نگاهی به دیدار قریب الوقوع سید حسن نصرالله و سعد الحریری
لبنان به دنبال آرامش
اگر رهبران لبنانی بخواهند، میتوانند کشور خود را وارد مرحله آرامش و پیشرفت کنند؛ اگر رقیب دیرینه و کینهتوزی بنام اسراییل که هرگونه پیشرفت اقتصادی لبنان را به ضرر خود میداند مانع از این امر نشود.
نگاهی به روند تحولات سیاسی در لبنان نشان دهنده عزم رهبران سیاسی و دینی این کشور برای پایان دادن به مشکلات چندین ساله در این کشور است و در این میان دو حزب اصلی و عمده در این کشور که حفظ تعادل سیاسی قوا بر عهده آنهاست، بیشتر از دیگران در تلاشند تا برای رساندن عروس خاورمیانه به سر منزل مقصود، از خود خودگذشتگی بیشتری نشان دهند. رئیس جمهور لبنان که فردی به شدت ملیگرا است و سالها عنوان فرماندهی ارتش لبنان را به عنوان ستون اعتماد و اتحاد در این کشور بر عهده داشته است، پس از ورود به کاخ بعبدا، تمام تلاش خود را برای آشتی ملی در این کشور به کار بست سعی کرد با آرامش و گاه هم با تهدید کسانی را که در راه اتحاد ملی خارج میزنند وارد بازی کرده و مردم لبنان را از رنجی چندین ساله که دامنگیر آنها شده است، رهایی بخشد. میشل سلیمان با پا گذاشتن بر روی تمام خطوط قرمزی که برخی از رهبران جریان 14 مارس در رابطه با سوریه مطرح کرده بودند با سفر به سوریه و امضای تفاهمنامه سیاسی و دیپلماتیک با سران دمشق نشان داد از آن اندازه از درایت سیاسی برخوردار است که قواعد بازی را تشخیص داده و به موقع حرکت کند.
در سایه همین تدبیر سلیمان و آیندهنگری وی به همراه اعتماد و اعتقاد راسخ به حفظ سلاح مقاومت است که رهبران حزبالله، با از خودگذشتگی و بخشیدن تمام جفاهایی که بر آنها رفته است، اعلام کردهاند حاضرند برای کمک به آرامش در کشور با رهبر حزب المستقبل دیدار و گفتوگو کنند. سیدحسن نصرالله در سخنرانیهای خود در طول ماه رمضان با تکیه بر همین حس اعتماد موجود بارها اعلام کرد حاضر است با حریری دیدار کرده و با همکاری و همراهی وی بنبستهای باقی مانده در پیشروی آشتی ملی و گفتوگوهای ملی را برداشته و برای حل و فصل تمام مشکلات گامهای آخر را هم بردارد. در همین راستا طی روزهای گذشته هیاتهایی از کادر رهبری سیاسی حزبالله با رفتن به منزل حریری با وی دیدار کرده تا مقدمات دیدار میان وی و سیدحسن نصرالله را فراهم کنند.
محمد رعد رييس فراکسيون وفادارى به مقاومت که در راس هياتى از حزب الله با سعد حريرى دیدار کرد، در هیات همراه خود حسين الحاج حسن، امين شرى و حسن فضل الله از نمايندگان حزب الله در پارلمان لبنان را داشت و سمير جسر، عاطف مجدلانى، جمال جراح و نادر حريرى از طرف جريان مستقبل شرکت کردند.
ترکیب هیات حماس در این دیدار نشان میدهد که حزبالله برای نهایی کردن امور پا پیش گذاشته است و در این راه از تمام امکانات ملی و مذهبی خود هم بهره خواهد گرفت، اما در این میان میماند ان قلتهایی که برخی را رهبران جریان 14 مارس میآورند و مانع از دیدار نصرالله و حریری میشوند.
این گروه که بلافاصله پس از دیدار هیات حزبالله با حریری، در منزل وی در قریطم تشکیل جلسه داده بود، بیانیهای را منتشر کرد که در آن بوی ناسازگاری میآید و به نظر میرسد این برخلاف خواسته باطنی شخص حریری است که عمهاش – بهیه حریری وزیر آموزش و پروش – هم از وی خواسته است با سید حسن دیدار کند. در بیانیه این گروه آمده است: «اصول ثابت و ائتلافهای سیاسی گروه 14 مارس برای مقابله با خطرهای امنیتی و بازگشت به روند دموکراتیک و مسالمتآمیز در کار سیاسی است که بر اساس توافقنامه دوحه باید به دور از خشونت باشد... ضروری است که نیروهای نظامی و امنیتی کشور به وظیفه کامل خود برای برقراری امنیت و حمایت از شهروندان عمل کنند و از هر نوع تجاوز به آزادی و کرامت و دارایی آنان در بیروت و همه مناطق لبنان جلوگیری کنند...
نفس صدور بیانیه پس از دیدار یک هیات با یک مقام سیاسی در اصول سیاست نشان دهنده درخواستها و یا به عبارت بهتر باجخواهی این گروه است. حال باید دید که طی روزهای آینده و در حالی که هنوز رئیس جمهور لبنان در نیویورک به سر میبرد، رهبران سیاسی لبنان چه خواهند کرد، آیا آنها خواهند توانست دست از وابستگیهای کامل خود به خارج از کشور برداشته و راه را برای آشتی ملی که چندی پیش در قالب گفتوگوهای ملی در کاخ ریاست جمهوری رخ نمود، باز کنند؟ برای پاسخ به این سوال باید منتظر پایان ماه مبارک رمضان و دیدار احتمالی سعد حریری و سیدحسن نصرالله ماند، دیداری که به گفته کارشناسان میتواند، تنش و تضاد بين توده هاى شيعى و سنى مذهب مردم لبنان را کاهش دهد. رهبران گروهها و احزاب دیگر لبنان هم به صراحت عنوان کردهاند، تا زمانی که دو جریان تاثیر گذار المستقبل و حزبالله با هم تفاهم و تعامل نداشته باشند، امکان برقراری آرامش در این کشور نمیرود.
در پایان تنها به یک نکته اشاره میشود تا عمق تاثیر دیدارهای فردی و گروهی در لبنان و حوادث این کشور مشخص شود. پس از حوادث ماه می در لبنان که عملا این کشور به کنترل حزبالله و همپیمانان آن در آمد، شهر بیشتر سنی نشین طرابلس شاهد درگیریهای خونینی میان جماعت سلفی مورد حمایت حریری و عربستان سعودی و همچنین علویهای طرفدار سوریه بود. این درگیری عملا شهر طرابلس را به خانه ارواح تبدیل کرده بود و حریری هم نمیخواست به این درگیریها پایان دهد، چرا که آن را عامل فشار بر سوریه میپنداشت، اما به محض آنکه خبرهایی به وی رسید که در صورت ادامه درگیریها سوریه در لبنان بار دیگر دخالت خواهد کرد، به همراه فواد سنیوره و دیگر رهبران سنی این کشور راهی طرابلس شد و با امضای یک تفاهمنامه، به تمام درگیریها پایان داد. حال ماجرای دیگر مناطق لبنان هم در همین راستا قابل تفسیر است، اگر رهبران لبنانی بخواهند میتوانند کشور خود را وارد مرحله آرامش و پیشرفت کنند، اگر رقیب دیرینه و کینهتوزی بنام اسراییل که هرگونه پیشرفت اقتصادی لبنان را به ضرر خود میداند مانع از این امر نشود.
نظر شما :