مروه الشربینی در نقش آلترناتیو

آگوست 2008 بود که زن 32 ساله مصری که دختر خردسالش را به پارکی تفریحی در درسدن برده بود، مورد اهانت یک جوان روس قرار گرفت و به همین سبب از او شکایت کرد و دادگاه به بررسی ماجرا پرداخت. الکس دبلیو - جوان روس - این زن مصری محجبه را تروریست خطاب کرده بود.

شاکی و متهم هفته گذشته در دادگاه حاضر شدند ولی در میان ناباوری همگان صحن دادگاه به صحنه یک جنایت هولناک تبدیل شد. الکس دبیلو در مقابل چشمان قاضى، زن مصری را با ضربات چاقو به قتل رساند تا آنچه را به مروه الشربینی نسبت داده بود، شامل حال خود کند؛ او حالا یک تروریست است و مروه نماد یک شهید.

جسد مروه به زادگاهش در اسکندریه مصر بازگردانده شد و تصویر صورت خندانش به نمادی از مظلومیت اقلیت های مسلمان در غرب و رسوایی مدعیان ضد تروریسم بدل شد.

اگرچه این حادثه را دولت یا سازمانی شناخته شده هدایت نکرده بود و این جنایت نیز مورد تایید هیچ گروه یا شخصیتی قرار نگرفت، با این حال قتل او خاستگاهی ایدئولوژیک داشت و از تضاد دو دیدگاه افراطی ریشه می گرفت. به بیان دیگر، الکس دیدگاه ضد تروریستی را شکلی افراطی بخشید و تجسمی خشونت طلبانه و تروریستی از آن به دست داد.

این جنایت از یکسو نشان دهنده آن بود که حتی تفکر ضد تروریستی هم ظرفیت تبدیل شدن به تروریسم را دارد و از سوی دیگر نشان دهنده آن که توهین شوندگان مسلمان (اقلیت) در غرب از آن میزان حقوق برخوردارند که به خاطر شنیدن توهین لفظی به دادگاه مراجعه کنند و حق خویش بستانند.

ریشه های بروز این اقدام خشونت آمیز از جانب یک فرد معترض تروریسم و یا نحوه دادرسی امور اقلیت ها در غرب، موضوعی است که می تواند از مناظر حقوقی، جامعه شناسی و روان شناسی مورد بررسی قرار گیرد.

اما آنچه از این حادثه عاید حوزه سیاست شده است، ایجاد شورانگیزی و دامن زدن به اعتراضات ضد غربی است که از سوی گروه های اسلامی و منتقدان حقوق بشر دنبال می شود.

قتل مروه الشربینی با وجودی که به دست دولت یا سازمان های وابسته به مدعیان حقوق بشر صورت نگرفته است، دستمایه به موقعی برای رسانه های داخلی و برون مرزی ایران است تا بتواند از ناحیه آن، فشاری متقابل را به مجامع حقوق بشری و رسانه های مدعی آزادی و حقوق شهروندی وارد آورد.

البته عدم بستگی این جنایت به نهادهای حکومتی، تا اندازه ای از قدرت مانور تبلیغاتی در این عرصه می کاهد اما به هر شکل به عنوان یک آلترناتیو ضعیف در قبال تبلیغات اخیر بر ضد ایران قابل بهره برداری است.

متعاقب این اتفاق سفیران ایتالیا و آلمان به وزارت امور خارجه ایران احضار شدند تا به تلافی احضار سفرای ایران از سوی کشورهای اتحادیه اروپا، پاسخگوی مقامات ایران باشند. آنچه سفیر ایتالیا در تهران شنید، اعتراض جمهوری اسلامی ایران نسبت به سکوت مدعیان دموکراسی و حقوق بشر در قبال قتل مظلومانه زن مسلمان مصری بود.

مقام وزارت خارجه ای ایران به سفیر ایتالیا گفته است: برخورد غرب به ویژه اعضای گروه هشت با قتل خانم مروه الشربینی، مصداق بارز برخورد دوگانه غرب با موضوع حقوق بشر و اقلیت‌ها به ویژه حقوق مسلمانان در اروپا به شمار می‌رود.

سفیر جمهوری فدرال آلمان نیز روز جمعه توسط وزارت خارجه فراخوانده و مراتب اعتراض دولت ایران به این اقدام غیر انسانی به وی ابلاغ شد. در این دیدار با اشاره به اهمال دولت آلمان در واکنش سریع به این جنایت هولناک، بر مسئولیت این کشور برای تامین حقوق و امنیت اقلیت‌ها و شهروندان مسلمان ساکن در خاک آلمان تاکید شد.

در اعتراض های دولت ایران به دول غربی، مقابله با رفتارهای ضد حقوق بشری در غرب مورد تاکید قرار گرفته است. به بیان دیگر، دولت با احضار سفرای آلمان و ایتالیا در جستجوی فضایی برای اصلاح سیمای بین المللی خود بود که طی هفته های گذشته بواسطه مخابره فیلم هایی از درگیری های تهران و قتل یک دختر جوان زیر تیغ انتقادها قرار داشت.

همچنین سخنگوى وزارت امور خارجه در اطلاعیه ای از سازمان کنفرانس اسلامى و ديگر مجامع بين‌المللى خواستار تعيين کميته‌اى به منظور بررسى اين‌گونه رويکردهاى غيرانسانى و ايجاد سازوکارهاى جدى به منظور مقابله با روندهاى رو به رشد اين گونه اعمال ضد حقوق بشرى شده است.

دولت ایران برای استفاده از این رخداد به عنوان آلترناتیو حادثه قتل ندا آقاسلطان، موج رسانه ای قابل ملاحظه ای را هم در شبکه های داخلی و هم شبکه های برون مرزی به راه انداخته است تا از فرصت محدود فعلی به نحو مطلوب استفاده کند.

برپایی تظاهرات بعد از نماز جمعه تهران و نیز سامان دادن تجمعاتی در مقابل سفارت آلمان، بخش دیگری از همین فعالیت تبلیغاتی را شامل می شود. به هر حال تهران در روزهای گذشته با برخوردهای تندی از سوی دولت های اروپایی و امریکا مواجه بوده است؛ تا جایی که در یک روز تعدادی از سفیرانش به دستگاه های مربوطه کشورهای میزبان احضار شدند.

همان طور که گفته شد ظرفیت های ماجرای قتل زن مصری با حوادثی که موجب اعتراض اروپا به تهران شد برابری نمی کند ولی در شرایطی که تهران بی وقفه مورد هجمه و انتقاد مجامع حقوق بشری قرار دارد، این اتفاق می تواند نقشی - هر چند ناچیز - در کاستن از جنگ روانی و تبلیغاتی غرب علیه ماجراهای ایران داشته باشد.