بازگشت دوباره به سايه؟

آنتوبى چالرز ليتون  بلر در تاريخ 16 ارديبهشت 1332 ( 6 مى 1953) در ادينبورگ انگلستان به دنيا آمد اما بيشتر کودکى خود را در دورهام سپرى کرد. در سن 14 سالگى به ادينبورگ بازگشت تا تحصيلات خود را در مدرسه فتاس ادامه دهد. وى فارغ التحصيل رشته حقوق از دانشگاه آکسفورد است.

پس از آنکه در انتخابات ميان دوره اى نتوانست به عنوان يکى از اعضاى حزب کارگر راى لازم را از آن خود کند در سال 1983 به عنوان نماينده سدگفيلد در انتخابات عمومى انگلستان شرکت کرد. وى در آن زمان 30 سال سن داشت. در سال 1988 به عنوان وزير سايه انرژى و امنيت انتخاب شد.

پس از انتخابات سال 1992،‌جان اسميت،‌رهبر جديد حزب کارگر،‌تونى بلر را به عنوان وزير سايه امور داخلى انگلستان منصوب کرد. وى در زمانى که در اين سمت مشغول به کار بود نظريه معروف خود را در خصوص سختگيرى هاى بيشتر حرب کارگر در حوزه هاى جنايت و عوامل جنايت مطرح کرد.

جان اسميت،‌در سال 1994 به طور غير منتظره اى از اين دنيا رفت و در کشمکش انتخاب رهبرى حزب کارگر،‌تونى بلر توانست حمايت اکثريت اعضاى حزب را به دست آورد.

وى پس از آنکه رهبرى حزب کارگر را به دست گرفت اصلاحات اساسى در اين حزب را هدف خود قرار داد. پايگاه فکرى وى ترک ويژگى سوسياليستى حزب کارگر بود با اين استدلال که با فروپاشى شوروى و بلوک شرق در اروپا، نظام سرمايه دارى تنها مکتب مطرح در دنيا شده است.

 با وجود مخالف جناح چپ،‌تونى بلر برنامه اقتصادى حزب کارگر را به سوى قبول بازار آزاد هدايت کرد و اعلام کرد که تا زمانيکه سرنوشت حزب کارگر و مردم انگلستان را همسو نکند و در انتخابات پيروز نشود آسوده نخواهد نشست. در انتخابات عمومى سال 1997 حزب کارگر توانست پس از 18 سال در اين انتخابات پيروز شود و تونى بلر رهبر 43 ساله حزب کارگر به عنوان جوان ترين نخست وزير انگلستان بعد از لرد ليورپول در سال 1812 به خانه شماره 10 قدم بگذارد.

تونى بلر حدود يک دهه بعد از جنگ سرد نخست وزير انگلستان شد و اولين نخست وزيرى بود که بعد از جنگ جهانى دوم به دنيا آمد.

دولت وى بلافاصله برنامه بلند مدت تغيير قانون اساسى را به اجرا گذاشت و مبلغ 42 ميليارد پوند را به آموزش و درمان رايگان در انگلستان اختصاص داد و صاحبان القاب مورثى را از مجلس اعيان اخراج کرد. همچنين مستقل کردن بانک مرکزى انگلستان از تصميمان دولت وى بود.

در ميان بحث بر انگيز ترين تصميمات دولت وى بايد به پولى کردن تحصيلات دانشگاهى اشاره کرد که هنوز با اعتراض هاى دانشجويى رو به رو است.

از مهمترين موفقيت هاى داخلى تونى بلر پايان دادن به جنگ 30 ساله قومى-مذهبى در ايرلند شمالى بود. تلاشى که دولت آقاى بلر از 10 سال پيش آن را آغاز کرده بود و در آخرين ماه هاى نخست وزيرى وى با تشکيل دولتى محلى به نتيجه رسيد. تونى بلر در انتخابات عمومى سال 2001 نيز با راى اکثريت انتخاب شد.

برنامه دوره دوم نخست وزيرى وى بر روى سياست خارجى و جنگ عليه تروريسم که از حمله 11 سپتامبر و جنگ عراق آغاز شده بود متمرکر شد.

حزب کارگر در ماه مى 2005 نيز توانست با کاهش شديد آرا براى سومين بار پيروز اين انتخابات باشد.

  موقعيت خوب اقتصادى به وجود آمده در دولت آقاى بلر آنقدر تاثير گذار بود که حتى مخالفت اکثريت مردم با مداخله نظامى در عراق مانع پيروزى وى براى سومين بار نشد.

برخى معتقدند که که پيروزى سوم تونى بلر بيشتر ناشى از ضعف رهبرى در دو حزب رقيب بود تا اعتماد مردم به دولت که تحت تاثير مسائلى همچون پرونده عراق و ادعاى دريافت کمکهاى مالى پنهانى حزب کارگر از چند سرمايه دار بزرگ به عنوان وام،‌ با قول دادن لقبهاى تشريفاتى به آنان.

 اين پرونده که همچنان در دست پليس است و تحقيقات پيرامون آن ادامه دارد. تونى بلر در مصاحبه اى با پليس انگلستان در خصوص اين پرونده بارها اعلام کرد که در صورت اثبات اين قضيه استعفا خواهد داد.

وى روز چهارشنبه هفتم تير ماه سال جارى دوباره به سايه مى رود تا رياست حزب کارگر و مقام نخست وزيرى را به گرودن براوون بسپارد.