اوباما و جایزه صلح نوبل

۲۸ مهر ۱۳۸۸ | ۱۶:۳۷ کد : ۶۰۵۴ باشگاه خوانندگان
نگاه حسین جعفری، یکی از خوانندگان دیپلماسی ایرانی به اعطای جایزه صلح به باراک اوباما.
اوباما و جایزه صلح نوبل

انتخاب باراک اوباما برای اعطای جایزه صلح نوبل در سرتاسر جهان با استقبال و شادی مردم روبرو شده است و من آن را به فال نیک می گیرم. به اعتقاد من او شایسته این جایزه است به دو علت:

1- به واسطه اقداماتی که تاکنون کرده و من به بخشی از آنها فهرست­وار اشاره می کنم؛ انصراف از استقرار پایگاههای سپر دفاع موشکی در چک و لهستان که سبب تنش زدایی در روابط بین آمریکا و روسیه شد.دستور بستن زندان گوانتانامو،سفر به روسیه و مذاکرات بسیار امیدوارکننده با رهبران روسی ،اصرار به مذاکره با مقامات جمهوری اسلامی در زمینه انرژی اتمی و تاکید بر گفتگو با آنان به جای اقدامات نظامی و مدارا در طی نه ماه گذشته، پرهیز از اظهارنظر صریح در وقایع اخیر انتخاباتی جمهوری اسلامی به منظور عدم تحریک سردمداران آن کشور، مدارا با کره شمالی که نتیجه آن اعلام آمادگی کره برای مذاکره و توقف موقت فعالیت های اتمی شده است، بیرون کشیدن نیروهای آمریکایی از شهرهای عراق و سپردن امنیت این شهرها به نیروهای محلی -تلاش برای بهبود روابط با سوریه و کشاندن این کشور از جبهه جمهوری اسلامی به سوی کشورهای غربی -تلاش برای ایجاد صلحی پایدار بین اعراب  و اسراییل و تشویق اسراییل به پذیرش صلح پایدار با فلسطینی ها، تردید در فرستادن چهل هزار نیروی نظامی دیگر به افغانستان که درنهایت ممکن است منجر به ارسال تنها بیست هزار نفر بشود و بسیاری اقدامات و اظهارات دیگر که نشان داد اوباما برخلاف بوش برای حفظ صلح جهانی و دست زدن به اقدامات غیرنظامی تلاش و حسن نیت دارد.

 2- مهمترین نتیجه اعطای جایزه صلح نوبل به اوباما به گمان من می تواند اثرگذاری در تصمیمات آتی او به ویژه در مسائل جهانی باشد. به عبارت دیگر او را تشویق کند که برای شایستگی داشتن این جایزه دست به اقدامات شدید نظامی نزند. از سوی دیگر به گمانم اعطای این جایزه هم باعث خوشحالی وهم ناراحتی مقامات جمهوری اسلامی شده باشد.

آنها به اعتقاد من ناراحت شدند که رقیب آنان با دریافت این جایزه محبوبیت جهانی­اش افزایش یافت و اکنون نمایندگان او با اطمینان و قدرت بیشتری سر میز مذاکره با این کشور خواهند نشست. خوشحال شدند زیرا اوباما با داشتن جایزه صلح در دست های خود، بعید است فرمان حمله نظامی به جمهوری اسلامی را صادر کند یا اصولا دست به کاری زند که مغایر با اهداف صلح­جویانه باشد. به عبارت دیگر خلاف آنچه جهان یا اکثریت جهان درباره او دارند.   


( ۱ )

نظر شما :