نگذاريم در فهرست تحريم قرار گيريم
در روزنامه تايمز مالى هفته گذشته مطلبى درج شده بود مبنى بر اينکه اتحاديه اروپا درصدد است به لحاظ عدم تمکين ايران از مصوبات شوراى امنيت مبنى‌بر دست کشيدن از غنى‌سازى سوخت هسته‌اى تحريم‌هاى جديدى عليه ايران اعمال کند. در فهرست اعمال تحريم‌هاى جديد در گزارش مزبور گفته شده بود که ممکن است دانشگاه صنعتى‌شريف نيز يکى از مراکزى باشد که مورد تحريم قرار گيرد. در عين حال اين گزارش خاطرنشان ساخته بود که دانشگاه شريف يکى از بهترين دانشگاه‌هاى جهان است و احتمالا به دليل ارائه دروسى در مورد فيزيک هسته‌اى، غرب نسبت به اين دانشگاه حساس شده است.
متعاقب آن در سايت شريف شماره گذشته از قول معاون محترم پژوهشى دانشگاه در عنوان اول صفحه اول آمده بود که افتخار بزرگى نصيب دانشگاه شريف شده است که در صدر ليست تحريم‌شدگان قرار گرفته است. به نظر من در اين مورد چند نکته حائز اهميت است:
1- شکى نيست که سياست‌هاى فعلى غرب به‌خصوص ايالا‌ت متحده آمريکا مبنى بر اعمال فشار از طريق تحريم‌هاى شوراى امنيت، تحريم‌هاى فرامرزى و تهديدهاى نظامى هيچکدام توجيه قانونى اعم از حقوق بين‌الملل يا حتى حقوق داخلى کشورهاى غربى نداشته و اين روش‌ها براى جلوگيرى از انتشار فناورى‌هاى صلح‌آميز راه به جايى نمى‌برد. ايران همچنان در بخش‌هاى مختلف تکنولوژى از جمله تکنولوژى هسته‌اى در زمينه‌هاى انرژى، صنعتى و کشاورزى بايد به فعاليت‌هاى پژوهشى و توليدى اهتمام ورزد و بدون ايجاد حساسيت به کار خود ادامه دهد.
2- در برابر چنين رفتارهايى از غرب به نظر مى‌رسد که استفاده از اهرم افکار عمومى و روابط صنفى بهتر از پذيرفتن اتهاماتى است که آنها به ناحق به ايران وارد مى‌کنند. مثلا در مورد دانشگاه شريف بهتر است که به دنبال راهکارهايى باشيم تا نام اين دانشگاه از فهرست‌هاى احتمالى اين چنين حذف شود و نه اينکه آن را تاييد و در عين حال افتخار بدانيم. به نظر من دانشگاه شريف مى‌تواند با استفاده از ابزار رسانه‌اى و ارتباطات کسانى که به دنبال چنين فشارهايى هستند را در ابتدا آگاه کرده و نهايتا آنها را مجبور کرده که با اين دانشگاه چنين برخورد نکنند. به‌عنوان مثال من چند راه را پيشنهاد مى‌کنم.
- روساى دانشگاه‌هاى معتبر در سال‌هاى اخير بعضا ميهمان دانشگاه شريف بوده‌اند. آقاى دکتر سهراب‌پور مى‌توانند با نوشتن نامه‌اى از آنان بخواهند که مشاهدات خود را براى همکاران اروپايى و مسوولا‌ن اتحاديه اروپا بنويسند و گزارش خود را در نشريات درج کنند. آيا اين دانشگاه به‌جز آموزش صحيح و بروز دانشجويان و امر تحقيق کار ديگرى را نيز پيگيرى مى‌کند؟
- در برخى از رشته‌ها دانشگاه شريف همکارى و مشارکت با برخى از دانشگاه‌هاى خارجى داشته و دارد. مى‌توان از دانشکده‌ها و سرپرستان اين برنامه‌ها در خارج از کشور خواست که به اين تحريم اعتراض کنند و رفتار اساتيد و دانشجويان ايرانى در دوره‌هاى تحصيلى را براى هموطنان خود تشريح کنند.
- دانشجويان مى‌توانند با طراحى و راه‌اندازى سايت‌ها و درخواست جمع‌آورى امضا از ديگر دانشجويان و دوستان‌شان در دانشگاه‌هاى ديگر به اين مساله اعتراض کنند.
- از فارغالتحصيلا‌ن، دانشجويان فعلى دانشگاه‌هاى معتبر جهان که در گذشته دانشجوى شريف بوده‌اند، اساتيدى از شريف که اکنون در مراکز آموزشى و پژوهشى ديگر کشورها فعاليت مى‌کنند و همچنين از اساتيد و روساى سابق دانشگاه و دانشکده‌ها مى‌توان خواست که آنان نيز نسبت به اين موضوع حساسيت نشان داده و دين خود را نسبت به دانشگاه و سرنوشت آن ادا کنند.
- در هر رشته اساتيد و متخصصان همديگر را تا حدى مى‌شناسند. مى‌توان از متخصصانى که با اعضاى هيات علمى هر دانشکده در دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشى ديگر جهان در ارتباطند تماس گرفت وآنها را ترغيب کرد تا واقعيت فعاليت دانشگاه شريف را براى همکاران و تصميم‌گيران دولت خود روشن سازند.
در خاتمه بايد گفت تعجب‌آور است که چرا غرب براى مراکز و نهادهايى که به نوعى به توسعه و سعادت ايران مى‌انديشند اين فشارها را طراحى مى‌کند. اما اگر باور کنيم که آنها مايل نيستند که يک ايران توسعه‌يافته و امن را ببينند، آنگاه به اين نتيجه مى‌رسيم که توسعه کشور ما نياز به برنامه‌ريزى صحيح دارد. هر برنامه، نيازمند زمان مناسب براى اجرا است. به نظر من برخى از گروه‌ها و تصميم گيران در غرب به اين نتيجه رسيده‌اند که زمان را بايد از ايرانى‌ها گرفت تا آنها نتوانند به جايگاه شايسته و بايسته خود که بعضا در تاريخ بدان دست يافته بودند، مجددا دست يابند. ما نيازمند تلا‌ش و کوشش در يک بازه زمانى حداقل ده‌ساله هستيم تا به موقعيتى برسيم که ديگر تحريم‌ها کارساز نباشد.
* منبع: روزنامه اعتماد ملی
نظر شما :