دولت جدید امریکا باید خانه تکانی کند
نویسنده خبر:
دکتر یوسف مولایی
گفتگو با دکتر يوسف مولايى، کارشناس مسائل بینالملل
دیپلماسی ایرانی با نزدیکی انتخابات امریکا در صدد است تا با همکاری کارشناسان این حوزه تاثیر این انتخابات را در روابط تهران- واشنگتن بررسی کند.
دکتر یوسف مولایی، کارشناس حقوق بین الملل و استاد دانشگاه معتقد است که ایران و امریکا دو ابرقدرت منطقه ای و فرامنطقه ای هستند که در مناسبات قدرت درخاورمیانه به عنوان دو بازیگر می توانند بر روی رفتار یکدیگر تاثیر بگذارند.
از طرف دیگر بعد از انتخابات امریکا، دولت جدیدی که سرکار می آید، باید یک مقدار دست به خانه تکانی در مورد سیاست های گذشته امریکا بزند و بخشی از این سیاست ها را بازنگری کند. دولت جدید باید از تجربه دولت گذشته برای پیشبرد اهداف جدیدشان استفاده کند. در این تحولات دولت جدید باید نگاه ویژه ای به ایران داشته باشد، چراکه ایران یک بازیگر منطقه ای است و در منطقه به هر دلیلی بسیار فعال است.
اما نمی توانیم فکر کنیم که اگر دموکراتها دولت را به دست بگیرند تغییرات بنیادینی در روابط تهران و واشنگتن ایجاد خواهد شد. به نظر من استراتژی امریکا چه درست و چه غلط در حال حاضر به دست جمهوری خواهان به اجرا در میآید. تصمیمات استراتژیک امریکا به طور کامل در اختیار رییس جمهوری و دولت نیست. دولت یکی از ارکان تاثیر گذار است اما سیاست گذاری کلان توسط کنگره و نهادهای دیگری مانند شورای روابط خارجی و حتی دانشگاه ها و نهادهای مالی و شرکت های قدرتمند که به نوعی تولید اندیشه می کنند و هم به نوعی در سیاست به صورت غیر مستقیم تاثیر گذار هستند، اتخاذ می شود.
بنابراین استراتژی به صورت یک شبه و یا دو شبه تعریف نمی شود. از این جهت نباید فکر کنیم که تحولات بعد از انتخابات امریکا، تحولات بسیار چشمگیری خواهد بود. هر حزبی که در امریکا در دور بعد دولت را در دست بگیرد، تحرکی به دیپلماسی خود در رابطه با ایران خواهد داد و برنامه هایی را که در قبال ایران مطرح شده است را سرعت خواهد بخشید منتها این به معنی چرخشی در سیاست نیست. حتی چرخش در تاکتیک ها هم محسوس نخواهد بود.
امریکا در رابطه با ایران به دنبال این است که نشان دهد حرفهایی که در رابطه با ایران مطرح می کند درست است. امریکا اعلام می کند که ایران حسن نیت ندارد، چراکه در پرونده هسته ای شفاف عمل نمی کند و اجازه بازرسی تمامی مناطقی را که مورد ظن ما است را نمی دهد. پروتکل الحاقی را امضا نمی کند و به قطعنامه های شورای امنیت اهمیت نمی دهد و تصمیمهای شورای حکام را به اجرا نمی گذارد.
این سیاستی که در مقابل ایران طراحی شده است همچنان با تغییر دولت ادامه خواهد داشت. اگر جمهوریخواهان و یا دموکراتها تحولاتی را در دیپلماسی به وجود آورند به معنای حل مشکلاتشان با ایران نیست بلکه این تغییرات در راستای سیاست های پیشین خواهد بود تا نشان دهند که ایران در مسیری نیست که بخواهد به راحتی مشکلاتش را با جامعه جهانی حل کند.
این تصوری است که از بعد انتخابات امریکا امریکا در روابط ایران و واشنگتن می توان تصور کرد.
نظر شما :