ترکيه؛ زندگى در يک آپارتمان لوکس
در يک سريال کمدى پخش شده از يکى از شبکه هاى خصوصى ترکيه، در يک آپارتمان لوکس در محله نشان تاشى( از بهترين محله هاى شهر استانبول) يکى از همسايه ها، در مقابله با سيستم پرداخت هزينه هاى ماهيانه ساختمان در انتخابات رياست ساختمان شرکت مى کند و با شعار " ديگر هزينه اى نپردازيد" در انتخابات پيروز مى شود. اندکى بعد برق و گاز و آسانسور از کار مى افتد و وى براى تامين هزينه ها در باغچه ورودى گوجه فرنگى و بادمجان مى کارد. زمانى نمى گذرد که رييس پيشين ساختمان مجبور مى شود با صرف هزينه هاى مضاعف دوباره زمام امور را به دست بگيرد.
اين روزها گرماى بى سابقه هوا در ترکيه،بحث انتخابات را بيش از بيش داغ کرده است. سکولارها به هر نحو ممکن مى خواهند ملت را متقاعد کنند که انتخاب دوباره اسلامگراها به صلاح کشور نيست و همانند آپارتمان لوکس نشان تاشى روزى که ترکيه مجبور شود اسلامگرا ها را از صحنه خارج کند بايد هزينه هاى گزافى را پرداخت کند.
آنچه اين روزها به کابوس مردم عامه که در آرزوى ورود کشورشان به اتحاديه اروپا هستند تبديل شده است، عدم موافقت اتحاديه اروپا با حضور اين کشور در اتحادیه نيست بلکه ايجاداحتمال محدوديت در آزاديهايى است که توريستها را هر ساله روانه ترکيه مى کند و اقتصاد اين کشور را بر دوش مى کشد.
مخالفان اسلامگريان که اين روزها با شعار " نظام لائيک از دست مى رود" در خيابانها به تظاهرات مشغولند بر اين عقيده اند که شايد امروز رجب طيب اردوغان،نخست وزير اسلامگراى ترکيه بر اسلامى نبودن حزب خود،اعتدال و توسعه پا فشارى مى کند. اما در صورتى که اين حزب بتواند صندلى رياست جمهورى را نيز از آن خود کند، هر چند به آهستگى کشور را به سمت عقايد اسلامى خود سوق خواهد داد و دليل خود را جدا کردن استخرهاى دولتى در طول اين پنج سال مى دانند. آنها معتقدند که اقدام بعدى دولت آقاى اردوغان صدور اجازه براى پوشش اسلامى در مراکز دولتى خواهد بود که تا این زمان ممنوع بوده است.
انتخابات زورد هنگام در حالى در ترکيه برگزار مى شود که درگيرهاى داخلى و خارجى اين کشور ابهامات نتيجه آن را بيشتر مى کند.
از زمانى که عبدالله گل،وزير امور خارجه ترکيه به عنوان تنها کانديداى رياست جمهورى به مجلس اين کشور معرفى شد، تنش ميان اسلامگرايان و سکولارها که احمد نجدت سزر، رييس جمهور فعلى ترکيه نيز يکى از آنها است بالا گرفت. شکايت سکولارها به دادگاه قانون اساسى در پى انتخابات رياست جمهورى پارلمان و اعلام انتخابات زود هنگام توسط دولت،آغاز اين درگيرهاى بود. پس از آن با تقديم لايحه انتخابات رياست جمهورى به طور مستقيم توسط مردم( در ترکيه رييس جمهور توسط مجلس انتخاب مى شود) به مجلس و وتو اين لايحه توسط نجدت سزر آتش اين درگيريها را شعله ور تر کرد به طورى که رجب طيب اردوغان اعلام کرد که دير و يا زود رييس جمهور توسط مردم انتخاب خواهد شد.
در کنار تمام مجادلات ميان رهبران سياسى ترکيه، مسئله چند حمله تروريستى توسط حزب پ.کا.کا در آنکارا و ديگر شهر ها نه تنها تنش هاى داخلى را افزايش داد که سياست خارجى را نيز تحت تاثير قرار داد و ارتش که نقش خود را کمرنگ تر مى ديد تمام سعى خود را مى کند تا از اين مسئله به بهترين وجه ممکن استفاده کند.
ارتش بلافاصله با بهانه اين انفجارها، نيروهاى خود را در مرز ترکيه با عراق مستقر کرد زيرا مى داند که مسئله حمله نظامى به شمال عراق براى مقابله با اعضاى گروه پ. کا.کا مى تواند حزب اعتدال و توسعه را در موقعيت بدى قرار دهد چونکه که آمريکا و اتحاديه اروپا که اسلامگرايان را حمايت مى کنند با آغاز حملات نظامى در شمال عراق به شدت مخالفند و در اين مدت نيز بارها به ترکيه در خصوص عمليات نظامى هشدار داده اند.
سکولارها نيز از اين وضعیت علیه اسلامگرايان استفاده مى کنند و رقیبان انتخاباتی خود را به عدم توجه به امنيت داخلى براى راضى نگه داشتن آمريکا و اتحاديه اروپا محکوم مى کنند. هر چند اسلامگرايان نيز دلایل خاص خودرا ارائه مى دهند و معتقدند که حملات نظامى در شمال عراق راه حل مناسبى براى مبارزه با تروريسم نيست و بايد اين مشکل را ابتدا در داخل مرزهاى کشور حل کرد.
به نظر مى رسد که يکى ديگر از نگرانيهاى آقاى اردوغان از عمليات نظامى در شمال عراق، دخالت بيش از حد ارتش در امور کشور باشد.
مردم ترکيه همراه با کشته شدن چند سرباز ترک در مرزهاى اين کشور با عراق، با سر دادن شعار " کشور در خطر است" از حمله نظامى به شمال عراق حمايت مى کنند. اما آنچه مسلم است اين است که شايد در آينده حمله نظامى بتواند به عنوان يک راه حل مناسب براى حل مسئله تروريسم مورد استفاده قرار بگيرد اما در شرايطى که ترکيه با انتخاباتى حساس در عرضه داخلى و بين المللى مواجه است و در عراق نيز که کل کشور از يک نابسامانى اساسى رنج مى برد، عمليات نظامى تنها مى تواند شرايط هر دو کشور را وخيم تر کند و حتى موجب افزايش حملات تروريستى گردد.
با وجود آغاز مجادلات براى حمله به شمال عراق هيچ دور از انتظار نيست که در اين مدت نيروهاى پ. کا. کا خود را مجهز کرده و براى مقابله با ارتش ترکيه آماده شده باشد.
آنچه در اين انتخابات مسلم است اين است که با توجه به موقعيت بهتر اقتصادى به وجود آمده در اين پنج سال اخير و آغاز يک روابط خوب با اتحاديه اروپا توسط دولت اسلامگراى ترکيه و محبوبيت قابل توجه اين حزب در ميان مردم، حزب رجب طيب اردوغان اين دوره نيز با راى بالايى به مجلس راه خواهد يافت اما هنوز مشخص نيست که آيا اين بار نيز اين حزب به تنهايى مى تواند اکثريت پارلمان را به دست گيرد و يا مجبور است که با حزب ديگري ائتلاف کند.
اما آنچه هنوز در هاله اى از ابهام مانده است وضعيت انتخاب رييس جمهور است. هنوز معلوم نيست که احمد نجدت سزر اين صندلى را چگونه و به چه کسى واگذار خواهد کرد؟ آيا اگر اين صندلى نيز توسط اسلامگرايان پر شود بايد در انتظار تغييرات اساسى در آينده سياسى ترکيه بود؟ آيا ترکيه با سکو لاريته خداحافظى خواهد کرد و روياى اروپاى متحد را فراموش خواهد کرد؟ براى پاسخ به اين سوالات زمانى بيشتر از برگزارى انتخابات در ترکيه لازم است چرا که هيچ دولتى شعارى را که اکثر مردم مخالف آن باشند سر نمى دهد بخصوص در شرايطى که هنوز پايه هاى خود را محکم نکرده باشد. برخى امروز معتقدند که ممکن است که حضور اسلامگرايان برخى هزينه ها را تعديل بخشيده باشد اما نگران اين هستند که براى برگشت به وضعيت پيشين نيازمند هزينه هاى بيشترى و در رونق اقتصاد و مسايل اجتماعى از جمله از دست دادن صنعت گردشگرى باشد. اما اين را نيز بايد در نظر گرفت که اکثر تمردم رکيه را ساکنان آپارتمانى لوکس در نشان تاشى تشکيل نمى دهند.
نظر شما :