کلید امنیت عراق در دستان کردهاست
اکنون یک مسابقه طناب کشی میان مناطق عرب نشین و کرد نشین در عراق وجود دارد. اعراب در جنوب و کردها در شمال به آتش خشونت در عراق دامن می زنند و این درحالی است که خشونت در سایر مناطق این کشور رو به کاهش است.
اکنون یک مسابقه طناب کشی میان مناطق عرب نشین و کرد نشین در عراق وجود دارد. اعراب در جنوب و کردها در شمال به آتش خشونت در عراق دامن می زنند و این درحالی است که خشونت در سایر مناطق این کشور رو به کاهش است.
در شمال عراق، در نزدیکی شهر موسل خانه های اجدادی سه اقلیت قرار دارد. تمام این سه اقلیت حضور کردها را احساس می کنند که خواهان قرار گرفتن این منطقه تحت نظارت اقلیم کردستان هستند. اولین گروه این اقلیت ها یزیدی ها هستند که به اعتقاد برخی آنها شیطان پرست هستند. دومین گروه از این اقلیت ها شابک نام دارند، شابک ها که در میان آنها هم شیعیان و هم سنی ها وجود دارند بر این عقیده اند که ریشه و اصل و نصب آنها ایرانی است. سومین گروه اقلیت های این منطقه را اثیریان و کلدانیان هستند که مسیحی هستند.
هرچند که کردها در زمان صدام حسین نیز بسیار تحت فشار بودند، امروز آنها می خواهند تا سرزمین های خود را تا مناطقی گسترش دهند که این اقلیت ها نیز آنجا زندگی می کنند. اکنون انتخابات داخلی در عراق نزدیک است و به نظر می رسد که کردها در صدد هستند تا به هدف خود که همانا اقلیم کردستان بزرگتری است دست پیدا کنند. این به معنی به زورد بیرون راندن مردم بومی مناطقی است که کردها آنجا را رصد کرده اند.
امروز جهان تمام توجه خود را بر روی نبردی که در منطقه نفت خیر کرکوک وجود دارد متمرکز کرده است. در این راستا کشمکشی هم در به چنگ آوردن روستاهایبین سینجر و خانقین وجود دارد. این وضعیت وخیم تر هم می شود وقتی که کردها و اعراب برای به دست آوردن حقوق بیشتر با یکدیگر به رقابت می پردازند.
پیشمرگه یا گروه های شبه نظامی کردها، دلیل اصلی نگرانی ها هستند. در نبود نیروهای امنیتی عراق آنها در نیروهای پلیس و ارتش پذیرفته شدند. اما آنها همچنان به جای اینکه توسط دولت عراق به رسمیت شناخته شوند، توسط مناطق کردنشین به رسمیت شناخته می شوند. اعراب سنی، پیشمرگه ها را به عنوان اصلی ترین رقبای خود می شناسند.
نیروهای خارجی و مقامات غربی مستقر در عراق چندان تمایلی ندارند که به درگیری های اقلیتها پاسخی دهند، چراکه نگرانند چنین حرکتی کردها را ناراحت کند، کردها در واقع بهترین همپیمانان برای نیروهای غربی در داخل عراق هستند. در این مدت تهدید کردها همچنان ادامه دارد و محلی ها که از تهدیدهای کردها به مقامات سازمان ملل شکایت کردند.
اکنون که پارلمان عراق قانون انتخابات محلی را به تصویب رسانده است، کردها نگرانند که نتوانند قدرت را به دست بگیرند. کردها نگرانند که نتوانند به قدرت بازگردند. به همین دلیل است که کردها در تلاشند تا شورای منطقه را تحت تسلط خود در آورند، جایی که در حال حاضر 31 کرسی از 41 کرسی آن را در اختیار دارند.
وفاداران پیشمرگه به حزب دموکراتیک کردستان می خواهند که شهر موصل راپس از کرکوک به دست آورند. آنها هر کاری انجام دادند تا نیمی از شهر موصول را به تسلط درآورند. در واقع آنها بسیاری از روستاهای این منطقه را به شعاع 300 مایل از سال 2003 تحت تسلط خود درآورده اند و همچنان به این روند ادامه می دهند.
یکی از قوانین انتخابات محلی به یزیدی ها، مسیحیان و شابک ها تنها یک کرسی در هر منطقه اختصاص داده است. این در حالی است که پرچم کردها برفراز روستاهای مسیحی نشین تل کیف، القش، قراقش و بارتله در نزدیکی موصل به احتزاز در آمده است و راه های کوهستانی توسط سربازان کرد، کنترل می شود.
کردها از تاکنیک های متفاوتی برای نفوذ خود در این منطقه استفاده می کنند. دولت اقلیم کردستان هزاران مدرسه در این مدرسه به راه انداخته است و بیش از 400 معلم را به استخدام خود درآورده است. همچنین به نوسازی کلیساهای کاتولیک ها کمک کرده است و سرویس های زیادی دیگری را به گروه های مختلف ارائه داده است.
در باشیقا، روستایی که ساکنان آن بیشتر یزیدیها و شابک ها هستند و 14 مایلی شمال شرقی موصل است، دولت محلی مدرسه کردی تاسیس کرده است و این درحالی است که اکثریت مردم این منطقه تنها به زبان عربی صحبت می کنند.
کردها ادعا می کنند که شابکی ها کرد هستند و زبان آنها یکی از گویش های کردی است اما همه شابکی ها این را قبول ندارند. آیا این به نظرتان آشنا نمی آید؟ ترک ها هم ادعا کرده بودند که کردها، ترک های کوهستان هستند و زبان آنها یک زبان محلی است.
در بسیاری از 35 روستای شابکی در شرق موصل، علایم عربی جای خود را به آهستگی به زبان کردی تغییر کرده است و پرچم قرمز و سفید عراق به تدریج توسط پرچم قرمز، سبز و زرد کردستان جایگزین می شود.
شواهد زیادی وجود دارد که کردها، مسیحیان منطقه را به قتل می رسانند تا مدعی شوند که امنیت اقلیت ها تنها در سایه کردها قابل دسترسی است.
موصل شهر عربی و سنی عراق، امروز خونین ترین شهر عراق است. کردها به کسانی که از آنها حمایت کنند خدماتی ارائه می دهند. موصول و کرکوک همچنان از شهرهای جنگی عراق به شمار می روند و این درحالی است که خشونت ها در سایر نقاط عراق رو به کاهش است. به نظر می رسد که آزمون تورنسل عراق برای یکپارچگی این دو شهر باشند.
این مقاله توسط دوو ارگیل، روزنامه نگار ترک به رشته تحریر درآمده است.
نظر شما :