اصل مسئله همچنان باقی است

۰۹ شهریور ۱۳۸۸ | ۰۵:۰۹ کد : ۵۵۳۷ اخبار اصلی
نویسنده خبر: سید جلال ساداتیان
در مجموع فضای مثبتی در مذاکرات هفته آینده پیش بینی نمی‌شود و این فضا خود می‌تواند شرایط را برای دولت دشوار سازد، دشوار شدن شرایط هم پیامدهای منفی حرکت به سوی تحریم‌های بیشتر را به همراه دارد. گفتاری از سید جلال ساداتیان، کارشناس و تحلیل‌گر مسائل سیاسی و بین المللی.
اصل مسئله همچنان باقی است

با انتشار آخرین گزارش البراعی مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی در مورد فعالیت‌های هسته‌ای ایران، موج گمانه زنی در مورد تاثیر این گزارش بر مذاکرات دوم سپتامبر ( یازدهم شهریور) گروه 1+5 اوج گرفت، از سوی دیگر نقاط تیره‌ای در ابراز رضایت دست اندکاران هسته‌ای کشور در مورد محتوای گزارش آخر دیده می‌شود که این نیز جای تامل دارد.

گفتاری از سید جلال ساداتیان، کارشناس و تحلیل‌گر مسائل سیاسی و بین المللی:

ابراز خوشبینی به آخرین گزارش آقای البرادعی در مورد فعالیت‌های هسته‌ای ایران بیشتر از سوی دولتمردان و رسانه‌های وابسته به دولت مطرح می‌شد اما اغلب تحلیل‌گران پیش از انتشار این گزارش می‌دانستند که مدیر کل آژانس در آخرین گزارش خود چندان رضایتمندانه عمل نخواهد کرد.

از دید مسئولین آژانس جنبه‌های واقع بینانه و از دید تحلیل‌گران داخلی جنبه‌های منفی آخرین گزارش بر جنبه‌های مثبت برتری دارد. نکاتی که البرادعی در این گزارش مطرح کردند از جمله این است که ایران غنی سازی را به قصد استفاده از سلاح هسته ای ادامه داده اما از سرعت فرایند غنی سازی کاسته شده است. در واقع اصل بحث در آخرین گزارش همچنان باقی و باز است و پیش بینی تحلیل‌های داخلی و بین المللی نیز همین بود.

مذاکراتی دشوار در ماه سپتامبر 

با انتشار این گزارش شرایطی سختی در انتظار مذاکرات دوم سپتامبر ایران و 1+5 است؛ با توجه به این که دولت ایران همواره معتقد است کلیه تصمیمات طرف‌های مقابل ایران در موضوع هسته‌ای سیاسی است، به نظر می‌رسد که شرایط انتخابات هم در این تصمیم سیاسی هسته‌ای تاثیر منفی خود را اعمال کند.

در مجموع فضای مثبتی در مذاکرات هفته آینده پیش بینی نمی‌شود و این فضا خود می‌تواند شرایط را برای دولت دشوار سازد، دشوار شدن شرایط هم پیامدهای منفی حرکت به سوی تحریم‌های بیشتر را به همراه دارد.

اجماع محتمل است

از سوی دیگر بعید به نظر می رسد که انجام برخی اقدامات مثبت از سوی ایران مانند ادامه همکاری با آژانس، توسعه نظارت های از تاسیسات هسته ای کشور و از این دست تاثیری بر تصمیمات اعضای 1+5 داشته باشد، در جوی که پیشتر وجود داشت چین و روسیه تا حدودی با برنامه‌های ایران موافق بودند.

البته منافع اقتصادی این کشورها ایجاب می‌کند که کماکان ایران را به عنوان یک شریک اقتصادی برای خود حفظ کرده و تعدیل کننده مناسبی برای روابط تهران و غرب باشند، اما به دلیل وضعیت کنونی ایران و فشارهای موجود بر این کشور در صحنه جهانی به نظر می‌آید که چین و روسیه نیز تا حدودی عقب نشینی کنند و شرایط مساعدی برای مقاومت در برابر فشارها و حمایت از ایران نداشته باشند.

سید جلال ساداتیان

نویسنده خبر


نظر شما :