ترک تازى در اروپا

نیکلا سارکوزی، رییس جمهور فرانسه همیشه در حال حرکت است. شانه هایش را بالا می اندازد، سرش را تکان می دهد و ابروهایش را بالا می اندازد. وی دارای شخصیتی سرزنده است، پر از انرژی است و کاملا غیر قابل پیش بینی.

 از زمان انتخاب نیکولا سارکوزی به عنوان رییس جمهور فرانسه در اوایل ماه می سال جاری، دیپلمات های اروپایی از وی به عنوان شهابی غیر قابل کنترل نام می برند.

نیکلا سارکوزی همه جا حضور دارد، بخصوص در آستانه هر تغییر در فرانسه.  وی اولین رییس جمهور فرانسه است که در کابینه خود نام زنانی به چشم می خورد که سابقه کاری چندانی ندارند و سارکوزی نگران این نیست که همکاران وی در حزب سوسیالیت در کابینه وی جای چندانی ندارند.

نیکلا سارکوزی یک روز با باربارا استرایسن در ملاء عام حاضر می شود و روز دیگر عکس وی همراه با دوچره سواران تور فرانسه به چاپ می رسد.

نیکلا سارکوزی در عین حال مسائل خارجی را نیز می گرداند. در اجلاس هشت کشور صنعتی جهان که امسال در شهر هلینگدام آلمان برگزار شد، در میان هشت تن از قدرتمندترین رهبران جهان به جورج بوش، رییس جمهور آمریکا می گوید که اگر وی نتواند در مورد مسئله تغییرات آب و هوایی تصمیم های درستی بگیرد، جلسه را ترک خواهد کرد.

رییس جمهور آمریکا سرافکنده می شود و سازکوزی مثل ستاره ای در شب گرمای زمین می درخشد.

در اجلاس اتحادیه اروپا در بروکسل در ماه جوون، لهستانی های سمج را متقاعد کرد که به  سهولت قانون اساسی  اتحادیه اروپا رای دهند.

هر چند آنجلا مرکل،  صدر اعظم آلمان و رییس دوره ای اتحادیه اروپا و فرانک والتر استینمیر، وزیر امور خارجه اش برای متقاعد کردن برادران کازینسکی تلاش فراوان کردند اما نیکلا سارکوزی با برخوردهایش چنان نشان داد که گویی این جام طلایی را به تنهایی برده است و اتحادیه اروپا را از یکی از بزرگترین بحران های تاریخی اش نجات داده است.

سارکوزی ریز نقش، نقش یک سیاستمدار بزرگ را تقبل کرده است. شانه هایش را تکان می دهد و پرونده های موفقیت هایش را مهر می زند. پیشنهادهای وی به فرانسه این اجازه را می دهد تا نفس آرامی بکشد. بعد از سالها رخوت، فرانسه با رهبری یک مرد پرمدعا در اروپای کسالت انگیز رو به رو شده است.

این حداقل تاثیری است که نیکلا سارکوزی می خواهد بگذارد. هم پیمانان اروپایی وی در حالی که او در در اوج می تازد هاج و واج به او خیره شده اند. بانگ خروس فرانسوی جای خود را به سرود اروپایی داده است و این در حالی است که اروپا نیازمند رهبری است که خود را شیفته سنت ها نشان دهد و این از خصوصیات سازکوزی است، خصوصیتی که وی را در جاده موفقیت می تازاند.

تنها یک مشکل وجود دارد: موفقیت های سارکوزی، موفقیت های دزدیده شده هستند. او موفقیت هایی را انتخاب می کند که دیگران برای رسیدن به آن سالها تلاش کرده اند. سیاستهای وی در جهت  انشعاب نیرو و انرژی است. اما در واقعیت، او از یک موضوع به موضوعی دیگر می رود که هیچ ارتباطی به یکدیگر ندارند و تنها مثل صحنه یک آتشبازی شبانه هستند.

همکاران اروپایی او شاهد این صحنه ها هستند، نیکلا سارکوزی به جای اینکه به عنوان یکی از اعضای تیم اروپایی به ایفای نقش خود بپردازد سعی می کند تا یکه و تنها رهبری این تیم را به دست بگیرد.

سارکوزی موفق می شود زمانیکه دیگر اعضای اتحادیه اروپا شکست می خورند!

نیکلا سارکوزی تنها 24 ساعت پس از آنکه مقامات لیبیایی 5 پرستار بلغار و یک پزشک فلسطینی را آزاد کردند، به طور آشکارا با معمر قرافی دیدار کرد. آیا این دیدار کمی زودهنگان نبود؟ نه، البته که نبود.

دیگران پیش از او آنجا بودند، تونی بلر، نخست وزیر پیشین بریتانیا و رومانو پرودی، نخست وزیر ایتالیا. رییس جمهور فرانسه برای توجیه حرکت خود اعلام کرد که دیگران در لیبی بودند حتی پیش از آنکه پروسه آزادی سازی این 6 نفر آغاز شود.

من پیش از این اعلام کرده بودم که در صورتی که مشکل پرستاران حل شود به لیبی سفر خواهم کرد. به نظر من بهتر این بود که بعد از اقدام مثبت دولت لیبی به این کشور سفر کرد تا قبل از آن.

هواپیمای رییس جهمور فرانسه با نوشته جمهوری فرانسه زمانیکه پرستاران را به صوفیه می برد بر روی صفحه های تلوزیون نقش بست، و این در حالی بود که سیسیلیا همسر رییس جمهور فرانسه آنها را همراهی می کرد. سیسیلیا سارکوزی نقش بسزایی در آزادسازی این پرستاران ایفا کرده بود.

فرانسه از نقش وی به عنوان بانوی اول کشور در آزاد سازی پرستاران یادی نکرد اما نقش وی در مذاکرات واضح بود.

آیا در این ماجرا نیکلا سارکوزی به چیزی دست پیدا کرد که دیگر مذاکره کنندگان اروپایی در این سه سال نتوانستند به دست آورند؟ سارکوزی در هر حادثه ای از اینکه تمام توجه را به سمت خود جلب کند کوتاهی نمی کند.

در طی سفر خود  به لیبی، رییس جمهور فرانسه سه تفاهمنامه را با رهبر لیبی امضا کرد که یکی از مهمترین آنها مربوط به مسائل دفاعی، اسلحه و انرژی هسته ای بود.

این حرکت سارکوزی با انتقادهای زیادی در برلین رو به رو شد. رینهارد بوتیکوفرريال رهبر حزب سبز آلمان اعلام کرد که این اقدام سارکوزی از دیدگاه امنیتی بسیار بحث برانگیز است. وی این رفتار نیکلا سارکوزی را از روی بی ملاحظه گی دانست و اعلام کرد که این اقدام سارکوزی تنها به قزافی کمک می کند که راحت تر به سلاح هسته ای دست پیدا کند.

تکتازی در اروپا

سارکوزی تنها دو ماه است که ریاست کاخ الیزه را در پاریس به دست گرفته است، اما همین زمان اندک برای وی کافی است تا به دیگران بقبولاند که در اروپا به تنهایی به پیش می رود. او برای به دست آوردن بیشترین سود بدون درنظر گرفتن دیگر هم پیمانان خود در اروپا به پیش می رود.

او با تمام نیروی خود می رود تا قهرمان فرانسه شود بدون اینکه به روابط خود با آلمان فکر کند چرا که از نظر وی دوستی فرانسه و آلمان از مد افتاده و بیش از حد رمانتیک است. در ذهن وی تنها کسانی که دلجویی می کنند می توانند فداکاری کنند.

نیکلا سارکوزی پس از دیدار خود از لیبی راهی داکار، پایتخت سنگال شد تا حمایت آفریقای جوان را به عنوان یک هم پیمان حدید برای اروپا و فرانسه به دست آورد.

 سپس به گابن یکی دیگر از کشورهایی که پیش از این مستعمره فرانسه بوده اند سفر کرد تا همکاریهای خود را با آنان نیز گسترش دهد. برعکس ژاک شیراک، رییس جمهور پیشین فرانسه که روابط خود را با دیکتاتورهای آفریقایی تا زمانی که آنها به سنت های روابط دوستانه خود با فرانسه احترام می گذاشتند ادامه می داد، سارکوزی می خواهد که صداقت و اخلاق را در سیاست خارجی به کار گیرد.

 اما بر عکس تمام ظاهر ماجرا، به نظر می رسد که تنها خواسته سارکوزی، نفت، گاز و اورانیوم است که قزافی تمام اینها را در مرزهای خود جای داده است. هر چند اینها برای سارکوزی به قیمت آبرو، پول، اسلحه و انرژی هسته ای تمام می شود.