شام آخر اولمرت و عباس

دیدار اخیر رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین و نخست وزیر رژیم اسراییل، در نوع خود جالب توجه بود. این نشست که به درخواست و با فشار کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه آمریکا برگزار شده بود، اهداف متعددی را دنبال می کرد که مهمترین آن قبول تشکیل کشور فلسطینی در مرزهای موقت و عدم تعیین تکلیف قدس شریف تا آینده ای نامعلوم بود. ایهود اولمرت که اشتباهات سیاسی‌اش از وی در جامعه یهودیان احمقی به تمام معنا ساخته است در صدد بود تا شکست ها و حماقت های خود را در طول دروان نخست وزیری اش با خرج کردن از کیسه فلسطینی ها جبران کند، امری که به نظر می رسد تا زمانی که سیاست ها در مورد فلسطینی ها به این صورت باشد، راه به جایی نخواهد برد و کشور فلسطینی نه تنها تشکیل نخواهد شد، بلکه شکاف ها که همه ناشی از طمع‌ورزی صهیونیست هاست، بیشتر خواهد شد.

اولمرت که به دلیل فساد مالی و سیاسی هفت بار مورد بازجویی قرار گرفته است، و تقریبا عمر سیاسی‌اش پایان گرفته و به نوشته مطبوعات عبری تا دو هفته دیگر جای خود را به یکی از هم‌حزبی هایش خواهد داد، طناب پوسیده ای را دست ابومازن داد تا او را نیز در پایان راه با خود همراه کند، اما رئیس فلسطینی که در سیاست داخلی خود بازنده بزرگی بوده است، نمی توانست با این طناب بازی کند و مطمئن بود که هر گونه پذیرش خواست های اسراییل و آمریکا قمار خطرناکی برای او خواهد بود و آنچه را که یاسر عرفات در طول ده سال مذاکره تا زمان مرگ خود نداد، او نمی تواند با یک امضا ببخشد.

اما اولمرت به‌عنوان بی‌تجربه ترین نخست وزیر دوران 60 ساله حیات رژیم صهیونیستی به نوعی بازیچه دست سیاستمداران آمریکایی بوده و عملا از طریق واشنگتن هدایت می شد و در این راه بسیاری از مقامات سیاسی و کارشناسان در تل آویو معتقد بودند که شکست در جنگ 33 روزه ناشی از پیروی از دستورات آمریکا بوده و اولمرت در عمل جنگی نیابتی را علیه حزب الله لبنان و ایران انجام داده است و همین تحلیل گران اسراییلی بر این باورند که اولمرت در مساله صلح و تشکیل کشور فلسطنی هم ادامه دهنده راه آمریکا بوده و منویات مقامات کاخ سفید را اجرا می کند و به همین علت امکان دارد یک بار دیگر شکست را برای این رژیم به ارمغان آورد؛ به همین علت بسیاری اولمرت را فرد شایسته ای برای مذاکره نمی دانند. همین دسته آمریکا را متهم می کنند که در طول دو سال گذشته با حمایت بی شائبه از اولمرت مانع از برکناری وی شده و او را برای روز مبادا نگه داشته اند.

به گفته نزدیکان محمود عباس که در نشست اخیر با اولمرت در قدس اشغالی حضور داشته اند، اولمرت تمام تلاش خود را به کار بست تا بلکه بتواند طرح آمریکا را به محمود عباس بقبولاند ولی عباس زیر بار تشکیل کشور فلسطینی با مرزهای موقت، آن هم بدون در نظر گرفتن قدس شریف نرفته و آب پاکی روی دستان اولمرت منتظر ریخت. به گفته این افراد اولمرت در این نشست پا را از این هم فرار گذاشته و به مواخذه رئیس تشکیلات خودگران فلسطین پرداخت که چرا در سفر اخیر خود به بیروت با سمیر قنطار دیدار کرده است؟ بازخواستی که نشان از خوی زورگویی مقامات اسراییلی حتی در بدترین حالاتشان می دهد.

وزیر امور خارجه آمریکا در سفر اخیر خود به فلسطین اشغالی آخرین کوشش های خود را برای تشکیل کشور فلسطنی انجام داد و طرحی 9 ماده ای را هم در این مورد ارائه کرد و از دو طرف خواست برای نجات جمهوری‌خواهان در انتخابات آتی ریاست جمهوری و همچنین جلوگیری از آبروریزی بوش در وعده ای که برای تشکیل کشور فلسطینی تا پایان سال جاری میلادی داده، از خودگذشتگی نشان دهند و مطمئن باشند که این کار بدون پاسخ نبوده و دولت فعلی و بعدی آمریکا را جبران خواهند کرد. در پاسخ به این درخواست هر دو طرف فلسطینی و اسراییلی به خوبی آگاهند که عمر سیاسی تاثیر گذار دولت بوش به پایان رسیده است و بی توجهی به این درخواست نمی تواند تاوان بسیاری داشته باشد. از این رو باید گفت که دیگر حرف زمامداران کاخ سفید هم خریداری ندارد و همه چشم انتظار رویس جمهور آینده آمریکا هستند تا چانه زنی ها را با وی ادامه دهند.

در راستای همین عدم تحق اهداف است که بوش بار دیگر محمود عباس را احضار کرده تا به واشنگتن برود و آخرین فشارها را هم برای پذیرش طرح آمریکا بپذیرد. مذاکره کنندگان فلسطینی می گویند بوش در تمام دیدارهای خود تنها از عباس امتیاز می خواهد و حاضر نیست امتیازی در این مورد بدهد و یا طرف اسراییلی را تحت فشار قرار دهد. به گفته همین منابع طرحی را هم که رایس ارائه کرده، در راستای برآورده کردن خواست های رژیم اسراییل است و هیچ دستاوردی برای فلسطینی ها ندارد. کارشناسان از دیدار اخیر عباس و اولمرت به عنوان شام آخر سیاستمداران ورشکسته یاد می کنند که پایان رویاهای بوش و دستگاه دیپلماسی وی برای تشکیل کشور فلسطینی بوده است. بنابراین باید گفت آنچه از دیدار اخیر طرفین برمی آید، پایان راه بوده است و مذاکرات به این سادگی نمی تواند کارساز باشد.

در انتهای این نوشته هم متن پیشنهادی وزیر امورخارجه برای تشکیل کشور فلسطینی برای آگاهی بیشتر می آید: 1- تاکيد طرف‌هاى فلسطينى و اسرائيلى بر ادامه مذاکرات 2- ايجاد تعديل در کشور فلسطينى در سه منطقه در کرانه باخترى رود اردن 3- ابقاى چهار شهرک يهودى‌نشين‌بزرگ در کرانه باخترى و جمع کردن بقيه آنها 4- ارتباط شمال و جنوب کرانه باخترى با ايجاد پل‌ها و تونل‌ها بدون دخالت امنيتى اسرائيل 5- اسرائيل پنج نقطه امنيتى و نظامى را به‌عنوان احتياط در قلمرو فلسطينى حفظ مى‌کند 6- آزادى تمام زندانى‌هاى فلسطينى در ظرف سه‌سال 7- توقف مصادره سرزمين‌هاى فلسطينى در قدس شرقى و کرانه باخترى 8- تقسيم محله‌هاى قدس شرقى 9- تشکيل گروه‌هاى متخصص از طرف فلسطينى‌ها و اسرائيل براى مديريت اماکن مذهبي.