حکيم: امکان مشارکت بعثى ها در انتخابات وجود دارد!

روزنامه اماراتی الخلیج خبری منتشر کرده که در حقیقت تحریف واقعیت و ارائه چیزی خلاف آن چیزی است که عمار حکیم بر آن تاکید کرده است. این روزنامه در گزارش خود از نشست مطبوعاتی عمار حکیم آورده است که عمار حکیم در کنفرانس خبری خود در اردن که پس از دیدارش با ملک عبدالله پادشاه اردن انجام شد، گفت: «بعثى‌هاى عراق جزئى از کشور هستند و بايد به روند سياسى بازگردند. اميدوارم که انتخابات آتى نتايجى را در بر داشته باشد که به برقرارى ثبات و مشارکت واقعى اقشار مختلف عراق در روند سياسى منجر شود. ما شعار "پيروزى از آن تمام گروه‌ها در عراق جديد است" را سر داديم و اميدواريم که تمام گروه‌ها اختلافاتشان را کنار بگذارند و در جهت وحدت ملى تلاش کنند.»

وی بر موفق برگزار شدن انتخابات آتی عراق تاکید کرد و گفت: «موفقيت انتخابات آتى عراق به مشارکت تمامى گروه‌ها از جمله بعثى‌ها بستگى دارد. طرح آشتى ملى بايد بر اساس لزوم به رسميت شناختن ديگرى و به دور از منافع مذهبى – گروهى باشد. بعثى‌ها جزئى از گروه‌هاى عراقى هستند که بايد از حقوق خود به طور کامل برخوردار باشند، ما بايد اين پرونده را ببنديم. ما مخالفتى با مشارکت بعثى‌ها در انتخابات نداريم مگر کسانى که دستشان به خون افراد بيگناه آلوده شده است که بايد به مراجع قضايى تحويل داده شوند. مشکل ما با حزب بعث است نه بعثى‌ها.»

این در حالی است که سایت شبکه خبری الفرات وابسته به مجلس اعلای اسلامی عراق، خبر را این گونه آورده است که عمار حکیم در نشست مطبوعاتی‌اش در اردن گفت: «باید میان بعثی‌هایی که دستشان به خون مردم آلوده است با کسانی که فقط عضو حزب بودند و ظرفیت‌ و موقعیت زمانه‌شان ایجاب می‌کرده که به عضویت حزب بعث در آیند، تفاوت گذاشت. ما با بعثی‌ها که دستشان به خون مردم آلوده است کاری نداریم و معتقدیم باید آنها را در یک دادگاه عادلانه محاکمه کرد اما کسانی که تنها عضو حزب بودند و جنایتی مرتکب نشده‌اند را باید در جمع خود بپذیریم و اجازه دهیم در فعالیت‌های سیاسی کشور نیز مشارکت داشته باشند.

اظهار نظری که شبکه الفرات به نقل از عمار حکیم رئیس خود آورده با آن چیزی که روزنامه اماراتی الخلیج منتشر کرده، قدری تفاوت دارد. صحبت حضور بعثی‌هایی که دستشان به خون مردم آلوده نیست در عرصه سیاسی کشور و مشارکت در فعالیت‌های سیاسی از روز نخست مطرح بوده و چیزی نیست که اکنون تازگی داشته باشد. چرا که عراقی‌ها خواه ناخواه نمی‌توانند بعثی‌ها را از خود ندانند. از جمعیت نزدیک به 20 میلیونی عراق نام حداقل چهار میلیون نفر ثبت شده در حزب بعث وجود داشته است. از آنجا که در دوران صدام حسین آمار دقیقی درباره شمار اعضای حزب اعلام نمی‌کردند و فقط در برخی مواقع که می‌خواستند تبلیغات سیاسی راه بیندازند، رقمی بیان می‌شد که می‌توانست آن رقم هم اغراق‌آمیز یا غیر واقعی باشد از این رو کسی رقم دقیق اعضای حزب بعث را نمی‌دانست و تا کنون هم نمی‌داند. حال با این گسردگی عضویت در حزب بعث هیچ کسی نمی‌تواند بعثی‌ها را به طور کامل پاک‌سازی کند یا این که به حذف کامل آنها بپردازد. کما این که هم‌اکنون نیز شمار بسیاری از فعالان سیاسی عراق هستند که از اعضای حزب بعث بودند و در دوره جدید نیز فعالیت می‌کنند.

از سوی دیگر مجلس اعلای اسلامی عراق و شخص عمار حکیم یکی از چهره‌های متنفذ به شدت مخالف حضور بعثی‌ها در دستگاه سیاسی کشور بوده است. وی حتی در دیدار با عمرو موسی در ماه مارس میلادی نیز بر عدم حضور بعثی‌ها در سیاست تاکید کرده بود و پافشاری می‌کرد که هیچ فضا و امکانی برای بازگشت بعثی‌ها به عرصه سیاسی کشور و قدرت وجود ندارد. موضع سرسختانه وی در برابر حزب بعث به اندازه‌ای است که مورد رنجش بسیاری از مخالفان حتی غیر عراقی و کشورهای عربی شده است. بنابر این کسی که چنین موضعی داشته نمی‌تواند، بیاید یک شبه اعتبار خود را زیر سئوال ببرد و موضع خود را عوض کند.

البته روزنامه‌های عربی‌ای چون الخلیج حق دارند که برداشتی شبهه‌انگیز به نفع بعثی‌ها داشته باشند. چرا که کشورهای متبوعشان از طرفداران پر و پا قرص بازگشت بعثی‌ها به قدرت در عراق هستند و تا کنون ثابت کرده‌اند برای بازگرداندن آنها به قدرت حاضرند هر اندازه بها لازم باشد، بپردازند و هر چه در توان داشته باشند به بعثی‌ها کمک کنند. اظهار نظری که حتی خود بعثی‌های فراری، تبعیدی یا مخفی شده نیز می‌زنند.