تحويل سوخت هستهاى؛ شرط ادامه مذاکرات
نویسنده خبر:
علی خرم
گفتارى از علی خرم، کارشناس روابط بینالملل
چندی است که بحث تضمین تامین سوخت هسته ای به ایران در رسانه های داخلی و خارجی شدت گرفته و در راستای این بحث کشورهای غربی که پس از صدور قطع نامه چهارم بر علیه ایران، وحدت و اجماع بیشتری در برابر برنامه هسته ای ایران بین خود ایجاد کرده اند، تهران را بجای تاکید بر ادامه روند غنی سازی، به توجه بیشتر به مفاد بسته پیشنهادی 1+5 ارجاع می دهند.
در این راستا حسن قشقاوی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران در جلسه مطبوعاتی هفتگی خود با خبرنگاران به موضوع تضمین سوخت هسته ای اشاره کرد و گفت: "تاکنون هيچ تضمينى به غير از برخى ادعاها در عرصه بينالملل در مورد اعطاى سوخت هسته اى به ایران وجود نداشته و ندارد".
به گفته وی بر این اساس برای ايران نيز دليلى وجود ندارد که راهبرد تداوم توليد سوخت را تعليق کند و بنابراين غنىسازى را ادامه مىدهد و در چارچوب قانون اين حق قانونى خود را تا آخر پيگيرى خواهد کرد.
گفتارى از علی خرم، کارشناس روابط بین الملل:
با وجود آنکه کشورهای غربی بهویژه اعضای گره 1+5 شفاها به ایران برای عرضه سوخت مورد نیاز هستهای این کشور تضمین داده اند، اما منظور ایران بیش از این است، جمهوری اسلامی ایران در پی آن است که زنجیره عملی از تحویل سوخت را از سوی کشورهای غربی مشاهده کند.
ایران با این کار می خواهد اعلام کند که قول سیاسی هیچ کشوری نمی تواند ملاک واقع شود و از این بابت باید سوخت هسته ای در داخل ایران به نوعی تامین شود تا تهران بتواند برای ادامه برنامه هسته ای از آن استفاده کند، در نتیجه این کشور از تعهد شفاهی 1+5 برای تامین سوخت هسته ای در قالب مذاکرات، ناراضی است.
بهطور قطع خیال ایران زمانی راحت می شود که بتواند در عمل تضمین تامین سوخت هسته ای را به دست آورد، راه عملی این کار این نیست که سوخت هسته ای در خارج از ایران تولید و تامین شود، برای تحقق این امر ساز و کار حقوقی مناسبی باید به کار گرفته شود که بر اساس آن ایران به لحاظ حقوقی از تامین سوخت هسته ای اطمینان پیدا کند.
ایران همواره تاکید دارد که مسیر غنی سازی اورانیوم را متوقف نکرده و آن را ادامه خواهد داد، از سوی دیگر 1+5 دائما تعلیق غنی سازی را به عنوان راهکار نهایی موضوع هسته ای ایران می نگرد، طرفین مواضع خود را اعلام می کنند اما اگر به پای میز مذاکره روند، به طور قطع مواضعشان تا حدودی نرم تر خواهد شد و راههایی مرضی الطرفینی را می توان از درون مذاکرات به دست آورد.
صرف اینکه دیدگاه دو طرف نسبت به برنامه هسته ای ایران یکسان نیست و به این ترتیب ممکن است هیچ کدام از طرفین به نقطه مشترکی نرسند، دلیلی بر آن نیست که توان انجام مذاکرات وجود ندارد.
در این مسیر سطح همکاری های ایران با آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز موثر است، هر عامل مثبت و یا منفی می تواند در هر نوع مذاکره از جمله مذاکره تهران و کشورهای 1+5 تاثیر گذار باشد اما به طور قطع ایران قصد ندارد سطح همکاری های خود را با این نهاد بین المللی کاهش دهد چراکه به دنبال عادی سازی پرونده خود در آژانس است، از این بابت در کوتاه مدت بعید است ایران به سوی کاهش و یا قطع رابطه با آژانس بین المللی انرژی اتمی حرکت کند.
نظر شما :