استحکام سورى و تروريسم کور
در اين ميان تمام اين کشورهاى اروپايى و آمريکا بر آن بوده‌اند تا در ابراز همدردى خود اين نکته را هم بگنجانند که اسراييل نه تنها در اين انفجار دست نداشته، بلکه در بعد ديگر ماجرا رژيمى نيست که بخواهد از اين اقدامات انجام دهد.
انفجار روز شنبه در بزرگراه منتهى به فرودگاه دمشق، واکنش‌هاى متفاوتى را در پى داشت. انفجارى به اين بزرگى که در 25 سال گذشته در سوريه سابقه نداشته است، با محکوميت و ابراز همدردى بسيارى از کشورها، به خصوص کشورهاى اروپايى و حتى آمريکا که رابطه‌اى چندان مثبت با سوريه ندارند، مواجه شد. در اين ميان تمام اين کشورهاى اروپايى و آمريکا بر آن بوده‌اند تا در ابراز همدردى خود اين نکته را هم بگنجانند که اسراييل نه تنها در اين انفجار دست نداشته، بلکه در بعد ديگر ماجرا رژيمى نيست که بخواهد از اين اقدامات انجام دهد.
سوريه پيش از اين هم شاهد بسيارى از ترورها و عمليات‌هاى خرابکارانه رژيم صهيونيستى بوده اما هيچ‌گاه اين کشورها قصد نداشته‌اند تا با مقامات دمشق ابراز همدردى کرده و اين گونه اقدامات را محکوم کنند. ترور افراد برجسته و تاثير گذارى چون حاج عماد مغنيه از فرماندهان ارشد حزب‌الله لبنان در دمشق و ترور سرهنگ محمد سليمان از افراد بسيار نزديک به رئيس جمهور سوريه که مى‌گويند در برنامه هسته‌اى اين کشور دست داشته است، حمله به پايگاه‌هاى هسته‌اى البکر در منطقه ديرالزور در عمق خاک سوريه و همچنين بمباران پايگاه عين‌الصاحب در نزديکى دمشق به همراه پرواز گاه و بيگاه جنگنده‌هاى اسراييلى بر فراز شهرهاى سوريه، از مهمترين اقداماتى است که در طول چند سال گذشته دولت عبرى عليه سوريه و منافع اين کشور راه انداخته است و جالب اينجاست که سوريه تاکنون واکنشى در اين مورد هم نداشته و راه خود را به سمت ثبات داخلى پيش گرفته و مهمتر از همه اينکه سوريه تاکنون هيچ آسيبى از اين اقدامات نديده است.
اما شايد مهمترين نکته‌اى که در اين ميان مطرح است، توضيح هميشگى دولت سوريه در مورد اين اقدامات است. در مورد حمله تروريستى اخير نيز روال بر همين منوال بوده است، در حالى که بيشتر شبکه‌هاى خبرى عرب در حال تحليل و تفسير اين خبر هستند که چگونه و چه کسانى در پشت اين حمله قرار داشته‌اند، مقامات سورى از ادامه تحقيقات در اين مورد صحبت مى‌کنند ولى مانند گذشته هيچ توضيحى نمى‌دهند که چه کسى مسوليت اين انفجار را بر عهده داشته است. در ماجراى ترور حاج عماد مغنيه على‌رغم آنکه دولت دمشق توانسه بود به سر نخ‌هاى مهمى هم دست يافته و به عبارت بهتر عوامل اين ترور را شناسايى کند، اما هيچ‌گاه نخواست در اين مورد سخنى بر زبان رانده و عامل يا عاملان آن را معرفى کند، در حالى که همان زمان مشخص بود که حزب‌الله رژيم اسراييل را محکوم کرده و در صدد انتقام از اين رژيم برخواهد آمد. در مورد ترور فرد برجسته‌اى مانند سرهنگ سليمان هم ماجرا بر همين منوال است، وى که در ساحل شهر طرطوس ترور شد، اطلاعات گرانبهايى داشت که تمام اين مسايل را با خود برد.
بحث ديگرى که در اين ميان مطرح است، ميزان پاسخگويى دولت سوريه است، در حالى که با بمباران پايگاه هسته‌اى البکر عملا صده‌ها ميليون دلار سرمايه اين کشور بر باد رفت، در دو بعد سوريه از اين امر متضرر شد، يکى آنکه سيادت هوايى اين کشور زير سوال رفت و ديگر آنکه با عدم پاسخگويى سورى‌ها در مورد اين حمله، مردم اين کشور به توانايى‌هاى کشورشان شک مى‌کنند. اگر هنگامى که جنگنده‌هاى اسراييلى پادگان عين‌الصاحب را در حومه دمشق بمباران کرده بودند، از سوريه پاسخى مناسب دريافت مى‌کردند، هيچ‌گاه دير الزور مورد هدف قرار نمى‌گرفت و تلاش‌هاى چندين ساله اين کشور براى دستيابى به انرژى هسته‌اى هم نابود نمى‌شد.
در ادامه تلاش‌ها براى شناختن عامل و يا عاملان حمله روز شنبه، خبرگزارى سورى سانا به نقل از مقامات امنيتى گزارش داد که خودروى بمب‌گذارى شده توسط يک گروه تکفيرى و از مرز يکى از کشورهاى عربى وارد سوريه شده و اين فرد خود نيز در اين انفجار کشته شده است.
سوريه سال‌هاست که به دليل سياست نزديکى به ايران و همکارى با حزب‌الله لبنان مورد خشم برخى از کشورهاى عربى است و اين کشورها تا مرز ترور رئيس جمهور سوريه هم پيش رفتند و حتى نشست سران کشورهاى عضو اتحاديه عرب را هم که فروردين امسال در دمشق برگزار شد، در همين راستا تحريم کردند. اين کشورها در اقدام زشت خود حتى با اسراييل در ترور حاج عماد مغنيه هم همکارى داشتند و براى نابود کردن نظام سوريه از هيچ‌گونه تلاشى دريغ نمى‌کنند و نکته مهم همين‌جاست که مقامات سورى بايد دست بکار شده و دستگاه امنيتى و اطلاعاتى قوى خود را بيش از پيش به کار انداخته و مانع از اين گونه اقدامات شوند.
سوريه در حال حاضر در موقعيت ويژه‌اى قرار دارد، از يک طرف اين کشور در حال مذاکرات غير مستيم با رژيم عبرى است و از جانب ديگر هم روابط بسيار نزديکى با ايران و حزب‌الله دارد، در هر دو مورد به نظر مى‌رسد کشورهاى عرب رقيب اين کشور نمى‌خواهند سوريه موفق شود. چرا که اگر سوريه با اسراييل اختلافات را حل و فصل کند و بلندى‌هاى جولان را على‌رغم داشتن رابطه خوب با ايران و حزب‌الله به دست آورد و در همين زمينه بتواند با کشورهاى اروپايى هم روابط خود را بهبود بخشد، آن وقت است که کشورهاى عرب بيشترين ضرر را کرده و سوريه را به عنوان مهمترين کشور عرب خواهند ديد که با قدرت برتر منطقه يعنى ايران بهترين روابط را دارد و از جانب ديگر هم کشورهاى اروپايى و آمريکا به دليل حل و فصل شدن اختلافات با اسراييل نگاه ديگرى به اين کشور خواهند داشت و از اين رو به نظر مى‌رسد که کشورهاى عرب رقيب سوريه در صدد هستند تا امنيت داخلى اين کشور را به هم ريخته و مانع از موفقيت آن شوند. به همين دليل دستگاه اطلاعاتى سوريه بايد مراقب باشد و با هشيارى مانع از هرگونه فعاليت کشورهاى عربى در اين راستا شوند. امروز تروريست‌ها آلت دست برخى از کشورهاى عربى شده و آنها با پول‌هاى سرشار خود دست به هر اقدامى مى‌زنند.
نظر شما :