شکاف هسته‌اى در داخل و خارج از ايران
دیپلماسی ایرانی: یک ماه پس از تجربه دیپلماتیک امریکا در گفت‌وگوی مستقیم با ایران، فشارهای موجود بر سر این مساله شکاف‌هایی را به وجود آورده است.
برخی از این شکاف‌ها را در یکپارچگی امریکا و هم‌پیمانانش که می‌خواهند مقابله با برنامه هسته‌ای ایران را دائما نشان دهند، می توان دید. به خصوص شکاف بر سر این مساله که تا قبل از تحریم‌های اقتصادی، به دیپلماسی تا کی و کجا باید فرصت عمل داد.
اما در حقیقت شکاف‌های معنادار در داخل ایران به وجود آمده است. در ایران تمایلی برای عمل به قراردادی که مذاکره کنندگان ایرانی بر سر آن به توافق رسیده‌اند، وجود ندارد. ایرانی‌ها حتی درباره دلایل عدم تمایلشان برای اجرای توافق‌نامه هیچ توضیح واضحی نمی‌دهند.
اگر شرایط بر همین منوال پیش برود، در هفته‌های آتی سئوالات اساسی‌ای توسط امریکا و هم‌پیمانانش مطرح می‌شود مبنی بر این که آیا شکاف‌های داخلی ایران به ادامه مذاکرات دیپلماتیک منجر خواهد شد یا این که باید تحریم‌های بیشتر اعمال کرد تا ایرانی‌ها به مذاکرات دیپلماتیک متمایل شوند؟
این تصور را از گفت‌وگوهای روزهای اخیر مقامات امریکایی و اروپایی با یکدیگر درباره ایران می‌توان استنباط کرد. هیچ کس در این گفت‌وگوها ادعا نمی‌کند که اطلاعات دقیقی از آنچه در ایران می‌گذرد، دارد. تمام این تصورها با آنچه بعد از انتخابات در خیابان‌های ایران گذشت، آمیخته شده است.
اما اتفاقات تعجب‌آوری که پس از مذاکرات اول اکتبر در ژنو در ایران به وجود آمد، نشان می‌دهد که در داخل نظام ایران چند دستگی به وجود آمده است و حتی امروز این چند دستگی افزایش یافته است. یکی از کارشناسان اروپایی در این رابطه می‌گوید که من فکر می‌کنم هر آنچه ما اینجا می‌بینیم همان چیزی است که در ارتباط با تصمیم‌گیران نظام ایران می‌دانیم.
طبق پیش‌نویس قرارداد ژنو، ایران قرار است اورانیوم کمتر غنی شده‌ای را که خودش تولید کرده را به روسیه و فرانسه ارسال کند و این کشورها این اورانیوم را به میزان مورد استفاده رآکتور تهران غنی کنند و دوباره به ایران بفرستند.
نکته قابل ملاحظه این قرار داد برای امریکایی‌ها و سایر اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل به علاوه آلمان در این است که طبق این قرارداد بخش اعظمی از اورانیوم کم غنی شده ایران که می‌تواند در ساخت بمب هسته‌ای مورد استفاده قرار بگیرد به ورقه‌های انرژی برای رآکتور تهران تبدیل می‌شود. اما با توجه به اینکه خود مذاکره کنندگان ایرانی با این مساله موافقت کردند اما رهبران ایرانی در داخل نه به طور کامل آن را پذیرفتند و نه به طور کامل آن را رد کردند.
در عوض آنها جایگزینی بر این قرارداد پیشنهاد کردند؛ ایران برای رآکتور خود از خارج از کشور اورانیوم بخرد و در عوض اورانیوم خود را منتقل نکند یا این که این اورانیوم را به کشوری غیر از روسیه و فرانسه منتقل کند. یکی از دیپلمات‌های اروپایی می‌گوید چنین پاسخی بیش از آنکه پاسخی مثبت به پیشنهاد آژانس باشد، پاسخی منفی است.
منبع: وال استريت ژورنال
نظر شما :