اين همه شيعه ستيزى براى چیست؟

اگر صدام حسین و رژیم بعث در عراق همچنان بر راس قدرت بودند، یقینا مشکلات عراق بیش از حال بود. آقای قرضاوی و همفکرانشان در حالی از گسترش تشيع در عراق و دیگر کشورهای جهان صحبت می­کنند و آرزو دارند، صدام حسین یا رژیم بعث دوباره بر سر قدرت بازگردد که صدام حسین خود بزرگترین سد در انتشار مذهب و تبلیغ دین در هر نوع خود اعم از شیعه و سنی بود.

اکنون این سد فرو ریخته است. آقایان به جای این که خوشحال باشند که سد دین ستیزی و دین گریزی شکسته است، بر عکس به شدت نگران شده­اند. آقایان اهل تسنن حتی از این هم فراتر رفته­اند و دست به دامن اسرائیلی­ها شده­اند. پناه بر خدا تحجر تا به کجا رسیده است. از یک طرف از شیعه و اسلام می‌گریزند و از طرف دیگر با اسرائیل که هرگز حاضر به مصالحه با آن نبودند، علیه شیعه هم پیمان می­شوند. ملت عراق از این تحجر خسته شده است. به دنبال سرپناه و ماوا می­گردد.

من نمی­دانم این شیعه ستیزی برای چیست؟ چرا همه برای نابودی شیعه کمر همت می­بندند. در عراق سال­ها شیعه و سنی کنار یکدیگر زندگی کرده­اند و هیچ گاه بحث شیعه و سنی مطرح نبوده. اکنون نیز هر کدام به نوبه خود در مسائل دینی، سیاسی و میهنی فعال بوده­اند و بر شیوه فعالیت یکدیگر هم اثر گذاشته‌اند. امروز هر کدام از آنها به نوبه خود به نوعی به عراق کمک می_­کند. نباید فراموش کنیم پیروزی‌مان در وضعیت سیاسی یعنی پیروزی اکثریت و اقلیت عراق هر دو باهم. حرکت مذهبی ما همواره در میان کشورهای عربی و جهان تاثیرگذار بوده و نباید بگذاریم این تاثیر گذاری بر خلاف آنچه برخی تندروها می­خواهند از بین برود.

اظهارات آقای قرضاوی برای همه ما تعجب­آور بود. او در حالی که خطر وهابیت سراسر عالم اسلامی را تهدید می­کند، شیعیان را مبدع توصیف می­کند. یعنی دقیقا همان حرفی که وهابی­ها می­زنند. نباید در این شک کرد که حرکت شبه دینی تندرویی که همان وهابیت باشد تلاش می­کند چهره سیاهی از اسلام به نمایش بگذارد. گویا این شیوه افراطی و تندرو برای قرضاوی خطر محسوب نمی­شود با وجود این که این فرقه جان ملیون­ها انسان را تهدید می­کند. با کمال تاسف باید گفت، تلاشی آغاز شده که می­خواهند نه تنها شیعه بلکه تمام دنیای اسلام را گرفتار کنند. تلاشی که با سوء استفاده شبکه­های ماهواره­ای شدیدتر هم شده است.

برای من سئوالی به وجود آمده، آیا آنها می­خواهند با نهضت­های اسلامی رو در رو شوند؟ آیا می­خواهند توطئه­ای شبیه توطئه­ای که برای عراق جدید کشیده‌اند، طراحی کنند؟

در این جا من به تمام دشمنان عراق، شیعه و اسلام می­گویم، شیعيان اکثریت قابل ملاحظه عراق را تشکیل می­دهند، و امروزه نمونه موفق تجربه آزادی، زندگی مسالمت­آمیز و احترام به مناسک مذاهبی بر اساس اصول دموکراتیک برای مشارکت در دنیای آزاد هستند. باید گفت، این شیوه فکری بر خلاف تفسیرهای تندرو و دیکتاتوری که علیه این تجربه فعال است در خود رنگ و بوی ميهنی، سیاسی و دینی دارد.

در همین حال باید این را هم بگویم که مسئولیت بزرگی بر دوش شیعیان به ویژه در شهرهای شیعه نشین و به خصوص شهر نجف اشرف مهمترین قطب تشیع در عراق است. تشيع توانسته است به موفقیت‌های بسیار بزرگی در روند سیاسی عراق دست یابد و توانسته احساس میهن­ دوستی را در میان شهروندان عراقی تقویت کند.