برنامه هستهای ایران زیر میکروسکوپ
دیپلماسی ایرانی: مقامات ایرانی گزارش اخیر آژانس بینالمللی انرژی اتمی مبنی بر برنامه هستهای خود را هیاهو بر سر هیچ دانستند.
علیاصغر سلطانیه، نماینده ایران در آژانس بینالمللی انرژی اتمی، از اعضای سازمان ملل خواست تا توجه دائمی و خستهکننده به برنامه هستهای ایران دست بردارند.
اما دیگران تغییرات قابل ملاحظهای را در لحن و محتوای این گزارش مشاهده کردهاند که میتواند تحریمهای بیشتری را برای ایران به همراه آورد.
محجوب زویری، کارشناس مسائل ایران در خاورمیانه در مرکز مطالعات استراتژیک در دانشگاه اردن در امان است. با وجود آنکه او میگوید نمیتواند محتوای خاصی در این گزارش پیدا کند اما معتقد است که لحن و محتوای این گزارش در این زمان که صحبتها برای فشار بیشتر بر ایران افزایش یافته است میتواند بحرانی باشد.
وی با توجه به پیشنهاد آژانس بینالمللی انرژی اتمی برای انتقال اورانیوم ایران به کشور ثالث میگوید که این گزارش ارتباط مستقیمی با پیشنهاد برای معاوضه اورانیوم دارد.
اکنون مسکو پس از ماهها مقاومت اعلام کرده است که آماده است تا فشارهای بیشتری را به ایران اعمال کند.
آقای زویری میگوید چنین اظهاراتی از سوی مسکو است که میگوید اگر ایران پاسخ مثبتی به پیشنهاد آژانس ندهد از تحریمها و قطعنامههای جدید در برابر ایران حمایت خواهد کرد. ایران در حال حاضر دو انتخاب پیش رو دارد. یکی اینکه در مقابل پیشنهاد آژانس از خود انعطاف نشان دهد و تلاش کند تا با رفتاری مثبتتر معامله کند.
و انتخاب دیگر؟
اگر ایران به آژانس پاسخ مثبتی ندهد، تحریمهای بیشتری در ارتباط با بنزین در انتظار ایران خواهد بود و شرکتهای بزرگ از صادرات بنزین به ایران منع خواهند شد.
دولت اوباما در مسیری است که اگر پیشبینیها در ارتباط با شکست دیپلماسی در مقابل تهران درست از آب درآید بتواند شرایط را کنترل کند.
به نظر من انتخاب دوم شفاف است. اوباما تحریمهای ایران را برای یکسال دیگر تمدید کرده است. اروپاییها هم بر سر همین موضوع صحبت میکنند. مذاکرات مستقیمی میان فرانسه و بریتانیا بر سر این موضوع انجام شده است. آنها به سازمان ملل خواهند رفت و قطعنامهای جدید علیه ایران را به تصویب خواهند رساند.
زویری میگوید لحن و ادبیات گزارش آژانس بینالمللی انرژی اتمی به طور شفاف این هدف را دنبال میکند تا زمینه را برای گزینه دوم فراهم آورد.
آژانس بینالمللی انرژی اتمی در یک موقعیت بسیار دشوار قرار دارد. آنها میخواهند تمرکز خود را بر روی مسائل تکنیکی قرار دهند. اما آنها فکر میکنند که این مساله همچنان یک مساله سیاسی است. آنها میخواهند قدرتهای غربی را راضی نگه دارند اما همه درها را هم به روی ایران نبندد.
نکته برجسته این گزارش آن بخشی است که تلاشهای ایران برای احداث یک شبکهای از تاسیسات که بتواند در مقابل حمله احتمالی مقاوت کند را توضیح میدهد.
زویری این را بخشی از اقداماتی میداند که با روی کار آمدن محمود احمدینژاد به عنوان رئیسجمهور در سال 2005 آغاز شده است. او میگوید که رفتار ایرانیها از سال 2005 تغییر کرده است.
وی میگوید: آنها تمرکز و اراده بیشتری برای برداشتن گامهای بیشتر در برنامه خود داشته اند، به دلیل احتمال گفتوگوی میان ایران و امریکا، آنها به کار خود سرعت بخشیدند، چراکه تلاش میکردند تا این مسائل را به واقعیت برسانند و پس از آن وارد مذاکره شوند. آنها تلاش میکنند تا از برنامهها و دستاوردهای خود حفاظت کنند.
زویری در پاسخ به این سوال که آیا ایران به دنبال به دست آوردن توانایی برای سلاح هستهای است میگوید این سوال سادهای است و پاسخ آن خیر است. اگر شما تواناییهای خود را توسعه بدهید، حتی اگر برنامهای برای تولید سلاح هستهای نداشته باشید، شما قابلیت تولید آن را خواهید داشت. اما برای تولید بمب باید نیاز سیاسی به آن داشته باشید. اما من فکر نمیکنم که ایرانیها نیاز سیاسی به بمب داشته باشند، آنها نمیخواهند همه چیز را از دست بدهند. اگر آنها اعلام کنند که نیاز سیاسی به ساخت بمب هستهای دارند و یا اگر جامعه بینالمللی به این نتیجه برسد آنها همه چیز را در یک حمله نظامی از دست خواهند داد.
منبع: لس آنجلس تایمز
نظر شما :