سیاست، فعلا خداحافظ

سيف الاسلام، پسر معمر قذافى، رهبر ليبى، با اعلام کناره گيرى خود از سياست، خواستار ايجاد يک جامعه مدنى مستحکم در ليبى شد.

وى روز چهارشنبه 3 سپتامبر در حضور هزاران نفر از جوانان هوادارش در شهر صهبا، در جنوب طرابلس اعلام کرد، من تصميم گرفته­ام ديگر در امور داخلى کشور دخالت نکنم .

سيف الاسلام که از چهره هاى با نفوذ کشورش به شمار مى آيد و پيوسته از وى به عنوان جانشين قذافى ياد مى شود، افزود که وى با توجه به نبود نهادها و چارچوبى ادارى مجبور بوده است در امور کشورش مداخله کند.

 او تاييد کرد، در همه موارد از امور خارجى گرفته تا مسائل مربوط به توسعه، مسکن و برنامه ريزى شهرى ليبى دخالت داشته است .

سيف الاسلام که سخنانش به‌طور مستقيم از تلويزيون ليبى پخش مى شد، گفت اکنون کارهاى ليبى بر روى ريل قرار گرفته است و او ديگر کار مهمى ندارد که انجام دهد.

وى در پايان سخنانش خواستار ايجاد جامعه مدنى مستحکمى در کشورش شد که بتواند در تصميم­گيرى­ها شرکت کند.

سيف الاسلام در مصاحبه اى با روزنامه کومرسانت، چاپ مسکو گفته بود که قصد دارد به ايجاد جامعه مدنى، فعاليت‌هاى اقتصادى و امور خيريه بپردازد.

گفته می­شود وی در سال­های اخیر اختلاف­های عمیقی را با پدرش بر سر مسائل آزادی­های مدنی، آزادی مطبوعات و رسانه­ها، زندانیان سیاسی و مسائل مرتبط با حقوق بشر داشته است. وی حتی بر سر همین اختلاف­ها به دستور پدر مدتی را به اسم مقام عالی­رتبه لیبی در خارج از کشور به صورت تبعید گذارند.

سیف الاسلام یکی از چهره­های موثر در تغییر نگاه­ها و دیدگاه­ها به امور سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در لیبی محسوب می­شود. کسی که در گشایش حرکت­های سیاسی در درون لیبی فعالیت­های مثبتی کرده و برای آزادی مطبوعات، رسانه­ها، جوامع حقوق بشری و حرکت به سوی یک جامعه مدرن گام­های موثری برداشته است.

حتی در سال­ 2005 گفته می­شد، وی تا سال 2008 جانشین پدرش خواهد شد و رسما رهبری لیبی را به دست خواهد گرفت. اما گذر زمان ثابت کرد که این بحث­ها تنها حرف است و معر قذافی به هیچ عنوان قصد ندارد به همین سادگی­ها قدرت را واگذار کند. گرچه هنوز به عنوان جانشین پدر نامزد و مطرح است.

سیف الاسلام که به دلیل علاقه شدیدش به فوتبال حتی دیه­گو مارادونا، فوتبالیست مشهور آرژانتینی را با حقوق کلان به استخدام در آورده بود تا به وی فوتبال آموزش دهد، شاید نخستین فردی در میان هم سن و سال­های جوانش در دنیای عرب که وضعیتی مشابه او دارند و با هر کدام از آنها در برهه­ای دوست و رفیق بوده که می­خواهد از دنیای سیاست خداحافظی کند. فردی که تلاش­های بسیاری در آشتی دادن کشورش با غرب کرد و برای بهبودی روابط لیبی با امریکا از هیچ کوششی دریغ نکرد. حال که وی با سیاست خداحافظی کرده گویی تنها وظیفه داشته تا روابط کشورش را با غرب و امریکا حسنه کند. گرچه می­توان گفت، فعلا خداحافظی کرده و تا بعد هیچ چیز معلوم نیست. به ویژه این که در میان دولتمردان عربی خداحافظی با سیاست هیچگاه معنایی در هیچ ادبیاتی نداشته است.