی به نحوی مستقیم نشانگر و دلالتگر هویتهای قومی، بومی و ملی دو یا چند حوزة جغرافیایی است.
در این بین ورزشکاران و هنرمندان سفیران غیر رسمی یک کشور- ملت در سرزمین میزبان قلمداد می‌شوند.
در خبری بسیار تلخ شنیدیم که جمعه هفته پیش حامد حدادی جوان با استعداد بسکتبال ایران که مدتی است در لیگ حرفهایی NBA آمریکا و تیم ممفیس گریزلی بازی میکند از طرف دو گزارشگر و تحلیلگر شبکه فاکس نیوز در برنامهایی زنده مورد استهزاء و تمسخر قرار میگیرد. این حرکت زشت و غیرحرفهایی گزارشگران فاکس تنها به حدادی ختم نمیشود و در محاورهایی ساختگی پای ملیت، نام ایران و ایرانی نیز به میان کشیده میشود.
مسابقه شبکه فاکس همواره نشان داده است که گروهی از تندروترین نو محافظهکاران عنان و هدایت بخش زیادی از تولیدات این شبکه را در دست گرفته و از هیچگونه تهمتی علیه ایران دریغ نورزیدهاند. آنگونه که بسیاری از نهادهای مستقل رسانهایی، بیطرفی این شبکه تلویزیونی را به شدت مورد تردید قرار دادهاند. فاکس نیوز در موارد متعددی متهم به تشویق و تهیج عمومی در زمینه نژادپرستی و میهن پرستی افراطی کرده است. اما این بار این شبکه پا را فراتر از حدود ملی خود گذاشته و با تغییر کلماتی نظیر«IRANIAN» به «Eye rainian» و تظاهر به عدم آگاهی از تلفظ کلمه ایران آشکارا قصد تحقیر و بیاهمیت جلوه دادن کشور بزرگی چون ایران را داشتند. (لازم به ذکر است: اشتباه تلفظ کردن عمدی نام‌ها در آمریکا جهت تحقیر طرف مقابل بسیار رایج است).
در پی این گفتهها یکی از گزارشگران از دیگری میپرسید: «حامد از کجا آمده؟ ایران؟ ایرانِ واقعی»
گویا در جهان چندین گونه ایران وجود دارد: واقعی، شبه واقعی و واقعی.
این تنها بخش کوتاهی از محاوره سخیف و زننده این دو گزارشگر آمریکایی است. ادب و اصول ژورنالیسم به صاحب این قلم اجازه نقل ادامه این گفتگو را نمیدهد.
اما واکنش ها از آنجا آغاز شد که شورای ملی آمریکائیان ایرانی تبار (NIAC) Natinal IRANIAN American طی نامهای اعتراضآمیز به شبکه فاکس نیوز خواستار پوزش خواهی رسمی آنان از حدادی و ایرانیان شد. در گام اول فاکس هیچ واکنشی از خود نشان نداد اما فعالیتها و فراخوان NIAC باعث شد که سیل نامههای اعتراضی از طرف ایرانیان به سوی فاکس جاری شود.
بالغ بر دو هزار ایرانی توسط ایمیل و کتبی به عملکرد این دو گزارشگر اعتراض کردند و در پی این واکنشها شبکه فاکس مایکل اسمیت (Michael Smith) و رالف لاولر(Ralph Lawler) را تعلیق و به طور رسمی عذرخواهی میکند و ماجرا برای این شبکه پایان میپذیرد تا بار دیگر و در زاویهای دیگر که شاهد توهینی دیگر باشیم.
اما هنوز یک نکته در زمینه واکنش دیپلماتیک ایران و مسئولان دلسوز ایرانی باقی است.
به یاد داریم که سفر منوچهر متکی به واشنگتن به منظور رسیدگی به امور ایرانیان مقیم آمریکا صورت پذیرفت (البته آنگونه که خود وزارت امورخارجه اعلام کرد). آیا این نشان از اهمیت وضعیت ایرانیان آمریکایی تبار نزد مقامات ایرانی نبود؟ آیا تحقیر ورزشکار ایرانی در آمریکا و در یک برنامه زنده باعث رنجش و نگرانی دیپلماسی ایران و سایر مسئولان از جمله مدیران ورزشی و در نهایت شخص محمود احمدی نژاد نشد؟ (مانند آن زمان که برای توهین به دختران محجبه مقیم در فرانسه توسط دولت فرانسه به تحرک و اقدام دست زدند) آیا حامد بهدادی نباید از طرف مقامات دیپلمات ایرانی مورد حمایت قرار می‌گرفت؟ افسوس! دریغ از یک نامه اعتراضی و یا حرکتی در زمینه هماهنگ ساختن افکار عمومی ایرانیان مقیم آمریکا برضد فاکس نیوز.
حرکت شورای ملی آمریکائیان ایرانی تبار (NIAC) قابل تصویر است و هرچند که عملکرد مدیران آن در زمینه مناسبات ایران و آمریکا به شدت مخالفیم اما نباید سرعت عمل و حس مسئولیت پذیری آنان را نادیده گرفت.
درست دوازده ساعت پس از پخش زنده فاکس نیوز از آن مسابقه، این شورا فعالیتهای خود را آغاز کرد. کاری که باید وزارت امورخارجه انجام میداد. آیا وظیفه دیپلماتهای ایرانی حفظ منافع و حیثیت ملی ایرانیان نیست؟ توهین به حدادی توهین به ایران بود. آیا این اقدام را باید واکنشی در برابر کشمکشهای سیاسی و نوعی انتقامگیری به شبک آمریکایی قلمداد کرد؟
آیا حفظ کرامت و حیثیت ملی ایران برعهده NIAC است؟
تاریخ بر عملکردها قضاوت خواهد کرد و به پرسش ها پاسخ خواهد داد. البته نه تاریخ نویسی رسمی و حکومت بلکه حافظه جمعی ملتها تاریخ را تألیف خواهد کرد.
نظر شما :